Buenos Aires
Z góry, od lewej do prawej: Casa Rosada, historyczne centrum, budynek Kavanagh, Kongres Narodowy, Obelisco, Caminito i Puerto Madero. | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Prowincja | |||||
Burmistrz | Horacio Rodríguez Larreta | ||||
Powierzchnia | 203 km² | ||||
Wysokość | 25 m n.p.m. | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy | 011 | ||||
Kod pocztowy | C1000-14xx | ||||
34°35′S 58°55′W/-34,583333 -58,916667 | |||||
Strona internetowa |
Buenos Aires – stolica Argentyny, największe miasto tego kraju i jedno z największych w Ameryce Południowej.
Miasto znajduje się we wschodniej części kraju, na prawym brzegu estuarium La Plata.
Dane ogólne
Miasto Buenos Aires (Ciudad de Buenos Aires), nazywane także zgodnie z konstytucją od 1996 roku Autonomicznym Miastem Buenos Aires (Ciudad Autónoma de Buenos Aires), jest stolicą Republiki Argentyny. Nieformalnie używa się także nazwy „Dystrykt federalny”.
Licząc cały obszar aglomeracji (Wielkie Buenos Aires), jest drugim co do wielkości miastem w Ameryce Południowej i jednym z największych kompleksów miejskich na świecie.
Sektorem przynoszącym największe wpływy, są usługi, dające 73% produktu brutto. Na drugim miejscu znajduje się przemysł, który w 2004 roku wygenerował 20% produktu brutto (20,308 mln $).
Centrum finansowe, handlowe, naukowe i kulturalne kraju. Liczne instytucje naukowe, biblioteki, 3 uniwersytety (najstarszy zał. w 1821 r., także prywatny Uniwersytet Austral). Stare zabytkowe centrum otaczają nowoczesne arterie komunikacyjne, luksusowe osiedla pośród parków i lasów. Na północy i zachodzie – wielkie skupiska dzielnic biedoty (villas miserias), w których żyje blisko 800 tys. osób. Liczne muzea, galerie chętnie odwiedzane przez turystów; teatr z największą widownią na świecie – El Teatro Colon (blisko 3,5 tys. miejsc).
Historia
Pierwsza osada na miejscu dzisiejszego Buenos Aires została założona w 1536 roku przez hiszpańską ekspedycję poszukującą złota prowadzoną przez Pedro de Mendozę. W wyniku ataków ludności tubylczej miasto zostało opuszczone w 1541 roku, a potem założone ponownie w 1580 r. przez Juana de Garaya pod nazwą Ciudad de La Santísima Trinidad y Puerto de Santa María del Buen Ayre, czyli Miasto Przenajświętszej Trójcy i Port Maryi Panny Pomyślnego Wiatru. Było stolicą kolonii hiszpańskiej od 1617 r. Od 1776 r. stolica wicekrólestwa La Platy, a później stolicą Republiki Argentyny od 1826 r.
Większość mieszkańców używa języka hiszpańskiego (patrz niżej Języki) i jest wyznania rzymskokatolickiego. Jest tu jedno z największych skupisk polonijnych w całej Ameryce Południowej.
Zabytki
W tętniącym życiem mieście znajduje się jedna z najbardziej ruchliwych i szerokich (200 m.) ulic na świecie – Avenida 9 Julio. W 1936 roku wzniesiono przy niej 70-metrowy obelisk, upamiętniający pierwszą nieudaną próbę założenia miasta. Równie ważna jest Avenida de Mayo, która z przylegającymi do niej ulicami (Calle Lavalle i Calle Florida) oraz dzielnicą Santa Fe tworzy Microcentro. Na Calle Florida odbywa się pół-legalna wymiana waluty. W Argentynie cały proceder nazywa się „market azul” czyli niebieski rynek. Zapoczątkowany został przez kryzys ekonomiczny w Argentynie na początku XXI wieku.[1]
- katedra z XVIII wieku
- gmach opery z XIX wieku (jeden z największych na świecie)
- Plaza de Mayo
Geografia
Granice miasta determinują: od wschodu i północnego wschodu rzeka La Plata, od południa i południowego wschodu municipio Riachuelo, a od północnego zachodu, zachodu i południowego zachodu autostrada A001.
Prawie całe Buenos Aires znajduje się na Pampie.
Klimat
Klimat w Buenos Aires charakteryzuje się dużym zachmurzeniem i wilgotnością powietrza. Rozważając okres od 1960-1990 roku (wykorzystywany zwykle do określania klimatu), średnia roczna temperatura wynosi 17,6 °C, a suma opadów wynosi 1147 mm. W XX wieku temperatury w mieście wzrosły, co jest spowodowane tzw. zjawiskiem „wyspy ciepła”. Obecnie są większe o 2 °C od temperatur notowanych w regionach mniej zurbanizowanych, położonych poza miastem. Wzrost dotyczy przede wszystkim temperatur nocnych, co może utrudniać odpoczynek mieszkańcom Buenos Aires.
Najwięcej dni pochmurnych jest zimą, natomiast największe opady są charakterystyczne dla lata. Wynika to z występowania bardzo intensywnych burz, w trakcie których spadają duże ilości deszczu. Zimą opady są mniej intensywne, jednak trwają dłużej. Lata są gorące, ze średnią temperaturą wynoszącą 24,5 °C. Wysoka wilgotność może powodować uczucie duszności. Zimy przebiegają łagodnie, zwykle z temperaturą około 11 °C. Mgły występują kilka dni w roku.
Wiatry
Buenos Aires jest pod wpływem wiatrów - el pampero i la sudestada. Pierwszy wieje z południa, jest chłodny, występuje od czerwca do października. Zwykle wieje od kilku godzin do kilku dni. Niesie duże ilości pyłu. W rejonie Buenos Aires pojawia się średnio w roku 12 razy. Często zaczyna się od burzy, po której następuje podmuch zimnego i suchego powietrza. Sudestada wieje z południowego wschodu, zwykle wiosną i jesienią. Jest wiatrem silnym, niosącym wilgotne powietrze. Czasami jest przyczyną powodzi w niżej położonych terenach, np. w dzielnicy La Boca.
Przemysł
Różnorodny przemysł dostarcza około 55% produkcji krajowej. Główne gałęzie: samochodowy, maszynowy, elektrotechniczny, chemiczny, włókienniczy, spożywczy (słynne rzeźnie frigorificos).
Transport
Wielki port morski przy estuarium La Platy, gdzie rzeki Parana i Urugwaj wspólnie uchodzą do Oceanu Atlantyckiego. Międzynarodowy port lotniczy Ezeiza. W mieście funkcjonuje sześć linii metra. Wielki węzeł kolejowy (skrzyżowanie aż 37 linii kolejowych, stacje m.in.: Buenos Aires Constitución) oraz drogowy. W Buenos Aires znajduje się najszersza ulica na świecie Avenida 9 Julio (200 m szerokości).
Sport
W aglomeracji Buenos Aires, jak i w samym mieście, działa ogromna liczba dużych i małych klubów piłkarskich. Największe z nich to:
Pierwsza Liga:
| Niższe Ligi:
|
W Buenos Aires, w latach 1986-1987 odbywał się kobiecy turniej tenisowy cyklu WTA, WTA Argentine Open.
Demografia
Według ostatniego spisu powszechnego przeprowadzonego w listopadzie 2001 roku przez Narodowy Instytut Statystyki i Spisów Powszechnych, Buenos Aires zamieszkuje 2 776 138 mieszkańców, z czego 54,7% to kobiety, a 45,3% mężczyźni. Gęstość zaludnienia wynosi 13.679,6 osób/km². Uważa się jednak, że w spisie tym popełniono błędy i w rzeczywistości w 2001 roku Buenos Aires zamieszkiwało 2 995 805 mieszkańców.
Na początku XXI wieku, z powodu starzenia się rdzennej społeczności Buenos Aires, emigracji i zmian demograficznych spowodowanych między innymi kryzysem ekonomicznym, 40% mieszkańców miasta stanowili migranci (głównie z północnych części Argentyny i innych krajów). Szacuje się, że 316 739 mieszkańców urodziło się poza Argentyną.
Języki
- Język rioplatense
- Lunfardo
- Cocoliche (do 1950)
- Belgranodeutsch
Polonia
- Głos Polski
- Orzeł Biały (El Aguila Blanca)
- Biblioteka Polska im. Ignacego Domeyki
- Centrum Pamięci Bohaterów Polskich w Argentynie
- Dom Polski
- Fundacja im. Jana Kobylańskiego
- Instytut Kultury Argentyńsko-Polskiej
- Klub Polski w Argentynie
- Koło 5 Kresowej Dywizji Piechoty w Argentynie
- Koło Armii Krajowej
- Kościół Polski Matki Bożej z Gwadalupe
- Krąg Starszoharcerski „Wędrownych Zniczy"
- Polska Macierz Szkolna w Argentynie
- Polskie Stowarzyszenie Absolwentów (PSA)
- Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Polskich (SITP)
- Stowarzyszenie „Ognisko Polskie"
- Stowarzyszenie Studentów i Absolwentów Polskich w Argentynie (SSAPA)
- Towarzystwo Byłych Więźniów Politycznych Obozów Sowieckich
- Towarzystwo Demokratyczne Polskie
- Zespół tańca i pieśni ludowych „Nasz Balet"
- Zgromadzenie Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Związek Harcerstwa Polskiego. Okręg w Argentynie
- Związek Inwalidów Wojennych im. gen. J. Hallera
- Związek Polaków w Argentynie (UPRA)
- Związek Polskich Kombatantów w Argentynie
- Związek Tobrukczyków i Karpatczyków[2].
Ludzie urodzeni w Buenos Aires
- Sergio Aguero (1988) – piłkarz
- Roberto Arlt (1900–1942) – pisarz, nowelista, autor powieści i sztuk teatralnych, dziennikarz
- Mailen Auroux (1988) – tenisistka
- Daniel Barenboim (1942) – dyrygent i pianista
- Jorge Mario Bergoglio (17 grudnia 1936) – arcybiskup Buenos Aires, Prymas Argentyny, (od 13.03.2013) papież Franciszek
- Jorge Luis Borges (1899–1986) – pisarz, poeta i eseista
- Tatiana Búa (1990) – tenisistka
- Adolfo Bioy Casares (1941–1999) – pisarz
- Mariana Díaz-Oliva (1976) – tenisistka
- Gisela Dulko (1985) – tenisistka
- Soledad Esperón (1985) – tenisistka
- Adolfo Pérez Esquivel (1931) – architekt i rzeźbiarz (pokojowej nagrody Nobla)
- Bernardo Alberto Houssay (1887–1971) – fizjolog, laureat Nagrody Nobla
- Florencia Labat (1971) – tenisistka
- Carlos Saavedra Lamas (1878–1959) – naukowiec, prawnik i polityk, laureat Pokojowej Nagrody Nobla
- Luis Federico Leloir (1906–1987) – lekarz i biochemik, laureat Nagrody Nobla
- Maksyma (królowa Niderlandów) – królowa Holandii
- Gabriela Sabatini (1970) – tenisistka
- Martina Stoessel (21 marca 1997) – aktorka, gra główną rolę w serialu „Violetta"
Miasta partnerskie
- Ateny (Grecja)
- Belgrad (Serbia)
- Berlin (Niemcy)
- Bilbao (Hiszpania)
- Bogotá (Kolumbia)
- Brasília (Brazylia)
- Damaszek (Syria)
- Erywań (Armenia)
- Kadyks (Hiszpania)
- Kair (Egipt)
- Kijów (Ukraina)
- Lima (Peru)
- Lizbona (Portugalia)
- Madryt (Hiszpania)
- Montevideo (Urugwaj)
- Moskwa (Rosja)
- Cagliari (Włochy)
- Ferrara (Włochy)
- Neapol (Włochy)
- Mediolan (Włochy)
- Rzym (Włochy)
- Osaka (Japonia)
- Ottawa (Kanada)
- Oviedo (Hiszpania)
- Pekin (Chiny)
- Porto Alegre (Brazylia)
- Praga (Czechy)
- Rio de Janeiro (Brazylia)
- Rotterdam (Holandia)
- Santiago (Chile)
- Santo Domingo (Dominikana)
- São Paulo (Brazylia)
- Seul (Korea Południowa)
- Sewilla (Hiszpania)
- Tel Awiw-Jafa (Izrael)
- Tuluza (Francja)
- Paryż (Francja)
- Vigo (Hiszpania)
- Warszawa (Polska)
- Reykjavík (Islandia)
- Nowy Jork (Stany Zjednoczone)
- Miami (Stany Zjednoczone)
Przypisy
- ↑ Tomasz Nygat , Zielonamapa.pl, 13 maja 2018 .
- ↑ Baza organizacji i instytucji polskich i polonijnych za granicą. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-08-12].
Bibliografia
- Rajmund Mydel (red.), Jerzy Groch (red.), Przeglądowy Atlas Świata, Ameryka Południowa, Popularna Encyklopedia Powszechna, Wyd. Fogra Oficyna Wydawnicza, Kraków 1999, ISBN 83-85719-31-8 – komplet, ISBN 83-85719-39-3 – Ameryka Południowa.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to ALE! (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Buenos Aires's population (1740-2010). Based on data from the German Wikipedia.
Licences:Buenos Aires at night
(c) Gobierno de la Ciudad Autónoma de Buenos Aires, CC BY 2.5 ar
Official coat of arms of the Buenos Aires autonomous city, promulgated by the City Legislature on November 29, 2012.
Flag of the autonomous city of Buenos Aires, Argentina.
Autor: Bleff, Licencja: CC BY-SA 3.0
Photo montage of Buenos Aires, Argentina.