Byśki

Byśki (stworzunka)[1] – noworoczne pieczywo obrzędowe znane w kurpiowskiej Puszczy Zielonej, a dawniej także na Warmii, Podlasiu i Mazurach.
Opis

Byśki robiono w wigilię Nowego Roku i święta Trzech Króli[2]. Masę wyrabiano z mąki żytniej zaparzanej wodą, by uzyskać ciasto o konsystencji plasteliny. Kształty modelowano z jednego kawałka ciasta. Następnie figurki zaparzano w ukropie, finalnie pieczono w piecu chlebowym[3]. Byśki stawiano na parapecie okna lub domowym ołtarzyku, czasem rozdawano dzieciom jako smakołyk. Według tradycji miały przynosić pomyślność w hodowli oraz zapewniać zdrowie, powodzenie i pomyślność w nowym roku. Miały kształt zwierząt (hodowlanych i dzikich), niekiedy także laleczek, drabinek, pierścieni itp. W okolicy Kadzidła i Jednorożca dominowały byśki w kształcie jeleni z rozgałęzionymi rogami. Mieszkańcy wykonywali figurki zwierząt, jak twierdzili, na pamiątkę darów składanych Panu Jezusowi przez pasterzy[1]. Kiedyś przestrzegano zasady, że jeden bysiek odpowiadał jednemu domownikowi lub zwierzęciu. Przestrzegano również zasady spalania starych byśków zanim tworzono lub otrzymywano nowe[4]. Sczerstwiałe kruszono, dodając do paszy dla zwierząt[1].
W 2020 roku na wniosek depozytariuszy dziedzictwa zrzeszonych w Stowarzyszeniu Artystów Kurpiowskich wypiek byśków i nowych latek Kurpiów Puszczy Zielonej wpisano na krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Materiały potrzebne do złożenia wniosku przygotowano dzięki współpracy pomiędzy Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce i samorządem powiatu ostrołęckiego. Z tej okazji zrealizowano dwa filmy: proces lepienia i wypieku byśków oraz nowych latek (z twórczynią ludową Wiesława Bogdańską)[5] oraz film edukacyjny Byśki i nowe latka. Kurpiowskie pieczywo obrzędowe. W filmie wystąpili kurpiowscy twórcy: Czesława Kaczyńska z Dylewa, Wiesława Bogdańska z Kadzidła i Stanisław Ropiak z Myszyńca Starego[6].
Wykorzystanie
Byśki pojawiały się na pocztówkach[7]. Samorząd gminy Myszyniec używa byśków jako pamiątek[8].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Adam Chętnik, Pożywienie Kurpiów. Jadło i napoje zwykłe, obrzędowe i głodowe, Kraków 1936, s. 100–102 .
- ↑ Maria Weronika Kmoch, Zima na Kurpiach Zielonych: Adwent, Boże Narodzenie, sylwester, nowy rok, zapusty [dostęp 2022-07-21] .
- ↑ Iwona Choroszewska-Zyśk (red.), Encyklopedia kurpiowska. Fakty i ciekawostki, Ostrołęka: Związek Kurpiów, 2021, s. 22–23, ISBN 978-83-963465-0-6, OCLC 1334037878 [dostęp 2022-07-21] .
- ↑ Nowe wpisy na Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego, niematerialne.nid.pl [dostęp 2022-07-19] .
- ↑ Byśki i Nowelatka Kurpiowskie Pieczywo Obrzędowe.. [dostęp 2022-07-21].
- ↑ Kurpiowskie byśki i nowe latka na Krajowej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego, TerazOstroleka.pl, 15 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-19] .
- ↑ W. Krzyżewski (red.), Kurpie na XX-wiecznych widokówkach ze zbiorów Muzeum Weterynarii Wiesławy i Waldemara Krzyżewskich w Przasnyszu. Katalog wystawy, Przasnysz 2021, s. 130, 162, 166–167 .
- ↑ Myszynieckie Noce w Dzwonnicy (2021 r.), OSA | Otwarty System Archiwizacji [dostęp 2022-07-21] (pol.).
Bibliografia
- Barbara Ogrodowska, Zwyczaje, obrzędy i tradycje w Polsce, Verbinum, Warszawa 2001.
- Renata Hryń-Kuśmierek, Zuzanna Śliwa, Encyklopedia tradycji polskich, Wydawnictwo Podsiedlik-Raniowski i Spółka, Poznań 2000.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bysiek - pamiątka z Myszyńca
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Byśki ulepione podczas warsztatów w Wolkowych (Kurpiowski Tabor u Starosty Bartnego). Warsztaty prowadził Stanisław Ropiak z Myszyńca Starego. Tu stan byśków przed wypieczeniem
Autor: Daniel Gołaś, Licencja: CC BY-SA 4.0
Byśki ustawione na kapie nad kuchnią w Zagrodzie Kurpiowskiej w Kadzidle
Autor: Unknnown, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dosiego Roku. „Byś” – malował T. Jodłowski, wydana przez S. I. W. „Kraj” Warszawa, Druk D. S. P. lata 50. XX w. obieg 24 XII 1951
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Figurki z ciasta w kształcie jelonków, baranków, koziołków lub cielaków, mające zapewnić pomyślność w kolejnym roku