CSS Chickamauga
| ||
Historia | ||
Stany Skonfederowane | ||
Nazwa | Edith | |
Wejście do służby | 1864 | |
CS Navy | ||
Wejście do służby | wrzesień 1864 | |
Wycofanie ze służby | 25 lutego 1865 | |
Los okrętu | spalony przez załogę | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 585 ton | |
Napęd | ||
maszyna parowa śruba napędowa | ||
Uzbrojenie | ||
3 działa | ||
Załoga | 120 |
CSS Chickamauga – parowo–żaglowy łamacz blokady zakupiony przez marynarkę Skonfederowanych Stanów Ameryki, z przeznaczeniem do działań krążowniczych podczas wojny secesyjnej jako rajder przeciwko statkom i okrętom Unii w końcowym okresie wojny.
Losy
Pod koniec wojny, gdy CS Navy brakowało okrętów, postanowiono zakupić w Wilmington w stanie Karolina Północna właśnie zbudowany łamacz blokady "Edith". 28 października okręt wyszedł w morze pod dowództwem por. Johna Wilkinsona w kierunku Long Island, gdzie zdobył sześć pryzów (cztery z nich zniszczył), a stamtąd na Bermudy celem uzupełnienia zapasów. Jednak władze brytyjskie, coraz bardziej restrykcyjne wobec działań CS Navy, zgodziły się na tylko częściowe doposażenie okrętu. W dodatku na Bermudach zdezerterowała większość załogi (woleli pływać na łamaczach blokady), co spowodowało, że Wilkinson postanowił wrócić do Wilmington, gdzie zawinął 19 listopada.
Podczas bombardowania Fortu Fisher w końcu grudnia 1864 roku część załogi okrętu służyła jako artylerzyści na lądzie, a sam okręt dostarczał fortowi amunicji.
Po ewakuacji Wilmington "Chickamauga" wszedł w ujście rzeki Cape Fear, gdzie – by nie dostał się w ręce unionistów – został spalony przez własną załogę 25 lutego 1865 roku.
Bibliografia
- Piotr Olender: Wojny morskie 1860-1883. Warszawa: Magnum X, 2005. ISBN 978-83-88920-21-9.
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
Media użyte na tej stronie
Naval ensign of the Confederate States Navy since May 26 1863.