C/2011 W3 (Lovejoy)
| ||
 C/2011 W3 (Lovejoy) widziana z ISS | ||
| Odkrywca | Terry Lovejoy | |
| Data odkrycia | 29 listopada 2011 | |
| Elementy orbity | ||
| Półoś wielka | 78,6829 au | |
| Mimośród | 0,99993 | |
| Peryhelium | 0,0056 au | |
| Aphelium | 157,3603 au | |
| Okres orbitalny | 697,96 lat | |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 134,36° | |
| Długość węzła wstępującego | 326,3691° | |
| Argument peryhelium | 53,5092° | |
| Moment przejścia przez peryhelium | 16 grudnia 2011 | |
| Charakterystyka fizyczna jądra | ||
| Średnica | ≥ 0,5 km | |
C/2011 W3 (Lovejoy) – kometa okresowa, należąca do grupy komet muskających Słońce z grupy Kreutza, odkryta w końcu listopada 2011 przez australijskiego astronoma Terry’ego Lovejoya.
Opis
Kometa porusza się po bardzo wydłużonej orbicie eliptycznej, a jej obieg wokół Słońca trwa około 698 lat. Od momentu odkrycia jej jasność stopniowo wzrastała, kometa zbliżyła się do swego peryhelium 16 grudnia 2011 roku. Potwierdziły się przypuszczenia, że przed minięciem punktu przysłonecznego kometa będzie tak jasna (około –5m), że możliwym byłoby zaobserwowanie jej gołym okiem za dnia. Niekorzystne jednak położenie względem Słońca uniemożliwiło zobaczenie komety bez dodatkowych instrumentów.
16 grudnia 2011 kometa znalazła się w bezpośredniej bliskości Słońca, przechodząc jedynie 120 tysięcy kilometrów nad jego powierzchnią[1][2]. Aby kometa mogła przetrwać tak bliskie przejście w pobliżu Słońca, musi mieć ona wystarczające duże jądro, aby nie zostało ono rozerwane przez siły pływowe (siły oddziaływania gazów powstałych w wyniku sublimacji stałych części jądra komety musiały przynajmniej równoważyć oddziaływanie grawitacyjne Słońca) oraz aby nie „rozpuściło” się ono całkowicie z powodu wysokich temperatur. Szacuje się, że jądro komety ma rozmiary pomiędzy 200 metrów a 11 kilometrów[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Comet Lovejoy Plunges into the Sun and Survives (ang.). NASA, 2011-12-16. [dostęp 2012-03-14].
- ↑ The Great "Birthday Comet" of 2011, Chapter 2: Survival (ang.). W: Sungrazer Project [on-line]. [dostęp 2021-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-02)].
- ↑ How Did Comet Lovejoy Survive Its Trip Around The Sun? (ang.). 2012-03-14. [dostęp 2012-03-14].
Bibliografia
- C/2011 W3 (Lovejoy) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- C/2011 W3 (Lovejoy) w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity C/2011 W3 (Lovejoy) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
Comet Lovejoy is visible near Earth's horizon behind airglow in this nighttime image photographed by NASA astronaut Dan Burbank, Expedition 30 commander, onboard the International Space Station on Dec. 22, 2011.
STEREO-A HI-1A image of comet C/2011 W3 (Lovejoy) in December 2011. The comet's tail is clearly interacting with the solar wind with several discontinuities visible. The comet nucleus of Lovejoy has been estimated to be between 100 and 200 meters (325 and 650 ft) in diameter. Notice the companion comet immediately above Lovejoy in the latter half of the sequence; it is speculated that this fragment broke off of Lovejoy several decades ago, due to the separation between the two.