C/1941 B2 (de Kock-Paraskevopoulos)
| ||
| Odkrywca | Reginald Purdon de Kock; John Stefanos Paraskevopoulos | |
| Data odkrycia | 15 stycznia 1941 | |
| Nazwy alternatywne | 1941 IV, 1941c | |
| Elementy orbity | ||
| Półoś wielka | 879,7695 au | |
| Mimośród | 0,999102 | |
| Peryhelium | 0,79003 au | |
| Aphelium | 1758,7489 au | |
| Okres orbitalny | ? lat | |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 168,20° | |
| Długość węzła wstępującego | 43,1069° | |
| Argument peryhelium | 268,6997° | |
| Moment przejścia przez peryhelium | 27 stycznia 1941 | |
| Charakterystyka fizyczna jądra | ||
| charakterystyka | nieznana | |
Kometa de Kocka-Paraskevopoulosa (C/1941 B2) – kometa, którą po raz pierwszy zaobserwowano 15 stycznia 1941 roku (Reginald Purdon de Kock) oraz 23 stycznia 1941 roku (John Stefanos Paraskevopoulos). W nazwie znajdują się oba nazwiska odkrywców.
Orbita
Orbita komety C/1941 B2 ma kształt bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,999. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,79 j.a. od Słońca i kometa przeszła przez nie 27 stycznia 1941 roku. Nachylenie orbity względem ekliptyki to wartość 168,2˚.
Zobacz też
Bibliografia
- C/1941 B2 (de Kock-Paraskevopoulos) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- C/1941 B2 (de Kock-Paraskevopoulos) w bazie Minor Planet Center (ang.)