Budynek dawnego konwiktu jezuickiego w Kłodzku

Budynek dawnego konwiktu jezuickiego w Kłodzku

nr rej. A/4323/994/WŁ z 3.04.1984
Państwo	Polska
Miejscowość	Kłodzko
Adres	ul. Łukasiewicza 4
Architekt	Carlo Lurago
Kondygnacje	3
Rozpoczęcie budowy	1664
Ukończenie budowy	1698
Położenie na mapie Kłodzka Budynek dawnego konwiktu jezuickiego w Kłodzku
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Budynek dawnego konwiktu jezuickiego w Kłodzku
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Budynek dawnego konwiktu jezuickiego w Kłodzku
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Budynek dawnego konwiktu jezuickiego w Kłodzku
50°26′17,24″N 16°39′05,47″E/50,438122 16,651519

Budynek dawnego konwiktu jezuickiego w Kłodzku – barokowy dom położony przy ul. Łukasiewicza w Kłodzku, w obrębie starówki. Dawniej budynek był siedzibą internatu, dla uczniów pobliskiego kolegium jezuickiego, obecnie jest w nim ulokowane Muzeum Ziemi Kłodzkiej.

Historia

Budowla powstawała w okresie od 1664 do 1695 roku; stanowi efekt adaptacji sąsiadujących ze sobą pięciu kamienic mieszczańskich, wykupionych przez jezuitów, i połączenia ich w jeden duży gmach, co następowało etapami^[1]. Projekt stworzył i kierował budową włoski architekt Carlo Lurago^[2]. W 1663 roku wzniesiono część skrzydła wschodniego, w latach 1690-1695 skrzydło południowe, a w 1696 roku skrzydło zachodnie wraz z galerią. W 1698 roku ukończono skrzydło wschodnie obiektu, kończąc tworzenie budowli^[3].
W 1787 roku, po licytacji dóbr należących do zakonu jezuitów, obiekt zmienił właściciela. W okresie od 1810 do 1945 roku w budynku znajdował się internat kłodzkiego gimnazjum katolickiego^[4]. W okresie od lipca 1945 do 1947 roku w budynku mieścił się oddział Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, a w 1947 roku ulokowano tam Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w Kłodzku^[5].
W latach 1978-1986 przeprowadzono remont kapitalny obiektu i zaadaptowano go na nową siedzibę Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku, między innymi dobudowano część magazynową i administracyjną.

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 3 kwietnia 1984 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków^[6].

Architektura

Konwikt posiada trzy kondygnacje i trzy skrzydła, które okalają wewnętrzny dziedziniec, zamknięty od północy murem kurtynowym. Budowla nakryta jest dachem dwuspadowym. Parter jest boniowany, a pierwsze i drugie piętro podzielone są pilastrami w wielkim porządku. Okna ujęto w opaski kamienne, parterowe zaopatrzono dodatkowo w barokowe kraty^[3]. Budynek posiada na frontowej ścianie portal, składający się z naczółka zamkniętego łukiem, a podpartego dwoma podwojonymi pilastrami. Nad naczółkiem znajduje się niewielka nisza z wypukłorzeźbą św. Alojzego, patrona konwiktu^[2]. Obecnie, na dziedzińcu i w podcieniach północnego skrzydła urządzone jest lapidarium, w którym zgromadzono liczne fragmenty detali kamiennych, portali, kartusze herbowe oraz inne elementy zabytkowe, pochodzące głównie z nieistniejących już kłodzkich kamienic^[7].

Galeria

Zobacz też

• Budynek dawnego kolegium jezuickiego w Kłodzku
• Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku
• Internat Gimnazjum Katolickiego w Kłodzku

Przypisy

Bibliografia

• Marek Staffa (redakcja), "Słownik geografii turystycznej Sudetów", tom 15, Wrocław, I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1
• Zdzisław Szczepaniak, "Kolegium jezuickie i konwikt w Kłodzku", Nowa Ruda, Wydawnictwo Maria, 2005, ISBN 83-88842-76-5.
• Ryszard Gładkiewicz (redakcja), "Kłodzko. Dzieje miasta", Kłodzko, MZK, 1998, ISBN 83-904888-0-9.

Linki zewnętrzne

• Dawne i współczesne zdjęcia konwiktu na stronie "Wratislaviae Amici"