Budynin

Budynin

wieś
Zabytkowa cerkiew
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	tomaszowski
Gmina	Ulhówek
Liczba ludności (2011)	151
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-678
Tablice rejestracyjne	LTM
SIMC	0904285
Położenie na mapie gminy Ulhówek Budynin
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Budynin
Położenie na mapie województwa lubelskiego Budynin
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego Budynin
50°25′47″N 23°57′01″E/50,429722 23,950278

(c) Jakub Kruczek, licencja: CC BY 3.0

Widok na wieś

Budynin – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek.

W miejscowości znajduje się zabytkowa drewniana cerkiew Niepokalanego Poczęcia NMP użytkowana obecnie jako kościół filialny.

Położenie geograficzne

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Historia

W 1437 właścicielem wsi był Wyszel Rogala i wtedy drogą zamiany przeszła w ręce Piotra Dziektarzewa z ziemi płockiej, który później przyjął nazwisko Budyniński. W 1463 Budynin kupił kasztelan bełski Jan Magier. Magierowie sprzedali wieś w 1554 staroście hrubieszowskiemu Andrzejowi Dembowskiemu. W okresie międzywojennym folwark w Budyninie należał do Żyda Nuchima Reisza. W latach 1945-47 większość mieszkańców wsi została wysiedlona^[1].

Ludność

Budynin według danych na koniec 2011 liczył 151 mieszkańców w tym 76 kobiet i 75 mężczyzn. Było 89 osób w wieku produkcyjnym, 35 w wieku przedprodukcyjnym i 27 w wieku poprodukcyjnym. W ostatnich latach zaznaczyła się tendencja spadkowa liczby ludności (w 1998 wieś liczyła 173 mieszkańców; w 2002 – 175, a w 2009 – 153)^[2].

Zabytki

^[3]

• Drewniana Cerkiew greckokatolicka pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, obecnie kościół filialny rzymskokatolicki pw. Opieki NMP, należący do parafii w Machnówku. Wzniesiona w 1887, z zachowaniem tradycji dawnego budownictwa cerkiewnego, na miejscu drewnianej cerkwi istniejącej już w 1774. Budowla duża, trzykopułowa, z ozdobną galeryjką arkadową i wydatnymi wysokimi okapami. Wewnątrz znajduje się polichromia o tradycjach barokowych, wykonana w 1892 oraz częściowo zachowany ikonostas. W skład wyposażenia wchodzą między innymi ławki i stalle przeniesione z kościoła dominikanek w Bełzie.
• Dzwonnica, drewniana, wzniesiona jednocześnie z cerkwią z jednym dzwonem, zapewne z XVIII wieku.
• Przydrożna figura kamienna z I połowy XIX w. na cmentarzu przycerkiewnym. Na czworobocznym postumencie znajduje się rzeźba św. Floriana.

Turystyka

• Budynin leży na trasie Transgranicznego szlaku turystycznego Bełżec - Bełz, z atrakcją turystyczną jaką jest znajdująca się we wsi zabytkowa cerkiew z 1887^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, część II, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 978-83-62460-26-7

Linki zewnętrzne

• Budynin (pol.). Apokryf Ruski. [dostęp 2011-08-23].
• Budynin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 444 .