C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock)
 Zdjęcie komety powstałe przez naświetlanie kliszy przez 35 minut | |
| Odkrywca | Satelita IRAS, |
|---|---|
| Data odkrycia | 1983 |
| Nazwy alternatywne | 1983 VII, 1983 d |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka | |
| Mimośród | 0,98989 ± 0,00002[1] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres orbitalny | |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 73,251[1]° |
| Długość węzła wstępującego | 49,10246[1]° |
| Argument peryhelium | 192,851[1]° |
| Moment przejścia przez peryhelium | 21 maja 1983[1] |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica | 9,2 ± 1,0[1] km |
| Albedo | 0,02 ± 0,01[1] |
| Roje meteorów związane z kometą | |
C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock) (lub kometa IRAS-Araki-Alcock) – kometa długookresowa, którą można było obserwować w 1983 roku.
Odkrycie komety
Kometa została odkryta niezależnie przez 29-letniego nauczyciela japońskiego, Genichiego Arakiego, mieszkającego w Niigata, brytyjskiego astronoma amatora George Erica Deacona Alcocka oraz dzięki informacji od sztucznego satelity IRAS, krążącego od stycznia 1983 roku na orbicie okołoziemskiej[2][3].
W maju 1983 roku dwaj uczniowie szkół średnich w Krakowie odkryli kometę w pobliżu asteryzmu Wielkiego Wozu. Odkrycie zgłosili w Krakowskim Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, które potwierdziło odkrycie i przesłało telegram do Międzynarodowego Centrum Rejestracji Odkryć w Kopenhadze. To zgłoszenie było jednak spóźnione[2].
W dniu 11 maja 1983 roku kometa przeleciała w odległości zaledwie 0,03117 au (4,66 mln km) od Ziemi. Bliżej w ciągu ostatnich pięciuset lat przeszła tylko kometa Lexella z roku 1770[4][1]. Miesiąc wcześniej wybuchła, jaśniejąc kilkaset razy i osiągając maksimum blasku 4m[5]. Prędkość lotu w pobliżu Ziemi wynosiła około 150 km/s[2]. Przez kilka dni była widoczna nieuzbrojonym okiem[2].
22 marca 2016 roku bliżej, bo 3,54 mln km od Ziemi przeszła kometa P/2016 BA14 (PanSTARRS)[5][4].
Orbita komety
Kometa IRAS-Araki-Alcock porusza się po orbicie w kształcie bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,9899. Peryhelium znajduje się w odległości 0,991 au od Słońca, aphelium zaś 195 au od niego. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje ok. 971 lat, nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 73,25˚[1].
Kometa ta jest źródłem roju meteorów eta Lirydy[6].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [data dostępu: 2022-08-15]
- ↑ a b c d „Astronautyka”. 129 (5), s. 16, 1983. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum. ISSN 0004-623X.
- ↑ IAUC 3796. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams, 1983-05-04. [dostęp 2016-07-25]. (ang.).
- ↑ a b Closest Approaches to the Earth by Comets. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2022-08-15]. (ang.).
- ↑ a b Marek Muciek. Kronika , maj 2016. „Urania – Postępy Astronomii”. 3 (783), s. 7, lipiec-sierpień 2016. Polskie Towarzystwo Astronomiczne, Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.).
- ↑ Arkadiusz Olech, Nowy rój na liście IMO, „Cyrqlarz” (198), Pracownia Komet i Meteorów, 4 czerwca 2010, s. 4.
Bibliografia
- C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock) w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Kometa IRAS-Araki-Alcock w podczerwieni
Autor: Russell E. Milton, Licencja: CC BY-SA 3.0
Subject: en:Comet IRAS-Araki-Alcock; Photographer: Russell E. Milton; Film: Kodacolor 400; Lens: Pentax 200mm f/4; Exposure: 35 minutes; Tracking: Celestron-5 telescope.