Burchard Müller von der Lühnen
Burchard Müller von der Lühnen (ur. 10 marca 1604, zm. 22 lipca 1670[1]) – generał-major wojska szwedzkiego, uczestnik m.in. wojny trzydziestoletniej, II wojny północnej i wojny polsko-szwedzkiej w Inflantach pod rozkazami Jacoba De la Gardie, kawalerzysta, ale również specjalista od obrony i zdobywania twierdz. Karierę wojskową rozpoczął w 1623 roku. W 1650 roku otrzymał szlachectwo[2]. W Polsce znany przede wszystkim z nieudanego oblężenia Jasnej Góry w okresie od 18 listopada do 27 grudnia 1655 roku. W Potopie nazywany Poliocertesem na pamiątkę jednego ze znamienitszych dowódców starożytności.
Przypisy
- ↑ Daty przyjęte za źródłami szwedzkimi, mogą być podane według kalendarza juliańskiego zamiast gregoriańskiego.
- ↑ Sławomir Leśniewski , Potop : czas hańby i sławy 1655-1660, ISBN 978-83-08-06307-1 [dostęp 2022-05-14] .
Bibliografia
- Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Bd. 22, S. 701–702. (niem.)
- 30-åriga krigets stora krigare, Patrik Andersson (szw.)