Buszkowice (województwo dolnośląskie)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 99 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) | 156[1] |
Strefa numeracyjna | 76 |
Kod pocztowy | 59-330 |
Tablice rejestracyjne | DLU |
SIMC | 0367580 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°28′25″N 16°26′32″E/51,473611 16,442222 | |
Strona internetowa |
Buszkowice (niem. Hochbauschwitz[2]) – wieś w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Ścinawa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Nazwa wsi
Nazwa wsi jest nazwą patronimiczną i pochodzi od nazwy osobowej Buszek[3][4][5]. Najstarsza zachowana w dokumentach nazwa wsi pochodzi z roku 1253 i brzmi Gut Buscowo[5]. W innych średniowiecznych dokumentach pojawiają się różne wersje nazwy wsi np. Buskewicz, Puschkowicz[4][6]. Nazwa Hochbauschwitz, pisana niekiedy rozdzielnie Hoch Bauschwitz, która obowiązywała do roku 1945, po raz pierwszy pojawia się już w XIV w. (pierwsza wzmianka datowana jest na 1371 r.)[4][6], choć w niemieckojęzycznym dokumencie z roku 1743 użyto nazwy Buskowa[4][5]. W roku 1945 wprowadzono polską nazwę wsi Buszowice[7]. Obecna nazwa została zatwierdzona w 1947 roku[2].
Geografia
Buszkowice są ulicówką leżącą na lewym brzegu Odry w poprzek drogi łączącej Ścinawę z Nowym Żabnem, do 2009 r. była to droga wojewódzka nr 111 (jednak wtedy łączyła Ścinawę z Chobienią), obecnie jest to droga wojewódzka nr 292[8]. Kształt wsi nie jest typowy dla ulicówek, gdyż we wschodniej części wsi linie zabudowy oddzielone są szerokim placem z dwoma stawami, które wcześniej były wyrobiskami gliny, co nadaje tej części wsi bardziej charakteru owalnicy.
Wieś ma bezpośrednie połączenie z Olszanami, znajdującymi się już w sąsiedniej gminie Rudna. Dojechać można tam drogą polną o długości około 6 km, która znajduje się naprzeciwko drogi prowadzącej w głąb Buszkowic.
Teren na którym znajduje się wieś zbudowany jest z osadów wodnolodowcowych zlodowacenia Odry są to w większości gliny zwałowe, piaski i żwiry kemów oraz piaski i żwiry rzeczne. Na terasie zalewowej Odry znajdują się holoceńskie osady fluwialne. W przeszłości gliny były eksploatowane przez mieszkańców wsi do wyrobu cegieł i dachówek w miejscowej cegielni, pozostałością tej eksploatacji są zalane wyrobiska, a obecnie stawy, we wsi i jej najbliższym otoczeniu. Gleby pól uprawnych Buszkowic w większej części należą do kompleksów: pszennych dobrych, żytnich bardzo dobrych i dobrych. Większość użytków rolnych wsi to pola uprawne, w dalszej kolejności łąki i pastwiska oraz lasy.
Historia
Dzieje Buszkowic nie są dobrze udokumentowane, prawdopodobnie wieś powstała na przełomie XII i XIII wieku. Pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1253, w dokumencie wystawionym przez księcia głogowskiego Konrada I wśród dóbr które przekazał on biskupowi wrocławskiemu Tomaszowi w dniu 13 grudnia znajduje się Gut Boscovo, sąsiadujące z Gut Pritovia - Przychową, należącą już wcześniej do biskupów wrocławskich. Kolejny zapis historyczny w Lagerbuchu Księstwa Nyskiego mówi że w dniu 15 października roku 1371 Niczco (Mikołaj) de Dyplow sprzedał Piotrowi Falkenhain właścicielowi Chełmka 3 łany gruntu we wsi Puschkowicz Stynaviensis. Buszkowice były wraz z Przychową i Ciechłowicami własnością biskupów wrocławskich nieprzerwanie do roku 1810, do czasu sekularyzacji dóbr kościelnych. Wśród ludności większość stanowili zawsze katolicy, kościołem parafialnym była kościół pw. św. Wawrzyńca w Przychowej, ewangelicy natomiast korzystali z kościoła w Ścinawie. W roku 1787 wieś zamieszkiwało 226 osób, w tym 26 kmieci, 1 chałupnik i 1 komornik[9]. W roku 1800 w Buszkowicach mieszkało 27 kmieci i 8 chałupników[10]. Po sekularyzacji dóbr kościelnych w roku 1810 Buszkowice wraz z pozostałą częścią dawnego majątku biskupiego stały się własnością prywatną. Wieś w XIX często zmieniała właścicieli. W roku 1830 we wsi było 35 domów zamieszkiwanych przez 255 mieszkańców, z czego dziesięciu było wyznawcami kościoła ewangelickiego a reszta katolikami[11]. W roku 1845 we wsi były 43 gospodarstwa, zamieszkiwały ja 302 osoby, w tym 23 ewangelików. Wśród mieszkańców było 9 rzemieślników różnych fachów, znajdowały się tu także dwa wiatraki oraz cegielnia należąca do mieszkańca o nazwisku Gramsch, produkująca rocznie 30 000 cegieł i dachówek. W Buszkowicach w tym czasie znajdowała się także filia katolickiej szkoły w Przychowej[6]. W roku 1887 wieś zamieszkiwało 297 katolików i 40 protestantów[12]. W roku 1939 wieś zamieszkiwało 267 mieszkańców. Pod koniec stycznia 1945 w okolicach Buszkowic trwały przygotowania do sforsowanie Odry. 25 stycznia 1945, na południe od Buszkowic, toczyły się walki o zdobycie przyczółka na lewym brzegu Odry. W ofensywie brała udział 13 armia 1 Frontu Ukraińskiego pod dowództwem generała Puchowa. Po wysiedleniu ludności niemieckiej Buszkowice zostały zasiedlone repatriantami przybyłymi w znacznej części ze wsi Młyniska w dawnym powiecie trembowelskim.
Demografia
Liczba ludności Buszkowic
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[13]:
Wiatrak
- drewniany wiatrak-koźlak, wybudowany w roku 1812 (1. połowa XIX w.), znajdujący się na południowo-wschodnim krańcu wsi; jak informuje data wykuta na belce wewnątrz. Był to jeden z dwóch wiatraków w Buszkowicach, drugi z nich znajdował się około 200 m dalej na zachód, zaznaczony był jeszcze na mapach topograficznych z lat 30. XX wieku. Wiatrak był użytkowany do lat 60. XX wieku, skrzydła wiatraka nie zachowały się. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków w roku 1981.
Inne zabytki i obiekty w Buszkowicach:
Krzyż przydrożny
- kamienny krzyż przydrożny, pochodzący z końca XIX wieku; znajdujący się przed domem nr 12; na jego cokole wykuty szwabachą fragment Listu do Galatów - Christus hat mich geliebet und sich selbst für mich dahin gegeben, Gal., 2.20. - Chrystus umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie.
Bunkry Linii Środkowej Odry
- zespół bunkrów wybudowanych w latach 30. XX wieku wchodzących w skład Linii Środkowej Odry; znajdujących się na południe i na północ od wsi. Bunkry te mieściły schrony bojowe i stanowiska obserwacyjne rozmieszczone były regularnie co około 500 m. Wszystkie obiekty zostały uszkodzone w czasie forsowania Odry przez Armię Czerwoną w styczniu 1945 roku. Dostęp do wnętrz bunkrów jest mocno ograniczony.
Turystyka
Przez Buszkowice przebiega lewobrzeżna nitka niebieskiego rowerowego Szlaku Odry łączącego Wrocław z Głogowem.
- Rowerowy Szlak Odry: Ścinawa – Przychowa - Buszkowice – Ciechłowice - Chobienia (powiat lubiński)
Zobacz też
- Buszkowice
- Buszkowice Małe
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 września 1947 r. (M.P. z 1947 r. nr 124, poz. 778, s. 3)
- ↑ Stanisław Rospond: Patronimiczne nazwy miejscowe na Śląsku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1964, s. 102.
- ↑ a b c d Stanisław Rospond: Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska. Wrocław: Państwowe Wydawnictwa Naukowe, 1971, s. 130.
- ↑ a b c Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1996, s. 465.
- ↑ a b c Knie 1845 ↓, s. 23.
- ↑ Antoni Wrzosek: Skorowidz gmin Śląska Dolnego i Opolskiego z niemieckimi i polskimi nazwami miejscowości. Katowice: Instytut Śląski, 1945, s. 23.
- ↑ Zarządzenie nr 78 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 11 grudnia 2009 r. zmieniające zarządzenie w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim § 1 pkt 1.
- ↑ Friedrich Albert Zimmermann: Beyträge zur Beschreibung von Schlesien Bd. 7. Brzeg: Johann Ernst Tramp, 1787, s. 315.
- ↑ Johann Adam Valentin Weigel: Geographische, naturhistorische und technologische Beschreibung des souverainen Herzogthums Schlesien. Berlin: Himburgische Buchhandlung, 1800, s. 124-125.
- ↑ Knie 1830 ↓, s. 26.
- ↑ Schematismus des Bisthums Breslaus und seines Delegatur-Bezirks für das Jahr 1887. Wrocław: Fürstbischöfliche Geheime Kanzlei, 1887, s. 138.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 111. [dostęp 2012-09-13].
Bibliografia
- Grünhagen C. (red.): Codex Diplomaticus Silesiae T.7 Regesten zur schlesischen Geschichte. Zweiter Theil. Bis zum Jahre 1280. Wrocław: Josef Max & Comp., 1875. (niem.).
- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).
- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., wyd. 2, Breslau: Graß, Barth und Comp., 1845 (niem.).
- Majewski R.: Wrocław godzina "0". Wrocław: Spółka Autorska Z.K. Garbaczewscy., 2000. (pol.).
- Markgraf H., Schulte J. W.: Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis. Wrocław: Josef Max & Comp., 1889. (niem.).
- Opracowanie Ekofizjograficzne dla Województwa Dolnośląskiego. Wrocław: Wojewódzkie Biuro Urbanistyczne, 2005. (pol.).
- Rospond S. (red.): Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska. T. 1, A-B. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970. (pol.).
- Zimmermann F.A.: Beyträge zur Beschreibung von Schlesien Bd.7. Brzeg: Johann Ernst Tramp, 1787. (niem.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia historyczne i współczesne na portalu fotopolska.eu
- Zdjęcia historyczne i współczesne na portalu dolny-slask.org.pl
- Zdjęcia historyczne i współczesne na portalu niederschlesien.info
- Zdjęcia i opisy bunkrów Linii Środkowej Odry w pobliżu Buszkowic odcinek Buszkowice-Ciechłowice odcinek Przychowa-Buszkowice
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Flaga województwa dolnośląskiego
Niebieski szlak rowerowy
Wiatrak-koźlak z roku 1842 w Buszkowicach