Budki Petrykowskie (gromada)

Budki Petrykowskie
gromada
1954–1961
Państwo

 PRL

Województwo

warszawskie

Powiat

grójecki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

31 grudnia 1961

Siedziba

Budki Petrykowskie

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

12

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

15

brak współrzędnych
Portal Polska

Budki Petrykowskie – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Budki Petrykowskie z siedzibą GRN w Budkach Petrykowskich utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie grójeckim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/5/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Budki Petrykowskie, Bronisławów, Chudolipie, Józefów, Karolew, Kornelówka, Nosy-Poniatki, Petrykozy, Redlanka i Wólka Załęska ze zniesionej gminy Konie oraz obszary dotychczasowych gromad Huta Jeżewska i Natalin ze zniesionej gminy Komorniki w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 15 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

29 lutego 1956 z gromady Budki Petrykowskie wyłączono wieś Natalin włączając ją do gromady Suchostruga w tymże powiecie[8].

31 grudnia 1959 do gromady Budki Petrykowskie przyłączono wsie Julianów, Natalin, Popielarze i Wólka Jeżewska ze znoszonej gromady Suchostruga w tymże powiecie[9].

31 grudnia 1961 z gromady Budki Petrykowskie wyłączono (a) wsie Petrykozy i Redlanka, włączając je do gromady Bartoszówka oraz (b) wsie Bronisławów, Chudolipie i Nosy-Poniatki, włączając je do gromady Osuchów – w powiecie grodziskomazowieckim w woj. warszawskim[10], po czym gromadę Budki Petrykowskie zniesiono, włączając jej (pozostały) obszar do (c) gromady Tarczyn (wsie Julianów, Natalin, Popielarze i Wólka Jeżewska) oraz (d) do znoszonej gromady Pniewy[11] (wsie Budki Petrykowskie, Huta Jeżewska, Józefów, Karolew, Kornelówka i Wólka Załęska) – w powiecie grójeckim w woj. warszawskim[12].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr VI/10/5/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grójeckiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  7. Uchwała Nr 220 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grójcu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 44)
  8. Uchwała Nr VI/10/55 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 1955 r. w sprawie zmian granic niektórych gromad oraz przeniesienia niektórych siedzib gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 14 kwietnia 1956 r., Nr. 3, Poz. 10)
  9. Uchwała Nr IV-9/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 18 września 1959 r. w sprawie zmian granic niektórych gromad i przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1959 r., Nr. 12, Poz. 438)
  10. Dz.U. z 1961 r. nr 59, poz. 322
  11. W cytowanej uchwale zapisano "do gromady Pnie", co jest oczywistym błędem z powodem nierealnie odległego położenia gromady Pnie względem znoszonej gromady Budki Petrykowskie, ponadto (od 1956) innym powiecie (białobrzeskim) i województwie (kieleckim), podczas gdy gromada Pniewy leży w jej bezpośrednim sąsiedztwie i w tym samym powiecie i województwie. Dodatkowo, każda zmiana przynależności wojewódzkiej wymaga opublikowania w Dzienniku Ustaw (jak w przypadku miejscowości które weszły w skład powiatu grodziskomazowieckiego w omawianym przypadku); w przypadku gromady Pnie(wy), zmianę opublikowano w Dzienniku Urzędowym WRN.
  12. Uchwała Nr IV-19/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 27 września 1961 r. w sprawie zmian granic i nazw, utworzenia i zniesienia niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 292)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).