Budy (województwo lubelskie)

Budy
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Krynice

Liczba ludności (2011)

191[1]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-610[2]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0891690

Położenie na mapie gminy Krynice
Mapa konturowa gminy Krynice, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Budy”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Budy”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Budy”
Ziemia50°34′09,75″N 23°23′44,59″E/50,569375 23,395719

Budy (dawniej Budy Dzierążeńskie) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Krynice[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Krynice[5].

Części miejscowości

Integralne części miejscowości: Budy[6]
Identyfikator miejscowościNazwa miejscowościRodzaj miejscowości
891708Klinkierniaczęść wsi

Położenie

Wieś usytuowana jest na zbiegu drogi krajowej nr 17 z drogą powiatową nr 48565 prowadzącą do Wożuczyna. Kilkanaście kilometrów na południe od Bud Dzierążyńskich znajduje się Tomaszów Lubelski. W miejscowości są dwa zakłady przemysłowe – klinkiernia z 1910 roku (miejsce walk polsko-niemieckich w 1939) oraz cegielnia. Znajduje się tutaj również stacja benzynowa. Miejscowa ludność zajmuje się głównie rolnictwem. Do końca XX wieku czynnie działali również pszczelarze. Używali oni uli typu warszawskiego. We wsi znajduje się także jedna z niewielu drewnianych kuźni w okolicy, wybudowana w 1937 roku.

Historia

Podczas II wojny światowej, 29 stycznia 1943 roku. niemiecka żandarmeria spacyfikowała Budy oraz sąsiednią Hutę Dzierążyńską, mordując 71 osób[7]. Zbrodni dokonano w odwecie za potyczkę z partyzantami Batalionów Chłopskich, która rozegrała się dwa dni wcześniej w pobliskiej Dzierążni.

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 102 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-29].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  5. Jednostki pomocnicze gminy Krynice. Urząd Gminy Krynice. [dostęp 2017-07-29].
  6. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych: Urzędowy wykaz nazw miejscowości (2012,2015) (pol.). Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (xls) opublikowany, [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2017-07-29].
  7. Janina Mikoda: Rejestr miejsc i faktów zbrodni popełnionych przez okupanta hitlerowskiego na ziemiach polskich w latach 1939–1945. Województwo zamojskie. Warszawa: GKBZpNP-IPN, 1994, s. 47–49. ISBN 83-903356-0-3.

Media użyte na tej stronie