Buskowianka

Buskowianka - uzdrowiskowa woda mineralna wytwarzana w Busku-Zdroju od 1960 r. w dwóch rodzajach: Buskowianka Zdrój i Buskowianka. W 2002 r. Buskowianka została wybrana w drodze przetargu i jest dostarczana na posiedzenia Rady Ministrów.

Buskowianka

To woda stołowa uzyskiwana poprzez zmieszanie naturalnej wody źródlanej z naturalną wodą mineralną o wysokim stopniu zmineralizowania. Jest bogata w mikroelementy, skutecznie gasi pragnienie i uzupełnia niedobory soli mineralnych w organizmie. Woda pochodzi z pokładu margli kredowych, ze złóż podziemnych, izolowanych od środowiska zewnętrznego. Posiada naturalną czystość pod względem chemicznym i mikrobiologicznym. Wykazuje stałość składu chemicznego[1].

Pozyskiwana jest z dwóch odwiertów:

  • "Nowy Nurek" - eksploatowana jest z głębokości 30 m. Zawiera rozpuszczone składniki mineralne, głównie wodorowęglany i siarczany wapnia oraz magnezu.
  • "Henryk" - dostarcza wodę z głębokości 500 m. Zawiera rozpuszczone składniki mineralne, zwłaszcza chlorek sodowy, amon, fluorki i bromki[1].

Skład chemiczny w mg/l

  • Kationy:
    • Na+: 320,00
    • K+: 14,50
    • Mg2+: 47,05
    • Ca2+: 121,20
  • Aniony:
    • Cl-: 496,34
    • SO42-: 179,00
    • J-: 0,53
    • Br-: 2,66
    • HCO3-: 404,24
  • Suma składników mineralnych: 1638,80 mg/litr

Buskowianka Zdrój

Jest naturalna woda źródlana[1], akratopega z ujęcia "Nowy Nurek" w Busku-Zdroju, czerpana z pokładu margli kredowych. Nadaje się do picia i przygotowywania posiłków[1]. Posiada certyfikat "Najwyższa Jakość Małopolska", otrzymała wiele nagród, między innymi: Złoty Medal Polagra`95 Poznań, Złoty Medal Eurodrink`97 Łódź.

Skład chemiczny w mg/l

  • Kationy
    • Na+: 33,00
    • K+: 8,00
    • Mg2+: 32,25
    • Ca2+: 119,28
  • Aniony
    • Cl-: 35,81
    • SO42-: 155,60
    • HCO3-: 391,12
  • Suma składników mineralnych: 810,23 mg/litr
  • Nasycenie dwutlenkiem węgla: 2500 mgCO2/litr

Zarówno Buskowianka, jak i Buskowianka Zdrój w naturalny sposób uzupełniają gospodarkę mineralną organizmu, dodają sił witalnych, przeciwdziałają zmęczeniu, uspokajają i uczestniczą w przemianie materii. Pomagają w leczeniu schorzeń metabolicznych takich jak cukrzyca, dna moczanowa, miażdżyca. Wzmacniają układ odpornościowy organizmu[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Eleonora Gonda-Soroczyńska, FUNKCJA UZDROWISKOWA MAŁEGO MIASTA NA PRZYKŁADZIE BUSKA-ZDROJU, „INFRASTRUKTURA I EKOLOGIA TERENÓW WIEJSKICH” (2/IV/2012), POLSKA AKADEMIA NAUK, Oddział w Krakowie, 2012, s. 5–16.

Linki zewnętrzne