Burt Bacharach
| ||
Burt Bacharach w 1972 roku. | ||
Data i miejsce urodzenia | 12 maja 1928 Kansas City | |
---|---|---|
Instrumenty | fortepian | |
Gatunki | pop | |
Zawód | muzyk (kompozytor) | |
Aktywność | od 1957 | |
Wydawnictwo | Kapp, A&M, Columbia | |
Powiązania | Hal David, Elvis Costello, Dionne Warwick, Marlene Dietrich, Cilla Black, Dr. Dre, Joana Zimmer | |
Strona internetowa |
Burt Bacharach (wym. ˈbækəræk) (ur. 12 maja 1928 w Kansas City)[1] – amerykański pianista i kompozytor. W latach pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych był akompaniatorem i kierownikiem zespołu Marleny Dietrich. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. współpracował głównie z autorem tekstów Halem Davidem.
Piosenki Bacharacha są wykonywane przez wielu popularnych artystów, takich jak The Carpenters, Aretha Franklin, Jack Jones, Tom Jones, Dusty Springfield, Luther Vandross i Dionne Warwick. Jego muzyka, z reguły klasyfikowana jako easy listening, ma zazwyczaj charakterystyczne, przyjemne i łatwo wpadające w ucho melodie oraz bardzo wyrafinowany styl. 52 z jego piosenek trafiły na listę przebojów „Top40”. Wiele z jego utworów zostało nagranych w stylu jazzowym przez popularnych artystów jazzowych, jak na przykład Stan Getz i Wes Montgomery.
Był żonaty czterokrotnie, jego żony to w kolejności: Paula Stewart, aktorka Angie Dickinson, Carole Bayer Sager i obecnie Jane Hanson.
Bacharach pojawił się w kilku małych rolach w szeregu hollywoodzkich filmów, między innymi we wszystkich trzech komediach o przygodach Austina Powersa.
Filmografia
- Kompozytor
- Blob, zabójca z kosmosu (The Blob, 1958)
- Forever My Love (1962)
- Nie przysyłaj mi kwiatów (Send Me No Flowers, 1964)
- Co słychać, koteczku? (What's New, Pussycat?, 1965)
- Polowanie na lisa (Caccia alla volpe, 1966)
- Casino Royale (1967)
- Butch Cassidy i Sundance Kid (Butch Cassidy and the Sundance Kid, 1969)
- Coś Wielkiego (Something Big, 1971)
- Zagubiony Horyzont (Lost Horizon, 1973)
- Amo non amo (1979)
- Artur (Arthur, 1981)
- Nocna zmiana (Night Shift, 1982)
- Artur 2 (Arthur 2: On the Rocks,1988)
- Rok 1969 (1969, 1988)
- Spokojnie, tatuśku (Parenthood, 1989)
- Miłość potrafi ranić (Love Hurts, 1991)
- Wspaniała Susann (Isn't She Great, 2000)
- Aktor
- Austin Powers: Agent specjalnej troski (Austin Powers: International Man of Mystery, 1997) jako on sam
Największe przeboje
- „Baby, It's You” (The Shirelles, 1962)
- „The Man Who Shot Liberty Valance” (Gene Pitney, 1962)
- „Don't Make Me Over” (Dionne Warwick, 1962)
- „Make it Easy On Yourself” (Jerry Butler, 1962)
- „Twenty-Four Hours From Tulsa” (Gene Pitney, 1963)
- „Blue on Blue” (Bobby Vinton, 1963)
- „Anyone Who Had a Heart” (Dionne Warwick, 1963)
- „Wives and Lovers” (Jack Jones, 1963)
- „Walk On By” (Dionne Warwick, 1964)
- „Wishin' and Hopin'” (Dusty Springfield, 1964)
- „(There's) Always Something There to Remind Me” (Sandie Shaw, 1964)
- „A House is Not a Home” (Dionne Warwick, 1964)
- „What the World Needs Now Is Love” (Jackie DeShannon 1965)
- „What's New Pussycat?” (Tom Jones)
- Piosenka nominowana do Oscara w 1965 roku.
- „Alfie” (Cilla Black, 1966, z filmu Alfie)
- „This Guy's in Love With You” (Herb Alpert & the Tijuana Brass 1967)
- „I Say a Little Prayer For You” (Dionne Warwick, 1967)
- „The Look of Love” (Dusty Springfield 1967 z filmu Casino Royale)
- Piosenka nominowana do Oscara w 1967.
- „Do You Know the Way to San Jose?” (Dionne Warwick, 1968)
- „Promises, Promises” (Jill O’Hara, 1968 i Dionne Warwick, 1968)
- „Raindrops Keep Falling on My Head” (B.J. Thomas 1969, z filmu Butch Cassidy and the Sundance Kid)
- Oscar i Grammy w 1969 roku.
- „I'll Never Fall in Love Again” (Dionne Warwick 1969)
- „Close to You” (The Carpenters 1970)
- „One Less Bell to Answer” (the 5th Dimension 1970)
- „Arthur's Theme (The Best That You Can Do)” (Christopher Cross, z filmu Arthur)
- Oscar za najlepszą piosenkę w 1981 roku.
- „On My Own” (Patti LaBelle and Michael McDonald (1986)
- „That's What Friends Are For” (1982)
- Grammy za piosenkę roku. Napisana do filmu Night Shift i śpiewna przez Roda Stewarta, później nagrana także wspólnie przez Dionne Warwick, Stevie Wondera, Gladys Knight, i Eltona Johna
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Biografia (ang.)
- ISNI: 0000 0001 0920 9124
- VIAF: 84992800
- ULAN: 500335884
- LCCN: n80050147
- GND: 12876290X
- NDL: 00910157
- LIBRIS: 9m2hx9qm73bgsfzw
- BnF: 13930110b
- SUDOC: 070356661
- SBN: IT\ICCU\RAVV\092866
- NLA: 35703574
- NKC: ola2003193738
- BNE: XX838898
- NTA: 07189182X
- BIBSYS: 99022399
- CiNii: DA1254358X
- PLWABN: 9810685204705606
- NUKAT: n2006056409
- J9U: 987007258036205171
- LNB: 000047754
- NSK: 000066988
- BNA: 000035267
- BLBNB: 000550821
- KRNLK: KAC201932880
- LIH: LNB:Izf;=B5
- RISM: pe30073492
- WorldCat: lccn-n80050147
Media użyte na tej stronie
Autor:
- File:Burt Bacharach.jpg: Wonker Wonker
- derivative work: Emerald Wolf (talk)
Burt Bacharach in concert, 2008.
Photo of Burt Bacharach from a television special "Burt Bacharach Special".