Bzowo (wieś w województwie kujawsko-pomorskim)

Bzowo

wieś
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	świecki
Gmina	Warlubie
Wysokość	od 26 do 86 m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	473[1]
Strefa numeracyjna	52
Kod pocztowy	86-160[2]
Tablice rejestracyjne	CSW
SIMC	0099079
Położenie na mapie gminy Warlubie Bzowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Bzowo
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Bzowo
Położenie na mapie powiatu świeckiego Bzowo
53°33′14″N 18°39′32″E/53,553889 18,658889

Widok na barokowe wnętrze kościoła.

Bzowo – kociewska wieś sołecka w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Warlubie^[3].

Położenie i demografia

Wieś położona jest na obszarze Zespołu Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 473 mieszkańców^[1]. Jest czwartą co do wielkości miejscowością gminy Warlubie.

Historia

Wbrew pozorom nazwa, wzmiankowanej już w 1295 roku, osady nie wiąże się z pospolitym krzewem ozdobnym – bzem, lecz z popularnym w średniowieczu na Pomorzu imieniem Sobiesz (Sobiesław). Nazwa zmieniała się z pierwotnego Sobieszowa przez Bszowo do funkcjonującego od końca XVI w. Bzowa.

Gdy w 1772 roku Rzeczpospolita straciła na rzecz Prus tereny Pomorza i Kujaw, nazwa wsi Bzowo zmieniono na Sibsau. Ten stan rzeczy panował aż do odzyskania przez Polskę niepodległości po I wojnie światowej i przyłączenia do macierzy terenów położonych na Kociewiu na przełomie stycznia i lutego 1920 roku. Po 148 latach pod zaborami Bzowo odzyskało swoją pierwotną nazwę. Niestety ten stan nie utrzymywał się zbyt długo, gdyż 4 września 1939 roku Bzowo znów znajdowało się w rejonie okupacji niemieckiej (III Rzeszy). W latach 1939 - 1941 nazwę przemianowano na Sibsau, lecz w 1942 roku nazwę zmieniono ze względów na wcześniejszą historię Bzowa utożsamianą z holendrami na Hollendorf (Hollen - początek pochodził od słowa der Holländer czyli Holender, dorf - niem. nazwa wsi)

Po wielkich powodziach w 2. połowie XVI wieku, w Bzowie osadzono holenderskich mennonitów. Umiejętność gospodarowania na podmokłych terenach sprawiła, że olędrzy stali się pożądanymi kolonistami^[4]. Śladem ich bytności jest kościół z 1768 roku. W okolicy znajdują się domy drewnianej konstrukcji zrębowej, wybudowane w stylu holenderskim w połowie XIX wieku. W pobliskim Osieku (2 km na wschód) odkryto ślady cmentarzyska grobów skrzynkowych, jedynego na nizinach nadwiślańskich, najniżej położonego na Kociewiu. Około 3 km na zachód od Bzowa znajduje się Góra Kościuszki (wzgórze 85 m n.p.m.) nazwana tak dla uczczenia 110. rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki.

Współczesność

We wsi rośnie grusza polna o obwodzie (przy powołaniu) 150 cm, uznana za pomnik przyrody w 1991 roku^[5]. W Bzowie działa Ochotnicza Straż Pożarna, która niedawno świętowała swoje 91. urodziny. W tej miejscowości działa Koło Gospodyń Wiejskich liczące sobie 75 lat. Bzowo, według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyło 473 mieszkańców^[1]. Większość mieszkańców Bzowa jest katolikami.

Zobacz też

• Bzowo
• Bzów
• gromada Bzowo

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Bzowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 523 .
• Sibsau, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 476 .