Burisma Holdings

Burisma Holdings Limited
Logo
Państwo

 Cypr

Siedziba

Limassol

Data założenia

2002

brak współrzędnych
Strona internetowa

Burisma Holdings – przedsiębiorstwo z siedzibą w Limassol na Cyprze, która zajmuje się zagospodarowaniem i eksploatacją ukraińskich złóż gazu ziemnego.

Produkcja gazu i ropy naftowej

Według Burisma pod koniec 2013 r. osiągnęła dzienną produkcję na poziomie ok. 11 600 BOE, czyli 1,8 mln m³[1]. Odpowiada to około dziewięciu procentom obecnego wydobycia gazu na Ukrainie[2].

Burisma posiada portfel koncesji na poszukiwanie złóż gazu łupkowego i ropy naftowej we wszystkich trzech kluczowych regionach Ukrainy: zachodnioukraińskim Zagłębiu Karpackim, Zagłębiu Dniepru i Donieckim oraz Zagłębiu Kubańskim. Złoża znajdują się w bliskiej odległości od głównych gazociągów na Ukrainie i zostały z nimi w pełni połączone[3].

Burisma jest reprezentowana przez londyńską firmę konsultingową i PR „Bell Pottinger Private” Timothy’ego Bella, barona Bella[4].

Historia

Burisma została założona w 2002 r.[5] przez przedsiębiorcę, a później ukraińskiego ministra środowiska Mykołę Złoczewskiego i Mykołę Lissina (Микола Павлович Лісін; 1964-2011). Holding współpracował ze spółkami państwowymi, aby wejść w biznes gazowy na Ukrainie[6]. Obaj założyciele byli deputowanymi Rady Najwyższej z ramienia Partii Regionów. Pierwsze własne koncesje poszukiwawcze zostały nabyte w 2004 roku za pośrednictwem spółek LLC Esco-Pivnich i LLC Pari; własna produkcja gazu rozpoczęła się w 2005 r.[7]

W 2006 roku na Cyprze założono spółkę holdingową Burisma Holdings, która później nabyła kolejne udziały[8]. Burisma Holdings jest własnością cypryjskiego Brociti Investments Limited, kontrolowanego przez Złoczewskiego[9].

W latach 2009–2013 produkcja grupy rosła w szybkim tempie[7].

Własność Burismy była przez pewien czas niejasna[10]. Prokuratura Generalna wszczęła śledztwo przeciwko Burismie, ponieważ Złoczewskij, gdy był ministrem zasobów naturalnych Ukrainy, był podejrzany o nielegalne wykorzystywanie swoich powiązań z państwem[11] i udzielał koncesji na poszukiwania własnym firmom[12][13][14][15]. Po rezygnacji prokuratora generalnego Wiktora Szokina i mianowaniu Jurija Łucenki na stanowisko prokuratora generalnego wszystkie postępowania przeciwko Burismie zostały umorzone.

Na początku kryzysu ukraińskiego w 2013 roku Burisma zintensyfikowała działalność lobbingową w Waszyngtonie. Dwóch bliskich współpracowników sekretarza stanu USA Johna Kerry’ego zostało zatrudnionych do lobbowania za Burismą[9]. W 2013 r. Burisma Holdings przeprowadziła poważne zmiany w zarządzaniu, mające na celu zapoczątkowanie „nowego okresu wzrostu”[16]. W rezultacie amerykański bankier inwestycyjny Alan Apter został zatrudniony jako prezes zarządu, którego zadaniem było usprawnienie ładu korporacyjnego firmy i przyciągnięcie kapitału zagranicznego. Apter posiadał bogate doświadczenie zawodowe z działalności w Europie Wschodniej i byłym Związku Radzieckim[17][18].

12 maja 2014 r. Burisma ogłosiła, że utworzono dodatkowe miejsce w zarządzie dla Huntera Bidena, syna wiceprezydenta USA Joe Bidena[1][19]. W tym czasie przeciwko właścicielowi grupy Mykole Złoczewskiemu w Londynie postawiono zarzuty prania pieniędzy, a jego konta zostały zamrożone. Nie było żadnych śledztw przeciwko Hunterowi Bidenowi[20]. Po tym, jak ukraiński prokurator generalny Wiktor Szokin nie dostarczył wymaganych dokumentów, londyński sąd umorzył sprawę i w styczniu 2015 r. wydał zamrożone aktywa. We wrześniu 2015 r. Geoffrey Pyatt, ówczesny ambasador USA na Ukrainie, skrytykował ukraińską prokuraturę za odmowę poparcia śledztwa.

Nominacja Huntera Bidena spowodowała, że w międzynarodowych mediach pojawiły się zarzuty o partykularne interesy, korupcję i nepotyzm[21][17][22]. Wiceprezydent Biden stwierdził, że nie ma konfliktu interesów i że nie popiera żadnej konkretnej firmy w kraju[23]. Sekretarz prasowy Białego Domu za prezydentury Baracka Obamy, Jay Carney, odmówił komentarza, zauważając, że „Hunter Biden i inni członkowie rodziny są najwyraźniej prywatnymi obywatelami”[24]. Zwrócono również uwagę na byłego prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego, Devona Archera, byłego kierownika kampanii ówczesnego sekretarza stanu USA Johna Kerry’ego oraz Davida J. Leitera, byłego szefa sztabu Senatu Johna Kerry’ego[9]. Kwaśniewski i Archer również niedawno dołączyli do rady dyrektorów Burisma[18][25] (Kwaśniewski w styczniu 2014[18], Archer w kwietniu 2014[26]). W lutym 2017 r. Joseph Cofer Black, dyrektor Centrum Antyterrorystycznego CIA (CTC) w latach 1999–2002 w administracji George’a W. Busha, również dołączył do rady dyrektorów Burismy[27].

Według doniesień medialnych, w latach 2014 i 2015 Burisma zapłaciła firmie inwestycyjnej Rosemont Seneca Bohai LLC łącznie 3,4 miliona dolarów, która zapłaciła Hunterowi Bidenowi do 50 000 dolarów miesięcznie. Hunter Biden był współwłaścicielem Rosemont Seneca Partners z Christopherem Heinzem, pasierbem sekretarza stanu USA Johna Kerry’ego, a Archer był tam również partnerem. Heinz następnie zdystansował się od Rosemont Seneca Partners i, jak wyjaśnił The Washington Examiner, nie był zainteresowany tą firmą od 2015 roku[28]. W 2016 roku, pod naciskiem wiceprezydenta USA Joe Bidena, prokurator generalny Wiktor Szokin został zwolniony[29].

2 czerwca 2016 roku Burisma i książę Albert II z Monako byli gospodarzami „Międzynarodowego Forum Bezpieczeństwa Energetycznego w Europie” w Monte Carlo Yacht Club.[30] W wydarzeniu wzięli udział m.in.: Aleksander Kwaśniewski (Prezydent RP 1995-2005), Joschka Fischer (Wicekanclerz Niemiec 1998-2005) oraz Andris Piebalgs (Komisarz UE ds. Energii 2004-2009), TJ Glauthier (Zastępca Sekretarza USA Energii 1999–2001, Prezes TJG Energy Associates)[31], Hunter Biden (Niezależny Dyrektor Burisma), Ireneusz Bil (Dyrektor Fundacji Aleksandra Kwaśniewskiego „Amicus Europae”)[32], Jean-Arnold Vinois (Przedstawiciel Komisji Europejskiej ds. polityki energetycznej)[33].

Na początku 2018 roku były wiceprezydent USA Biden powiedział Voice of America, że rezygnacja prokuratora generalnego Szokina była warunkiem udzielenia Ukrainie gwarancji pożyczki w wysokości 1 miliarda dolarów. Podczas dyskusji panelowej w Radzie Stosunków Zagranicznych Biden opowiedział, jak zmusił ówczesnego prezydenta Poroszenkę, a następnie premiera Jaceniuka do zwolnienia prokuratora generalnego Szokina. Biden dał Poroszence i Jaceniukowi ultimatum w postaci zaledwie sześciu godzin, że jeśli prokurator generalny Szokin nie zostanie zwolniony na czas, nie dostaną miliarda dolarów: „…syn, został zwolniony. I umieścili na jego miejscu kogoś, kto był solidny w tym czasie.”[34][35]

Hunter Biden zrezygnował z funkcji członka zarządu Burisma w 2019 roku, zanim jego ojciec kandydował na prezydenta USA[28].

We wrześniu 2019 r. demaskator ujawnił, że 25 lipca 2019 r. prezydent USA Donald Trump zadzwonił telefonicznie do Wołodymyra Zełenskiego, aby wszczął śledztwo w sprawie Bidena, które doprowadziło do „afery ukraińskiej”. Trump oskarżył Bidena o wywieranie nacisków na ukraińskie przywództwo i uzyskanie rezygnacji prokuratora generalnego, który prowadził śledztwo w sprawie Burismy[36].

W październiku 2019 r. ukraińskie sądownictwo ogłosiło, że rozpocznie śledztwo w sprawie zarzutów korupcji związanych z Burismą. Chodziło o transakcje, w które mogliby być zaangażowani m.in. Złoczewski i ukraiński biznesmen Siergiej Kurczenko, ale nie chodziło o Bidena[37].

Przypisy

  1. a b Hunter Biden joins the team of Burisma Holdings, 12-05-2014.
  2. ''Die Ukraine will ihre Energieversorgung umstellen'' [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17]., Germany Trade & Invest, 9-05-2014.
  3. ''Our Business'' [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17]., burisma.com.
  4. Wer steckt hinter „Burisma”?, Deutsche Welle, 16-05-2014.
  5. Cathrin Kahlweit: Sohn von US-Vizepräsident Biden steigt bei ukrainischem Gaskonzern ein, sueddeutsche.de, 15-05-2014.
  6. Mathias Brüggmann: Die zwielichtigen Verbindungen der Gasfirma Burisma, Handelsblatt, 25-09-2019.
  7. a b History of our Group [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17].
  8. Компания Burisma Holdings Limited подбила итоги работы (ros.), 24-03-2013.
  9. a b c Michael Scherer: Ukrainian Employer of Joe Biden’s Son Hires a D.C. Lobbyist, 7-07-2014.
  10. Wer steckt hinter „Burisma”?, Deutsche Welle (www.dw.com) (niem.).
  11. Markus Ackeret, Familie Bidens undurchsichtige Ukraine-Connection, 21 września 2019, ISSN 0376-6829 [dostęp 2019-09-21].
  12. https://www.dw.com/de/wie-die-ukraine-in-einen-streit-mit-den-usa-verwickelt-wird-und-was-das-mit-joe-biden-zu-tun-hat/a-48749898.
  13. Prosecutors put Zlochevsky, multimillionaire ex-ecology minister, on wanted list.
  14. Activists cry foul as courts, prosecutors clear Zlochevsky.
  15. Yanukovych’s ex-ecology minister regains luxurious properties, Rolls Royce after court ruling.
  16. ''Burisma Holdings announces strategic appointments herald new phase of growth'' [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17]., oilvoice.com, 21-10-2013.
  17. a b Biden’s Son, Kerry Family Friend Join Ukrainian Gas Producer’s Board, wsj.com, 13-05-2014.
  18. a b c Board of Directors.
  19. Mollie Hemingway: 9 Questions To Ask About Biden’s Work With A Gas Company In Ukraine. w: The Federalist, 13-05-2014.
  20. n-tv.de.
  21. nytimes.com.
  22. Sohn von US-Vizepräsident Biden heuert bei ukrainischem Gaskonzern an, zeit.de, 14-05-2014.
  23. Gerhard Gnauck, Hunter Biden und Burisma: Die Rolle eines undurchsichtigen Unternehmens in der Weltpolitik, FAZ, 26 września 2019 [dostęp 2019-09-27].
  24. dw.com.
  25. Bidens Sohn steigt ins ukrainische Gasgeschäft ein, welt.de.
  26. ''US Financier Devon Archer joins the Board of Directors of Burisma Holdings'' [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17]., burisma.com, 22-04-2014.
  27. Toby Nwazor, Former CIA Director Joins Burisma, and It Is Good News, Huffingtonpost, 22 lutego 2017 [dostęp 2018-08-28].
  28. a b Alana Goodman, John Kerry’s son cut business ties with Hunter Biden over Ukrainian oil deal, washingtonexaminer.com, 27 września 2019 (ang.).
  29. https://uacrisis.org/de/73460-burisma uacrisis.org.
  30. Albert II Prince of Monaco and Burisma held the first International Forum on Energy Security in Europe, KyivPost, 7 czerwca 2016 [dostęp 2016-10-31].
  31. https://www.energy.gov/labcommission/contributors/tj-glauthier.
  32. https://web.archive.org/web/20160328193228/http://warsawsecurityforum.org/people/ireneusz-bil/.
  33. https://institutdelors.eu/tous-les-contributeurs/jean-arnold-vinois/.
  34. Leonid Bershidsky: How Ukraine’s President Fooled Joe Biden, Bloomberg, 25-01-2018.
  35. Foreign Affairs Issue Launch With Joe Biden, YouTube, Council on Foreign Relations, 23-01-2018.
  36. Wie die Ukraine in einen Streit in den USA verwickelt wird.
  37. Justiz prüft Geschäfte von Firma mit Verbindung zu Biden-Sohn, zeit.de, 4 października 2019 [dostęp 2019-10-05].

Media użyte na tej stronie