Bufotes
Bufotes[1] | |||
Rafinesque, 1815[2] | |||
Przedstawiciele rodzaju – Para B. boulengeri w stanie ampleksus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | Bufotes | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Bufo viridis Laurenti, 1768 | |||
Synonimy | |||
Gatunki | |||
|
Bufotes – rodzaj płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Korei, północnych i skrajnie zachodnich Chinach, regionie jeziora Bajkał w Rosji i skrajnie zachodniej Mongolii oraz na wschód przez Kirgistan i Afganistan, Kaszmir (Indie i Pakistan), do Iranu, Iraku i zachodniej Europy, Lewantu i śródziemnomorskiej Afryki Północnej[7].
Systematyka
Etymologia
- Bufo (Buffo): łac. bufo, bufonis „ropucha”[8].
- Batrachus: gr. βατραχος batrakhos „żaba”[9]. Nazwa zastępcza dla Bufo Laurenti, 1768 (nazwa zajęta przez Batrachus Schäffer, 1760 (Actinopterygii)).
- Bufotes: łac. bufo, bufonis „ropucha”[8]; gr. -οτης -otēs „przypominający”[10]. Nazwa zastępcza dla „Bufo Daud.” (= Bufo Laurenti, 1768).
- Pseudepidalea: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Epidalea Cope, 1864[6]. Gatunek typowy: Bufo viridis Laurenti, 1768.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Bufotes balearicus (Boettger, 1880)
- Bufotes baturae (Stöck, Schmid, Steinlein & Grosse, 1999)
- Bufotes boulengeri (Lataste, 1879)
- Bufotes cypriensis Litvinchuk, Mazepa, Jablonski & Dufresnes, 2019
- Bufotes latastii (Boulenger, 1882)
- Bufotes luristanicus (Schmidt, 1952)
- Bufotes oblongus (Nikolskii, 1896)
- Bufotes perrini Mazepa, Litvinchuk, Jablonski & Dufresnes, 2019
- Bufotes pewzowi (Bedriaga, 1898)
- Bufotes pseudoraddei (Mertens, 1971)
- Bufotes sitibundus (Pallas, 1771)
- Bufotes surdus (Boulenger, 1891)
- Bufotes turanensis (Hemmer, Schmidtler & Böhme, 1978)
- Bufotes viridis (Laurenti, 1768) – ropucha zielona[11][12]
- Bufotes zugmayeri (Eiselt & Schmidtler, 1973)
Uwagi
- ↑ Niepoprawna, późniejsza pisownia Bufo Laurenti, 1768.
Przypisy
- ↑ Bufotes, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 78. (fr.).
- ↑ J.N. Laurenti: Specimen medicum, exhibens synopsin reptilium emendatam cum experimentis circa venena et antidota reptilium austracorum, quod authoritate et consensu. Viennae: Joan. Thomae, 1768, s. 25. (łac.).
- ↑ B.G. de Lacépède: Histoire Naturelle des Quadrupèdes Ovipares et des Serpens, des Poisson et des Cetaces. Cz. 2. Paris: Hôtel de Thou, 1788, s. 329. (fr.).
- ↑ C.S. Rafinesque. Fine del Prodromo d’Erpetologia Siciliana. „Specchio delle Scienze, o, Giornale Enciclopedico di Sicilia”. 2, s. 102, 1814. (wł.).
- ↑ a b D.R. Frost, T. Grant, J. Faivovich, R.H. Bain, A. Haas, C.F.B. Haddad, R.O. de Sá, A. Channing, M. Wilkinson, S.C. Donnellan, C.J. Raxworthy, J.A. Campbell, B.L. Blotto, P.E. Moler, R.C. Drewes, R.A. Nussbaum, J.D. Lynch, D.M. Green & W.C. Wheeler. The amphibian tree of life. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 297, s. 365, 2006. DOI: 10.5531/sd.sp.13. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Bufotes Rafinesque, 1815. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2019-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 35.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 30.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 152.
- ↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 166, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 437. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia
- E.C. J Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Mario Lo Valvo
Lab. Zoologia applicata
Dip. Biologia animale "G.Reverberi"
Via Archirafi 18
90123 Palermo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sicilian green toad (Bufo siculus)