Bulwar Peryferyjny Paryża

Data otwarcia	25 kwietnia 1973
Długość	35,04 km
Departamenty	Ville-de-Paris
	Mapa
	; Mapa położenia pierścieni drogowych wokół Paryża Bulwar Peryferyjny Autostrada A86 La Francilienne (linia ciągła – istniejący odcinek, przerywana – planowany)
	Zdjęcie
	; Tunel w pobliżu Porte d'Auteuil. Zdjęcie wykonano w czerwcu 2012 roku.
Przebieg trasy
Legenda
w użyciu

Bulwar Peryferyjny Paryża (fr. Boulevard périphérique de Paris, inne nazwy: Boulevard périphérique, le Périphérique, le Périph, BP) – dwujezdniowa, kilkupasowa droga długości 35,04 km, zbudowana w latach 1956–1973, stanowiąca śródmiejską obwodnicę Paryża (okalającą miasto ze wszystkich stron). Jezdnia od strony śródmieścia nosi nazwę Boulevard Périphérique Intérieur (wewnętrzna), zaś jezdnia od strony przedmieść Boulevard Périphérique Extérieur (zewnętrzna).

Informacje ogólne

Bulwar Peryferyjny prawie w całości przebiega wzdłuż granic administracyjnych stolicy Francji. Na większości trasy posiada po cztery pasy ruchu w każdą stronę (pomiędzy węzłami: Porte de Montreuil i Porte de Bagnolet wybudowano po pięć pasów ruchu na każdej z jezdni). W jego ciągu zlokalizowane są 23 tunele o długości powyżej 100 m, w tym 7 tuneli przekraczających 300 m (dwa najdłuższe to tunnel du Parc des Princes i tunnel du lac supérieur, liczące po 580 m). W 2010 drogą tą – w zależności od odcinka – przemieszczało się 104–262 tys. pojazdów dziennie. Około 10% obwodnicy jest pokryta nawierzchnią zmniejszającą poziom hałasu. Bulwar to najbardziej obciążony ruchem odcinek sieci drogowej we Francji. Jest krytykowany – tworzy barierę, oddzielając śródmieście od przedmieść. Z punktu widzenia francuskiego kodeksu drogowego nie jest autostradą ani drogą ekspresową, mimo posiadania parametrów autostrady, w szczególności braku jakichkolwiek kolizyjnych skrzyżowań (jednopoziomowych). Ograniczenia związane z gęstą zabudową miejską utrudniają przeprowadzenie zmian, aby poprawić płynność ruchu. Bulwar Peryferyjny jest uzupełnieniem dla Bulwarów Marszałków, które tworzą miejską obwodnicę Paryża.

Arteria wyposażona jest m.in. w telefony alarmowe.

Szczególne zasady ruchu

Zgodnie z klasyfikacją dróg we Francji, Bulwar Peryferyjny jest drogą komunalną (odpowiednik polskiej drogi gminnej)^[1], nie przypisano mu jednak żadnego numeru ewidencyjnego.

Od 10 stycznia 2014 prędkość maksymalna pojazdów jest ograniczona do 70 km/h na całej długości drogi, zgodnie ze specjalnym artykułem francuskiego kodeksu drogowego^[2]. Wcześniej prędkość maksymalna wynosiła 80 km/h, a do 27 lipca 1993 obowiązywało ograniczenie prędkości do 90 km/h;
Ruch na tej drodze odbywa się według specyficznych, właściwych tylko dla niej reguł, bowiem pojazdy wjeżdżające na Bulwar mają pierwszeństwo przed znajdującymi się już na nim. Zasada ta wynika z następujących powodów:
- kulturowego – obowiązuje zasada „pierwszeństwa dla nadjeżdżających z prawej”,
- praktycznego – pasy dla włączających się do ruchu na Bulwarze są stosunkowo krótkie, ponieważ droga prowadzi przez tereny silnie zurbanizowane,
- płynności ruchu – bardzo duże natężenie ruchu na Bulwarze powoduje, że w przypadku konieczności ustępowania pierwszeństwa przez włączających się do ruchu szanse wjazdu na Bulwar byłyby praktycznie zerowe.

Bramy

Węzły drogowe, łączące Bulwar Peryferyjny z innymi drogami nazywa się „bramami” (fr. porte). Sześć z nich stanowi węzły początkowe autostrad.

Historia

Budowa drogi rozpoczęła się w 1956 roku wzdłuż pozostałości paryskich fortyfikacji, a zakończono ją w 1973 roku. W lutym 2004 zainstalowano na nim cztery pierwsze fotoradary. W 2005 liczba tych urządzeń wzrosła do ośmiu. W 2013 wymieniono je na fotoradary nowego typu.

Statystyka

Bulwar Peryferyjny w liczbach:

Długość: 35,04 km
Długość odcinków dojazdowych : 54 km
Szerokość: 35 m
Całkowita powierzchnia: 1,38 km²
Całkowita liczba wjazdów/zjazdów: 156
Liczba węzłów z autostradami: 6
Liczba pozostałych węzłów: 44
Ekrany dźwiękochłonne: 6 845 m długości, powierzchnia całkowita 28 275 m²
Źródła światła: 38490 sztuk, co daje ponad 1000 szt. na km
Kamery telewizji przemysłowej: 99
Czujniki ruchu pojazdów: 759
Punkty zliczania pojazdów: 199
Liczba fotoradarów: 16
Panele informacyjne: 324
Powierzchnia w wykopie: 40% trasy, z czego kilka odcinków krytych, ponadto 30% trasy w tunelach

Galeria

Mapa paryskiego Bulwaru Peryferyjnego.
Telefon alarmowy przy Bulwarze
Ilustracja przedstawiająca jedną ze szczególnych zasad ruchu na Bulwarze – pojazd wjeżdżający na drogę ma pierwszeństwo przed tym już poruszającym się po niej
Tabliczka podająca odległość od punktu zerowego na moście Pont Amont

Przypisy

↑ Le périphérique, Paris.fr, 5 stycznia 2012 [zarchiwizowane] (fr.).
↑ Périph à 70 km/h: coût de 100 M euros (fr.). [dostęp 2014-01-12].

Linki zewnętrzne

Baza danych na temat francuskich autostrad i dróg ekspresowych

[1] Le périphérique, Paris.fr, 5 stycznia 2012 [zarchiwizowane] (fr.).

[2] Périph à 70 km/h: coût de 100 M euros (fr.). [dostęp 2014-01-12].

[1]

[2]

Autostrady jednocyfrowe	A 1 (Martynika) A 1 A 2 A 3 A 4 A 5 A 6 A 6a A 6b A 7 A 8 A 9
Autostrady dwucyfrowe	A 10 A 11 A 12 A 13 A 14 A 15 A 16 A 19 A 20 A 21 A 22 A 23 A 24 A 25 A 26 A 27 A 28 A 29 A 30 A 31 A 33 A 34 A 35 A 36 A 38 A 39 A 40 A 41 A 42 A 43 A 46 A 47 A 48 A 49 A 50 A 51 A 52 A 54 A 55 A 57 A 61 A 62 A 63 A 64 A 66 A 68 A 71 A 72 A 75 A 77 A 81 A 82 A 83 A 84 A 85 A 86 A 87 A 89
Autostrady trzycyfrowe	A 103 A 104 A 105 A 106 A 115 A 126 A 131 A 132 A 139 A 140 A 150 A 151 A 154 A 186 A 199 A 203 A 211 A 216 A 311 A 313 A 314 A 315 A 320 A 330 A 340 A 350 A 351 A 352 A 391 A 401 A 404 A 411 A 430 A 432 A 450 A 480 A 500 A 501 A 502 A 507 A 515 A 520 A 557 A 570 A 620 A 621 A 624 A 630 A 631 A 641 A 645 A 660 A 680 A 701 A 710 A 711 A 712 A 719 A 750 A 811 A 837 A 844
Autostrady niedokończone/w budowie	A 51 A 304
Autostrady planowane	A 44 A 45 A 56 A 79 A 110 A 112 A 260 A 319 A 355 A 810
Autostrady niezrealizowane	A 24 A 32 A 37 A 58 A 199 A 203 A 346 A 400 A 401 A 585 A 650 A 701 A 821 A 831

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne