Budy (gospodarka)

Budy (także majdany) – w dawnej Polsce położone w głębi lasów zakłady, w których wytwarzano z surowców leśnych smołę, dziegieć, popiół, potaż itp.

Nazwa prawdopodobnie pochodzi od bud – zabudowań otaczających czworokątny plac, majdan, stanowiący ośrodek zakładu.

Niejednokrotnie budy tworzyły całe osiedla z własną administracją i sądownictwem[1]. Zanik budnictwa na ziemiach polskich nastąpił w XIX wieku, co związane było z rozpowszechnieniem się przemysłowych metod destylacji drewna. Gałąź rzemiosła pozostawiła ślady w toponomastyce w postaci wielu miejscowości o nazwie Budy[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ budy, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-24].
  2. ↑ Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku. Antoni Mączak (red. nacz.). T. 1: A-N. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1981, s. 75. ISBN 83-214-0185-6.