CW-7
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Konstrukcja | drewniana |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Liczba egzemplarzy | 10 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof | 1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 13 m |
| Wydłużenie | 10,5 |
| Długość | 6,8 m |
| Wysokość | 1,3 m |
| Powierzchnia nośna | 16 m² |
| Profil skrzydła | IAW 192 |
| Masa | |
| Własna | 140 kg |
| Użyteczna | 85 kg |
| Startowa | 225 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna | 49 km |
| Prędkość ekonomiczna | 54 km |
| Prędkość optymalna | 59 km |
| Prędkość holowania | 141 km |
| Doskonałość maks. | 15,4 przy 59 km |
| Współczynnik obciążenia konstrukcji | +12 / -6 |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
CW-7 – pierwszy polski szybowiec akrobacyjny, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym.
Historia
Inżynier Wacław Czerwiński zaprojektował w 1934 roku szybowiec przeznaczony do wykonywania akrobacji oraz do lotów w trudnych warunkach atmosferycznych. Budową prototypu zajęły się Warsztaty Szybowcowe ZASPL, szybowiec został ukończony pod koniec 1934 roku[1].
Oblot został wykonany na lotnisku w Skniłowie 15 grudnia 1934 roku przez Michała Blaichera[2][3]. Szybowiec miał dobre właściwości pilotażowe, oblatywacz już w pierwszym locie wykonał na nim podstawową akrobację. W 1935 roku uruchomiono produkcję pierwszej serii, wyprodukowano w niej 10 egzemplarzy[4].
Dwa szybowce CW-7 zostały wykorzystane podczas I Kursu Akrobacji Szybowcowej w Warszawie w czerwcu 1935 roku[5]. Loty wykonane przez doświadczonych pilotów wykazały pewne ograniczenia wynikające z jego konstrukcji: małą zwrotność i sterowność oraz słabe przyspieszenie. Uznano jednak, że dzięki temu szybowiec jest bezpieczny i dopuszczono go do używania nawet przez mało doświadczonych pilotów. W trakcie dalszej eksploatacji zaczęto mieć zastrzeżenia do wytrzymałości konstrukcji. W czerwcu 1935 roku CW-7 pilotowany przez Ryszarda Dyrgałłę[6] rozpadł się w powietrzu podczas pokazów lotniczych nad lotniskiem w Rumi[4].
Prototyp był używany na szybowisku w Bezmiechowej do 1938 roku, pozostałe egzemplarze uległy zniszczeniu po wybuchu II wojny światowej[4].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec akrobacyjny w układzie zastrzałowego górnopłatu o konstrukcji drewnianej.
Kadłub o konstrukcji półskorupowej, o przekroju owalnym. Kabina pilota odkryta, osłonięta wiatrochronem. Wyposażony w zaczep do startu z lin gumowych oraz lotów na holu. Statecznik pionowy wykonany jako integralna część kadłuba[1].
Płat dwudzielny, o obrysie prostokątko-eliptycznym, dwudźwigarowy, podparty dwoma parami zastrzałów[3]. Górna część płata kryta sklejką do drugiego dźwigara, dalej płótnem. Na dolnej powierzchni, w rejonie zastrzałów, pokrycie sklejkowe sięgało również do drugiego dźwigara, dalej był kryty płótnem. Dolna część zewnętrzna płata kryta sklejką do pierwszego dźwigara, dalej płótnem. Wyposażony w lotki kryte płótnem, o napędzie linkowym[4].
Usterzenie dwudzielne, wolnonośne, krzyżowe o konstrukcji i pokryciu drewnianym. Stery kryte płótnem.
Podwozie jednotorowe złożone z amortyzowanej drewnianej płozy podkadłubowej i metalowej płozy ogonowej.
Przypisy
- ↑ a b Skrzydlata Polska 3'1935 ↓, s. 71.
- ↑ Skrzydlata Polska 1958 ↓, s. 8.
- ↑ a b Życie Technickie 1935 ↓, s. 4-5.
- ↑ a b c d Glass 1976 ↓, s. 390-391.
- ↑ Skrzydlata Polska 6'1935 ↓, s. 148.
- ↑ Skrzydlata Polska 8'1935 ↓, s. 196.
Bibliografia
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Nowe szybowce konstrukcji inż. W. Czerwińskiego. „Skrzydlata Polska”. 3/1935, marzec 1935. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Inż. S. Grzeszczyk: Akrobacje na szybowcach. „Skrzydlata Polska”. 6/1935, czerwiec 1935. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Z pokazów lotniczych w Gdyni. „Skrzydlata Polska”. 8/1935, sierpień 1935. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Szybowiec akrobacyjny CW-7. „Skrzydlata Polska”. 23/1958, 4 czerwca 1958. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Zbigniew Leliwa Krzywobłocki: Pierwszy szybowiec akrobacyjny we Lwowie. „Życie Technickie”. 5/1935, styczeń 1935. Lwów: Organ Kół Naukowych Polskiej Młodzieży Akademickiej Wyższych Uczelni Akademickich w Polsce i Wolnem Mieście Gdańsku. OCLC 947791414.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szybowiec CW-7 na lotnisku