Byrd (stacja antarktyczna)
 Pierwsza stacja Byrd, około roku 1960 | |
| Przynależność państwowa | |
|---|---|
| Data założenia | |
| Liczba personelu | maks.: 50 |
| Wysokość | 1553 m n.p.m. |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 80°01′S 119°32′W/-80,016667 -119,533333 | |
Byrd – nieczynna stacja polarna należąca do Stanów Zjednoczonych, położona na Ziemi Marii Byrd na Antarktydzie. Obecnie w jej miejscu funkcjonuje mniejszy obóz, pełniący funkcję logistyczną.
Położenie i warunki
Stacja znajduje się w głębi lądu, 1100 km od bieguna południowego i 1400 km od głównej amerykańskiej bazy McMurdo. Średnia temperatura powietrza to -28,2 °C. Rekordowe zanotowane temperatury to -0,8 °C w styczniu 1961 i -63,8 °C w lipcu 1958. Najsilniejszy poryw wiatru osiągnął prędkość 76 węzłów, czyli ok. 140 km/h[1]. Nazwa stacji upamiętnia Richarda Byrda, jednego z pionierów badań Antarktydy.
Historia i działalność
Pierwsza stacja Byrd została zbudowana w antarktycznym lecie 1956-57, w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego i oficjalnie oddana do użytku 1 stycznia 1957. Pięć nadziemnych budynków było połączonych tunelem pod powierzchnią, stacja umożliwiała badania przez cały rok. Konstrukcja była częściowo prowizoryczna; stacja działała przez cztery lata, zanim gromadzący się śnieg nie zaczął grozić zmiażdżeniem konstrukcji. Nowa stacja Byrd została otwarta 13 lutego 1961 około 10 km od pierwotnej lokalizacji; była ona konstrukcją podziemną, tylko niewielka część znajdowała się ponad powierzchnią śniegu. W tym czasie operował w niej największy program badawczy na kontynencie[1].
Nowa stacja funkcjonowała do 1972 roku, jednak wskutek działalności wewnątrz pomieszczeń gromadził się szron i elementy konstrukcji ulegały stopniowemu wypaczeniu. Działalność została przeniesiona na powierzchnię i ograniczona do sezonu letniego. W latach 70. i 80. obóz służył głównie wsparciu logistycznemu stacji Siple, uzupełniano tu paliwo w trakcie długich lotów nad kontynentem. W lecie 1981-82 obóz tworzyły moduły umieszczone na saniach, które można było przemieszczać po lodzie; obóz był używany do lata 2004-05[1].
W lecie 2009-10 został zbudowany nowy obóz Byrd, łącznie z nowym lądowiskiem. Głównym zadaniem pozostało wsparcie długodystansowych lotów, a także badań lodowca Pine Island, którego spływ do oceanu przyspieszył na początku XXI wieku[2].
Pomiary ze stacji Byrd wykazują, że od 1958 do 2010 temperatura stopniowo wzrastała, łącznie o 2,4 ± 1,2 °C. Centralna część Antarktydy Zachodniej jest jednym z najszybciej ocieplających się regionów na Ziemi[3].
Przypisy
- ↑ a b c Byrd history. Antarctic Sun, 2009-06-12. [dostęp 2015-05-04].
- ↑ Byrd Camp resurfaces. Antarctic Sun, 2009-06-12. [dostęp 2015-05-04].
- ↑ David H. Bromwich i inni, Central West Antarctica among the most rapidly warming regions on Earth, „Nature Geoscience”, 6, 2013, s. 139–145, DOI: 10.1038/ngeo1671.
Linki zewnętrzne
- Byrd Surface Camp (ang.). French Polar Team. [dostęp 2015-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-14)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Alexrk2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map Antarctica, Azimuthal equidistant projection
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Eli Duke, Licencja: CC BY-SA 2.0
Fuel Bladders
Byrd Station (historic)