Bukowe Berdo
(c) Hanc Tomasz, CC BY-SA 3.0 | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Województwo | ![]() |
Położenie | Muczne |
Pasmo | Bieszczady, Karpaty |
Wysokość | 1311 m n.p.m. inne źródła 1312[1] m n.p.m. |
![]() |
Bukowe Berdo – masyw górski w polskich Bieszczadach w postaci podłużnego pasma (kierunek przebiegu: NW-SE) o trzech kulminacjach: 1201 (Szołtynia[2][3]), 1238 (Połonina Dźwiniacka[2][3]) oraz 1311 m (Bukowe Berdo, w niektórych przewodnikach również nazywana Połoniną Dźwiniacką, np [4]). Charakteryzuje się liczną obecnością piaskowcowych skałek. Szczytowe partie zajmuje połonina. Południowo-zachodni stok opada bezpośrednio do doliny Terebowca, natomiast północne i pn.-wsch. zbocza przechodzą w rozczłonkowane grzbiety m.in. Obnogi (1081 m), Grandysowej Czuby (1026 m) i Mucznego (861 m). Bukowe Berdo poprzez płytką przełęcz łączy się z masywem Krzemienia. Z góry, szczególnie z najwyższego wierzchołka, rozciąga się rozległy widok na północ i wschód, głównie na tereny ukraińskie. Grzbietem (z ominięciem wierzchołka 1238 m) wiedzie niebieski szlak turystyczny na odcinku Otryt – Wołosate, z którym na północny zachód od kulminacji 1201 m łączy się żółty szlak z Mucznego. W dolnej części połoniny wysokość wynosi 1150 m n.p.m.[5]
Roślinność
Partie grzbietowe poniżej Połoniny Dźwiniackiej masowo porasta krzewiasta forma jarzębiny, co szczególnie efektownie wygląda jesienią, gdy dojrzeją na czerwono jej owoce. Ciekawa flora. Występuje tutaj m.in. kilka bardzo rzadkich gatunków: groszek wschodniokarpacki, dzwonek szerokolistny, turzyca dacka, turzyca skalna, zaraza macierzankowa[6].
Widok z Beniowej (od lewej): na Kopę Bukowską, Krzemień i Bukowe Berdo
Szlaki turystyczne
niebieski na odcinku Pszczeliny-Widełki – Bukowe Berdo – Krzemień (czasy przejścia do wierzchołka 1311 m):
- z Pszczelin-Widełek 3.45 h
- z Krzemienia 0.20 h
Muczne – wierzchołek 1201 m:
- z Mucznego 1.15 h, na szczyt 1311 m dalej niebieskim szlakiem ok. 1 h.
Przypisy
- ↑ Trasa 6 – Tarnica, Krzemień, Bukowe Berdo z Wołosatego i Pszczelin, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 67, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
- ↑ a b Mapa szlaków turystycznych w górach. Planowanie i kalkulator tras, mapa-turystyczna.pl [dostęp 2019-01-28] (pol.).
- ↑ a b Mapy.cz, Mapy.cz [dostęp 2019-01-28] .
- ↑ Krukar 2016 ↓, s. 76.
- ↑ Trasa 6 – Tarnica, Krzemień, Bukowe Berdo z Wołosatego i Pszczelin, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 68, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
Bibliografia
- Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK S. A. ISBN 83-7329-436-8.
- Bieszczady Wysokie. Panoramy widokowe, schematy szlaków turystycznych. Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT. ISBN 83-895-80-00-4.
- Wojciech Krukar, i inni: Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty.. Wyd. XV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2016. ISBN 978-83-62460-79-3.
Media użyte na tej stronie
Flaga województwa podkarpackiego
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Niebieski szlak turystyczny.
Żółty szlak turystyczny.
Mapa Bieszczadów
Autor: ŁukaszWu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bukowe Berdo (1311 m) and Krzemień (1335 m) - view from Bukowe Berdo (1201 m)
Autor: Zyxist, Licencja: CC0
Grzbiet masywu Bukowe Berdo w Bieszczadach wiosną.
Tarnica peak in Bieszczady mountains - view from Szeroki Wierch.
Widok na Tarnicę z Szerokiego Wierchu.
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bieszczady, dolina górnego Sanu, widok (od lewej) na Kopę Bukowską, Krzemień i Bukowe Berdo