Budynek Zespołu Szkół Plastycznych w Bydgoszczy
| ||
 nr rej. 158/A z 11 kwietnia 1988 | ||
 Widok od ul. Konarskiego | ||
| Państwo |  Polska | |
|---|---|---|
| Miejscowość | Bydgoszcz | |
| Adres | ul. Konarskiego 2 | |
| Styl architektoniczny | eklektyzm, neorenesans | |
| Architekt | Heinrich Grüder | |
| Kondygnacje | 3 | |
| Rozpoczęcie budowy | 1875 | |
| Ukończenie budowy | 1878 | |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | ||
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 | ||
 53°07′28″N 18°00′23″E/53,124444 18,006389 | ||
| Strona internetowa | ||
Budynek Zespołu Szkół Plastycznych w Bydgoszczy – zabytkowy budynek oświatowy, położony przy ul. Konarskiego 2 w Bydgoszczy.
Położenie
Budynek znajduje się w centrum Bydgoszczy, we wschodniej pierzei ul. Konarskiego, naprzeciw biurowca Urzędu Wojewódzkiego.
Historia
Budynek został wzniesiony w latach 1875-1878 dla szkoły obywatelskiej dla dziewcząt (niem. Städtische mitlere Töchterschule). Autorem projektu był miejski radca budowlany Heinrich Grüder[1], zaś wykonawcą robót Carl Rose[2]. Była to elitarna szkoła ludowa, w której nauka trwała 9 lat, zaś program nauczania uwzględniał naukę języka francuskiego. Wychowanki szkoły były córkami zamożniejszych warstw mieszczańskich, mogących opłacać stosunkowo wysokie czesne. W latach 1878-1914 do szkoły uczęszczało średniorocznie 320-480 uczennic, w tym kilkadziesiąt dziewcząt pochodzenia polskiego[3].
Szkoła żeńska funkcjonowała w tym miejscu do 1884 r.[4] Jej miejsce zajęła szkoła obywatelska dla chłopców (niem. Bürgerschule), która z kolei w 1911 r. została przeniesiona do nowo zbudowanego gmachu obecnego VI L.O.
Od 1920 r. w budynku mieściła się Męska Szkoła Wydziałowa dla Chłopców, której w 1928 r. nadano imię Śniadeckich. Nauka w szkole była płatna i trwała 6 lat. Na początku swojej działalności liczyła 337 uczniów, a w 1925 r. – 739. Większość uczniów pochodziła z Bydgoszczy i okolic. Duży nacisk kładziono na prace ręczne, czemu sprzyjały dobrze wyposażone pracownie przedmiotowe. Kres istnieniu szkoły położyła ustawa o ustroju szkolnictwa z 1932 r. likwidująca szkolnictwo wydziałowe. W 1935 r. placówkę połączono ze szkołą żeńską i przeniesiono do budynku przy ul. Chwytowo 16[5].
Od 1936 roku w opuszczonym budynku umieszczono Publiczną Szkołę Dokształcającą Zawodową nr 1[2]. W latach 1945-1947 znajdował się tu Szpital Wojskowy, a następnie Zasadnicza Szkoła Zawodowa. W 1975 r. zlokalizowano tu Zespół Szkół Elektrycznych[2], a w roku 1982 istniejące od 1945 r. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych[6]. Szkoła ta pod nazwą Zespół Szkół Plastycznych funkcjonuje tu do dnia dzisiejszego (2011 r.)
Architektura
Budynek został wzniesiony w stylu eklektyzmu historycznego opartego na antyku z przewagą elementów neorenesansowych. Jest dwupiętrowy, oparty na wysokich suterenach[2].
W części środkowej znajduje się wyższy ryzalit zwieńczony frontonem. Kondygnacje piętra ujęte są pilastrami toskańskimi, dźwigającymi jońskie belkowanie, zaś parter boniowany. Poszczególne części budynku nakryte są dachami dwuspadowymi[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Derkowska-Kostkowska Bogna: Miejscy radcy budowlani w Bydgoszczy w latach 1871-1912. [w:] Materiały do Dziejów Kultury i Sztuki Bydgoszczy i Regionu. zeszyt 12. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy 2007. ISSN 1427-5465
- ↑ a b c d e Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008
- ↑ Historia Bydgoszczy. Tom I. Do roku 1920: red. Marian Biskup: Bydgoszcz: Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa-Poznań 1991. ISBN 83-01-06666-0, str. 588
- ↑ Czachorowski Antoni red.: Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt I Bydgoszcz. Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Toruń 1997
- ↑ Historia Bydgoszczy. Tom II. Część pierwsza 1920-1939: red. Marian Biskup: Bydgoszcz: Bydgoskie Towarzystwo Naukowe 1999. ISBN 83-901329-0-7, str. 690
- ↑ http://plastyk.bydgoszcz.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=49&Itemid=65&lang=pl dostęp 7-12-2010
Bibliografia
- Umiński Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik. Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy”, Bydgoszcz 1996.
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa Bydgoszczy, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
(c) SANtosito, CC BY-SA 4.0
Location map of Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.83 N
- S: 52.28 N
- W: 17.16 E
- E: 19.88 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Zespół Szkół Plastycznych w Bydgoszczy