CAMS 55

CAMS 55[1]
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Francja
ProducentChantiers aéro-maritimes de la Seine (CAMS)
Typłódź latająca
Konstrukcjadwupłat o konstrukcji mieszanej
Załoga4
Historia
Data oblotu1928
Lata produkcji1928–1935
Dane techniczne
Napęd2 silniki gaźnikowe Gnome et Rhône GR 9Kbr w układzie tandemu
Moc480 KM (353 kW) – każdy
Wymiary
Rozpiętość20,4 m
Długość15,03 m
Wysokość5,41 m
Powierzchnia nośna113,5 m²
Masa
Własna4642 kg
Startowa6530 kg (normalna); 6900 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość maks.216 km/h
Prędkość przelotowa151 km/h
Prędkość wznoszenia2,2 m/s
Pułap3400 m
Zasięg1300 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm (podwójnie sprzężone)
150-300 kg bomb
Wyposażenie dodatkowe
radiostacja dużego zasięgu (4 samoloty w wersji kolonialnej)
Użytkownicy
Francja, Wolna Francja

CAMS 55francuska łódź latająca z okresu międzywojennego, używana także w czasie II wojny światowej.

Historia

W 1928 roku we francuskiej wytwórni lotniczej Chantiers aéro-maritimes de la Seine (CAMS) rozpoczęto produkcję wodnosamolotu pasażersko-pocztowego CAMS 53, który okazał się udaną konstrukcją. W związku z tym francuska Marynarka Wojenna zamówiła jego wersję patrolowo-rozpoznawczą. Ponieważ konstrukcja była już gotowa i wymagała jedynie przystosowania do celów wojskowych, prototyp wyposażony w silnik Hispano-Suiza 12Lbr o mocy 600 KM był już gotowy w 1928 roku i w tym roku został oblatany. Następnie na zamówienie Marynarki Wojennej zbudowano 2 wodnosamoloty wyposażone w silniki Gnome et Rhône GR 9Akx o mocy 480 KM, oznaczone jako CAMS 55J i 2 – wyposażone w silniki Hispano-Suiza 12Lbr o mocy 600 KM oznaczone jako CAMS 55H, które poddano testom. Były to samoloty przystosowane do służby w Marynarce Wojennej, posiadały uzbrojenie oraz systemy łączności.

Następnie rozpoczęto produkcję seryjną tych samolotów, przy czym budowano samoloty w obu wersjach, tj. wyposażonych w oba typy silników, oznaczone odpowiednio jako CAMS 55.2 i CAMS 55.1. Po rozpoczęciu produkcji seryjnej dalej rozwijano tę konstrukcję opracowując kolejne jej wersje, lecz tylko wersję oznaczoną CAMS 55.10 zbudowano i produkowano seryjnie od 1934 roku. Pozostałe wersje pozostały tylko w projektach.

Seryjna produkcja samolotu wszystkich wersji trwała od 1928 do 1935 roku i ostatecznie wyprodukowano 115 samolotów tego typu.

Wersje samolotu

  • CAMS 55.001 – prototyp, wyposażony w silniki Hispano-Suiza 12Lbr o mocy 600 KM, zbudowano jeden egzemplarz.
  • CAMS 55.1 (CAMS 55H) – wodnosamolot seryjny, wyposażony w silniki Hispano-Suiza 12Lbr o mocy 600 KM, zbudowano 43 samoloty + 2 serii przedprodukcyjnej.
  • CAMS 55.2 (CAMS 55J) – wodnosamolot seryjny, wyposażony w silniki Gnome et Rhône GR 9Akx o mocy 480 KM, zbudowano 29 samoloty + 2 serii przedprodukcyjnej.
  • CAMS 55.10 – wersja wyposażona w silniki Gnome et Rhône GR 9Akx o mocy 480 KM, zbudowano 32 samoloty tego typu, z tego 16 otrzymało kadłub wykonany z blachy, a 4 były wykonane jako samoloty „kolonialne” i otrzymały radiostację o dużym zasięgu.

Ponadto zbudowano pojedyncze egzemplarze wersji CAMS 55.3, 55.6, 55.11 i 55.14 oraz opracowano kilka innych wersji, których nie zbudowano. Modyfikacje te to przede wszystkim zmiany w kadłubie i zastosowanie metalu w konstrukcji. Te modyfikacje znalazły zastosowanie w wersji CAMS 55.10, która to była ostatnią wersja budowaną seryjnie.

Użycie w lotnictwie

Wodnosamoloty CAMS 55 od 1930 roku zaczęto wprowadzać do eskadr Marynarki Wojennej, jako pierwsze otrzymały je eskadry 3E1 w Berhet i 4E1 w bazie Karouba (Tunezja Francuska). Później otrzymały je kolejne eskadry dalekiego rozpoznania lotnictwa marynarki. Od 1936 roku w tych eskadrach zaczęto je zastępować nowymi wodnosamolotami Breguet 521. Natomiast samoloty te były przenoszone do eskadr bliskiego rozpoznania.

W 1939 roku w lotnictwie marynarki znajdowało się jeszcze 29 samolotów tego typu, ale tylko w jednostkach szkolnych i pomocniczych. Jednak w czasie mobilizacji 13 z nich trafiło do eskadr liniowych, z tego 8 było na terenie Francji, 3 w Tunezji i 2 na Tahiti, już w okresie wojny do eskadr bojowych weszło 18 samolotów tego typu. Na terenie Europy brały one udział w walkach do upadku Francji 10 maja 1940 roku. Do sierpnia 1940 roku zostały ostatecznie wycofane z lotnictwa i skasowane.

Natomiast samoloty stacjonujące na Tahiti z eskadry 20S, weszły w skład sił Wolnych Francuzów i były używane do stycznia 1941 roku, kiedy zostały skasowane ze względu za techniczne zużycie.

Opis techniczny

Wodnosamolot CAMS 55 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej, kadłub łodziowy kryty metalowymi blachami. Do kadłuba zamocowany był dolny płat. W kadłubie mieściły się cztery kabiny oraz przednie i tylne stanowiska dla strzelców pokładowych wyposażone w dwa sprzężone karabiny maszynowe na obrotnicach. Za stanowiskiem strzelca przedniego mieściła się kabina pilota, a za nim nawigatora-radiotelegrafisty i kolejne stanowisko strzelca pokładowego. Napęd stanowił dwa 12-cylindrowe silniki w układzie tandem umieszczone w gondoli pod górnym płatem. Przedni silnik napędzał śmigło ciągnące, a tylny śmigło pchające.

Samolot był uzbrojony w karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm – podwójnie sprzężone na dwóch stanowiskach oraz bomby o łącznej wadze 300 kg.

Przypisy

  1. Dane taktyczno-techniczne wersji CAMS 55.10.

Bibliografia

  • Андрей И. Харук: Все гидросамолеты Второй Мировой. Иллюстрированная цветная энциклопедия. Яуза, Эксмо, 2014, s. 230-231. ISBN 978-5-699-68140-2. (ros.)

Media użyte na tej stronie

Roundel of the French Air Force before 1945.svg
Roundel of the French Armee de l'Air (air force) before 1945. The blue and red tone changed during World War 2.
From 1944/45, French planes started to use the modern roundel.
CAMS 55.jpg
Francuska rozpoznawcza łódź latająca CAMS 55.