Budsław (osiedle)

Budsław
Будслаў
Państwo Białoruś
Obwódmiński
Rejonmiadzielski
SielsowietBudsław
Populacja (2009)
• liczba ludności

91[1]
Kod pocztowy222374
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia54°47′45″N 27°24′44″E/54,795833 27,412222
Portal Białoruś

Budsław (biał. Будслаў, Budsłau; ros. Будслав, Budsław) – osiedle na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Budsław.

Znajduje tu się stacja kolejowa Budsław, położona na linii Połock - Mołodeczno[2].

Historia

W latach 1921–1945 ówczesna osada kolejowa leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie duniłowickim (od 1926 w powiecie wilejskim)[5], w gminie Budsław[6][7].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 152 osoby, 116 było wyznania rzymskokatolickiego, 17 prawosławnego, a 19 mojżeszowego. Jednocześnie 48 mieszkańców zadeklarowali polską przynależność narodową, 85 białoruską, a 19 żydowską. Były tu 24 budynki mieszkalne[6]. W 1931 w 62 domach zamieszkiwały 302 osoby[7].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Budsławiu i prawosławnej w Krzywiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Budsławiu[8].

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
  2. Будслав (ros.). Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-11-01].
  3. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  4. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  5. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  6. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 20.
  7. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 57.
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 187.

Media użyte na tej stronie