Budowa parowozu

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Lokomotywa parowa (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji.

Budowa parowozu

Parowóz składa się ogólnie z kotła, silnika, podwozia i części uzupełniających^[1].

Elementy składowe parowozu

Schemat budowy lokomotywy parowej

1 Tender – wagon specjalnej konstrukcji do przewozu węgla (lub – rzadziej – mazutu) i wody dla parowozu.
2 Budka maszynisty – stanowisko z którego maszynista oraz palacz sprawują kontrolę nad parowozem.
3 Gwizdek (gwizdawka parowa) – zasilany parą gwizdek, zlokalizowany na szczycie kotła; stosowany jako urządzenie sygnalizacyjne i ostrzegawcze.
4 Drąg stawidłowy – drąg metalowy łączący regulator ruchu suwaka z jarzmem stawidła; za jego pomocą maszynista określa poziom wypełnienia tłoków parą, a w efekcie kierunek jazdy.
5 Zawór bezpieczeństwa – samoczynnie otwierający się zawór ciśnieniowy mający przeciwdziałać przekroczeniu dopuszczalnego ciśnienia w kotle.
6 Turbo-generator – mała turbina parowa połączona bezpośrednio z prądnicą latarni.
7 Piasecznica – urządzenie, którego zadaniem jest podawanie piasku pod koła napędowe, zapobiegając ich poślizgowi, zwłaszcza podczas ruszania i przy hamowaniu.
8 Drąg przepustnicy – kontroluje poziom rozwarcia zaworu przepustnicy, kontrolując ilość pary przesyłanej do cylindrów.
9 Zbieralnik pary – pojemnik zlokalizowany na szczycie kotła zbierający parę nasyconą. Jego funkcją jest uniemożliwienie zalania wodą silnika parowego, zwłaszcza podczas jazdy po pochyłościach, co mogłoby spowodować awarię.
10 Sprężarka – napędzana parą, zapewnia sprężone powietrze do operowania hamulcami pociągu.
11 Dymnica – przedłużenie walczaka, zbiera gorące gazy ze skrzyni ogniowej. Często zawiera sito mające przeciwdziałać wydostawaniu się iskier przez komin. Zwykle zaopatrzona w dyszę pary odlotowej, która zapewnia cug wzmagający ogień i zapobiega dostawaniu się płomieni i dymu do budki maszynisty.
12 Przewód główny – prowadzi parę do cylindrów.
13 Drzwi dymnicy – na zawiasach, ułatwiają dostęp do dymnicy podczas czyszczenia i napraw.
14 Rusztowanie – za które można złapać się w trakcie przemieszczania po pomoście
15 Tylna oś toczna – tylne koła toczne podtrzymują wagę budki oraz paleniska.
16 Pomost – po którym poruszają się mechanicy podczas inspekcji i przeglądów.
17 Ostoja – rama pojazdu, zależnie od budowy i zastosowania taboru ostoja może być metalowa lub drewniana, a pod względem zawieszenia na osi, zewnętrzna lub wewnętrzna (umocowana po zewnętrznej lub wewnętrznej stronie koła).
18 Hamulec i blok hamulca – jest dociskany do wszystkich kół napędowych wstrzymując ich obrót.
19 Rura piasecznicy – wyrzuca piach bezpośrednio przed koła, wzmagając tarcie i polepszając przyczepność.
20 Wiązar – łączy koła napędowe.
21 Stawidło – system prętów i łączników synchronizujących zawory z tłokami, kontrolujący kierunek ruchu i moc lokomotywy.
22 Wał stawidłowy/ korbowód – stalowe ramię zamieniające poziome ruchy tłoka w ruch obrotowy kół napędowych. Połączenie między tłokami a korbowodem wzmocnione jest poziomym suwakiem znajdującym się za cylindrem.
23 Tłoczyska – łączy tłok z osią krzyżową, napędzając korbowód.
24 Tłok – ruszając się w przód i w tył dzięki ciśnieniu pary w cylindrze napędza koła.
25 Zawory – kontroluą ilość pary trafiającej do cylindrów; za synchronizację odpowiada tłok w cylindrze suwaka, którego położenie jest zmieniane poprzez wodzik.
26 Skrzynia suwakowa – mała, często cylindryczna komora znajdująca się bezpośrednio nad lub obok głównego cylindra, odpowiedzialna za rozdział dostarczanej pary wlotowej.
27 Skrzynia ogniowa – Komora paleniska zwykle wbudowana w kocioł i otoczona wodą. Jako opał posłużyć może prawie każde paliwo, ale najczęściej stosowany jest węgiel, koks, drewno lub olej.
28 Rury ogniowe/ płomienice i płomieniówki – przewodzi rozgrzane gazy poprzez kocioł, podgrzewając wodę.
29 Kocioł – znajdująca się w nim woda jest podgrzewana gorącymi gazami przenoszonymi przez rury ogniowe w efekcie czego powstaje para.
30 Rury przegrzewacza – ponownie przepuszczają parę przez kocioł osuszając ją i „przegrzewając”, zwiększając efektywność i moc silnika.
31 Przepustnica – kontroluje ilość pary dostającej się do tłoków.
32 Przegrzewacz – część kotła parowego, przeważnie w postaci wiązki rur, służy do ogrzania pary nasyconej powyżej temperatury nasycenia i otrzymania pary przegrzanej.
33 Komin – krótki przewód kominowy wyrzuca efekty spalania paliwa w taki sposób, by nie przesłaniały widoku maszyniście. Rozszerzony na dole koniec wprowadzony jest zwykle w dymnicę.
34 Latarnia – oświetla drogę z przodu i ostrzega, a jej ustawienie przekazuje podstawowe informacje o pociągu.
35 Przewód hamulca zespolonego – przewód ciśnieniowy lub próżniowy kontrolujący działanie hamulców.
36 Zbiornik wody – zawiera wodę przekazywaną do kotła celem wytworzenia pary. Ciśnienie potrzebne do przetaczania wody wytwarza para pochodząca – w zależności od sytuacji – z kotła lub z tłoków.
37 Skrzynia węglowa – zawiera zapas paliwa dla paleniska. Paliwo wprowadzane jest ręcznie, lub – w późniejszych modelach – mechanicznie.
38 Ruszt – krata utrzymująca płonące paliwo pozwalająca jednocześnie na przesypywanie się niepalnego popiołu w dół do popielnika.
39 Popielnik – zbiera popiół ze spalonego paliwa.
40 Maźnica – zawiera łożysko ślizgowe osi kół napędowych.
41 Wahacz – część systemu zawieszenia parowozu; podłączony do resorów, zdolny do obracania się na ich osi. Jego funkcją jest równomierne rozmieszczenie obciążenia na osiach podczas poruszania się po nierównym torze.
42 Resor – główny element zawieszenia lokomotywy. Każde z kół napędowych podczepione jest do jednego resora.
43 Koło napędowe – koła napędzane przez tłoki, których obrót wywołuje ruch lokomotywy. Specjalne obciążniki powodują, że środek ciężkości osi napędowych jest równy ze środkiem rotacji kół.
44 Widły maźnicze – łączą resor z obudową łożyska osi kół napędowych.
45 Dysza – kieruje parę odlotową w górę komina tworząc cug, który zasysa powietrze z paleniska wzdłuż rurek w kotle.
46 Przedni wózek toczny – przednie koła toczne, prowadzące lokomotywę po torach.
47 Sprzęg – urządzenie z przodu i tyłu lokomotywy odpowiedzialne za dołączanie wagonów.

Zawór zasilający (nie pokazany na rysunku) – zawór przeciwpróżniowy pozwalający na zasysanie powietrza z przegrzewacza i cylindrów, co pozwala na zasilenie paleniska w czasie kiedy regulator pozostaje zamknięty.

Przypisy