Budynek Sądu Rejonowego w Braniewie
![]() | |
![]() Budynek Sądu Rejonowego, rok 2019 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Sądowa 1 |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy | 1879 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() | |
Strona internetowa |
Budynek Sądu Rejonowego w Braniewie – zabytkowy budynek organu wymiaru sprawiedliwości w Braniewie.
Lokalizacja
Budynek Sądu Rejonowego położony jest w pobliżu centrum miasta i sąsiaduje z Oddziałem Zewnętrznym w Braniewie Aresztu w Elblągu. Wejście do budynku sądu znajduje się przy ulicy Sądowej 1.
Historia i architektura
Historia do 1945
Na mocy ustawy z dnia 27 stycznia 1877 o reorganizacji sądownictwa w Niemczech i Prusach wprowadzona została jednolita struktura organizacji sądownictwa, która powoływała w miejsce dotychczasowych sądów miejskich i powiatowych czterostopniowy system sądownictwa: sądy rejonowe (obwodowe I instancji Amtsgericht), sądy krajowe (II instancji Landgericht), wyższe sądy krajowe III instancji (Oberlandesgericht) oraz Sąd Rzeszy w Lipsku, będący sądem najwyższej instancji (Reichsgericht)[2][3].
Na skutek tej reorganizacji systemu sądownictwa w Prusach Braniewo stało się siedzibą zarówno sądu krajowego (Landgericht), jak i rejonowego (Amtsgericht). Sąd Krajowy z kolei podlegał, wraz z izbami w Olsztynie, Bartoszycach, Czerniachowsku, Królewcu, Ełku, Kłajpedzie i Sowiecku, pod Wyższy Sąd Krajowy (Oberlandesgericht) w Królewcu[4]. Sądy krajowe rozpoczęły działalność 1 października 1879. Stanowiły one II instancję w sprawach cywilnych i karnych, rozpatrywanych przez sądy rejonowe. Ponadto rozstrzygały ważne sprawy cywilne i karne, niebędące w zakresie kompetencji sądów I instancji. Posiadały one wydziały cywilne i karne (Zivilkammer, Strafkammer). Rejon Sądu Krajowego w Braniewie obejmował obszar zamieszkiwany przez niemal 200 tys. osób (w 1888 – 197 543 osoby[5]). Na czele sądu stał prezydent, na czele wydziałów cywilnego i karnego stało 2 dyrektorów, ponadto w sądzie pracowało było 7 sędziów[5][3]. Pod Sąd Krajowy w Braniewie podlegało dziesięć sądów rejonowych – w Braniewie (Amtsgericht Braunsberg), Mamonowie (Amtsgericht Heiligenbeil), Miłakowie (Amtsgericht Liebstadt), Pieniężnie (Amtsgericht Mehlsack), Morągu (Amtsgericht Mohrungen), Młynarach (Amtsgericht Mühlhausen), Pasłęku (Amtsgericht Preußisch Holland), Zalewie (Amtsgericht Saalfeld), Ornecie (Amtsgericht Wormditt) i Korniewie (Amtsgericht Zinten). Natomiast apelacje, odwołania i rewizje od wyroków Sądu Krajowego w Braniewie były wnoszone do Wyższego Sądu Krajowego w Królewcu[3].
Nowy budynek sądu w Braniewie został wybudowany w 1879 roku w stylu niemieckiej architektury urzędowej końca XIX wieku. Fundusze na to przedsięwzięcie miasto pozyskało z kontrybucji uzyskanej przez Prusy po zwycięstwie nad Francją w 1871 roku. Podczas ataku wojsk sowieckich na miasto w czasie II wojny światowej (bombardowania miasta i ostrzał artyleryjski Braniewa miały miejsce w okresie od 5 lutego do 20 marca 1945) budynek został w znacznym stopniu zniszczony. Częściowemu zawaleniu uległo skrzydło południowe, a także ściana skrzydła północnego od podwórza, mieszcząca klatkę schodową boczną wraz z przybudówką.
Historia po 1945
Początkowo po wojnie, zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 14 marca 1945 roku, powiat braniewski wchodził w skład Ziem Odzyskanych jako obwód zachodni „okręgu IV Prusy Wschodnie”, określanego też jako „Okręg Mazurski (Prusy Wschodnie)”[6][7]. Ponieważ przedwojenny gmach sądu nie nadawał się czasowo do użytku, siedzibę sądu w powojennym Braniewie urządzono wpierw w budynku przy ul. Szkolnej.
XIX-wieczny gmach sądu do 1959 roku stał nieużytkowany, przez co niszczał i popadał w dalszą ruinę, zniszczeniu uległy ceglane ściany i stropy. Od tegoż roku przystąpiono do remontu obiektu. W części skrzydła północnego wykonano naprawę dachu nad korytarzami, położono stropy Kleina oraz częściowo uzupełniono cegłą ściany. W latach 1969–1974 miał miejsce generalny remont budynku, podczas którego odbudowano również część skrzydła południowego. Wówczas, w 1974 roku, powróciła do tego budynku siedzibę sądu w Braniewie[8].
30 listopada 1994 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków pod pozycją 406/94[9].
W 2015 roku obiekt został wyremontowany, przywrócono dziewiętnastowieczny wygląd elewacji budynku[10].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 [dostęp 2019-03-23] .
- ↑ Tadeusz Maciejewski, Ustrój sądowy Prus, II Rzeszy i Republiki Weimarskiej (1815–1871 i 1918–1933)
- ↑ a b c Zespół - Szukaj w Archiwach, www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2022-07-31] .
- ↑ retro|bib - Seite aus Meyers Konversationslexikon: Preußen (Rechtspflege, Kirchenverwaltung), www.retrobibliothek.de [dostęp 2022-07-31] .
- ↑ a b Carl Pfafferoth Jahrbuch der deutschen Gerichtsverfassung, 1888, s. 443
- ↑ Maciej Helmin U początków funkcjonowania sądownictwa polskiego na Żuławach i Powiślu po II wojnie światowej. Sąd Grodzki w Malborku (1945–1950)
- ↑ Radosław Gross Okręg Mazurski w świetle materiałów Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Olsztynie (marzec-maj 1945 roku)
- ↑ Ten budynek to połączenie historii i nowoczesności, braniewo.wm.pl [dostęp 2019-03-23] (pol.).
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie
- ↑ Uroczyste spotkanie w związku z zakończeniem zadania „Remont i przebudowa zabytkowego budynku Sądu Rejonowego w Braniewie" – Sąd Rejonowy w Braniewie, www.braniewo.sr.gov.pl [dostęp 2019-03-23] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa Braniewa, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Warmian-Masurian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.52 N
- S: 53.07 N
- W: 19.05 E
- E: 22.95 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Braniewo County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 54.46 N
- S: 54.09 N
- W: 19.61 E
- E: 20.40 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Wzór znaku informacyjnego umieszczonego na zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków w Polsce
Autor: Polimerek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Budynek sądu rejonowego w Braniewie
Autor: Aleksander Durkiewicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek sądu w Braniewie, 2019