Bylica draganek

Bylica draganek

(c) I, KENPEI, CC-BY-SA-3.0
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	bylica
Gatunek	bylica draganek
Nazwa systematyczna
Artemisia dracunculus L. Sp. Pl. 849. 1753
Synonimy
Artemisia glauca Pall. ex Willd. Artemisia glauca var. dracunculina Fernald Artemisia redowskyi Ledeb[3].

Bylica estragon – liście

Bylica draganek, bylica estragon, estragon zwyczajny^[4] (Artemisia dracunculus L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Dziko występuje w Azji, południowo-wschodniej Europie i Ameryce Północnej^[3]. Powszechnie stosowana w szczególności w Hiszpanii, Niemczech i Francji. W tym ostatnim kraju zyskała miano króla przypraw^[5]. W wielu krajach jest uprawiana. Status gatunku we florze Polski: gatunek uprawiany, kenofit i efemerofit.

Morfologia

Pokrój

Kształtem i wysokością zbliżona do bylicy piołun, lecz słabiej rozkrzewiona.

Łodyga

Prosta, na wpół zdrewniała, wysokość do 150 cm.

Liście

Lancetowate lub równowąskie, zaostrzone, całobrzegie, lekko zwisające.

Kwiaty

Koszyczki osadzone wzdłuż gałązek szczytowych, nieco mniejsze niż u bylicy piołun, zebrane w luźne wiechy.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do października. Siedlisko: spotykana czasem w stanie dzikim przy drogach, budynkach, na rumowiskach. Lubi stanowiska nasłonecznione, gleby próchniczne i wilgotne. Liczba chromosomów 2n= 18^[6].

Zastosowanie

• Sztuka kulinarna
  • Estragon używany jest do zaprawiania octów ziołowych i musztardy.
  • Używa się go do kiszenia ogórków i kapusty.
  • Świeże ziele można dodawać do sałatek oraz zup.
  • Poprawia smak niesłonych potraw, z tego względu jest stosowany w diecie bezsolnej.
  • Doskonały do drobiu, ryb i potraw z jajek.
  • Estragonu nie należy gotować.
• Roślina lecznicza – najczęściej stanowi składnik mieszanek ziołowych.
  • Surowiec zielarski: ziele estragonu (Herba Dracunculi), w jego skład wchodzą olejki eteryczne do 0,8% (m.in. estragol), gorycze, garbniki, karoteny i dużo soli mineralnych, w tym jod^[7].
  • Działanie: lekko moczopędne; wzmaga wydzielanie soków trawiennych i uzupełnia braki witaminy A^[8]. Stosuje się go przy kuracjach wzmacniających, przy braku apetytu lub też przy zaburzeniach żołądkowych. Jednak jego działanie jest słabe, stąd też używa się go najczęściej w mieszankach ziołowych^[8].
  • Zbiór i suszenie: ziele zbiera się następnego roku. Należy ściąć pędy długości 20-30 cm przed kwitnieniem (kolejne zbiory w miarę odrastania pędów) i suszyć związane w niewielkie pęczki.
• Roślina uprawna, uprawiana jako roślina przyprawowa.

Uprawa

W czasie surowych zim w Polsce może przemarzać (strefy mrozoodporności 6-9)^[9]. Dlatego też przed zimą ścina się ją przy ziemi i okrywa. Najłatwiej rozmnażać roślinę przez podział starszych roślin wykopanych w tym celu w kwietniu lub maju. Każda oddzielona sadzonka powinna mieć pęd z korzeniami. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy odchwaszczać i podlewać.

Przypisy