CW-IV

CW-IV
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Polska
ProducentWarsztaty Szybowcowe ZASPL
KonstruktorWacław Czerwiński
Typszybowiec
Konstrukcjagórnopłat o konstrukcji drewnianej
Załoga2
Historia
Data oblotu1930
Lata produkcji1930
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość18,00 m
Długość8,30 m
Wysokość1,93 m
Powierzchnia nośna26,90 m²
Masa
Własna218 kg
Użyteczna150 kg (75 kg)[1]
Startowa368 kg (293 kg)
Osiągi
Prędkość minimalna48,5 km/h (43,5 km/h)
Prędkość min. opadania0,8 m/s (0,7 m/s)
Doskonałość maks.20,9
Współczynnik obciążenia konstrukcji13,7 kg/m² (10,9 kg/m²)
Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska
Rzuty
Rzuty samolotu

CW-IV – polski dwumiejscowy szybowiec wyczynowy z okresu międzywojennego, pierwszy tego typu w Polsce.

Historia

CW-IV na lotnisku

W 1930 roku Wacław Czerwiński opracował konstrukcję pierwszego szybowca wyczynowego. Szybowiec otrzymał oznaczenie CW-IV. Jego prototyp został zbudowany w Warsztatach Szybowcowych Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej. Całkowity koszt zbudowania prototypu wynosił 11 tys. zł[2]. Prototyp został następnie przewieziony do Poznania, gdzie został oblatany przez Szczepana Grzeszczyka, będąc holowany przez samochód. W lipcu 1930 roku szybowiec został zaprezentowany podczas Międzynarodowej Wystawy Komunikacji i Turystyki w Poznaniu[3].

Pod koniec października 1930 roku w ramach IV Wyprawy Szybowcowej ZASPL do Bezmiechowej przewieziono go na lądowisko w Bezmiechowie, gdzie zaczęto na nim wykonywać loty szybowe. W czasie tej wyprawy S. Grzeszczyk ustanowił na nim dwa rekordy Polski – w długotrwałości lotu szybowca jednoosobowego (2 godz. 30 min.) i szybowca dwuosobowego (1 godz. 2 min.). Na tym szybowcu uzyskano pierwsze w Polsce kategorie A pilotów szybowcowych, byli to: Bolesław Łopatniuk, Piotr Mynarski, Niedźwierski, Jerzy Dąbrowski. W czasie tej wyprawy kategorię B uzyskali również Wanda Olszewska i Kazimierz Chorzeniewski[3].

Po zakończeniu sezonu szybowcowego w 1930 roku został przewieziony do warsztatów we Lwowie, gdzie przeszedł w 1931 roku remont oraz był pokazywany na wystawie Targi Wschodnie we Lwowie. Po czym został przewieziony na lądowisko w Bezmiechowej, gdzie wykonywano na nim loty. W 1934 roku ustanowiono na nim dwa kolejne rekordy długotrwałości lotu dla szybowca dwumiejscowego: 19 czerwca – 4 godz. 33 min., 5 października – 9 godz. 7 min. W tym też roku – 17 października – został rozbity w czasie lotu T. Mikulskiego i Marii Younga. Uszkodzenie były na tyle duże, że został on skasowany.

Użycie w lotnictwie

Szybowiec CW-IV był użytkowany w latach 1930–1934 w szkole szybowcowej w Bezmiechowej, do lotów szkoleniowych i wyczynowych, w czasie których ustanowiono rekordy Polski. Został skasowany w 1934 roku.

Konstrukcja

Dwuosobowy szybowiec wyczynowy w układzie wolnonośnego górnopłata o konstrukcji drewnianej.

Kadłub konstrukcji półskorupowej o przekroju owalnym kryty sklejką. Nos kadłuba kryty blachą aluminiową. Kabina dwumiejscowa z miejscami w układzie tandem. Pierwsze miejsce było wyposażone w przyrządy sterownicze i było przewidziane dla pilota. Bezpośrednio pod skrzydłem, w zakrytej kabinie znajdował się fotel pasażera, wejście do niego znajdowało się z lewej strony kadłuba. Miało ono także okna z boku kadłuba.

Płat o obrysie prostokątno-trapezowym, trójdzielny, dwudźwigarowy, nosek i końcówki płata kryte sklejką, w pozostałej części płótnem. Wyposażone w lotki sterowane linkowo[3].

Stateczniki kryte sklejką a stery płótnem. Napęd sterów linkowy.

Podwozie w postaci płozy amortyzowanej trzema gumowymi wałkami[4] i metalowej płozy ogonowej. Płoza ogonowa amortyzowana piłką tenisową. Do startu używano specjalnego wózka, który po starcie pozostawał na polu startowym.

Przypisy

  1. ↑ W nawiasie dane dla jednoosobowej załogi.
  2. ↑ Źródło: „Skrzydlata Polska” luty/marzec 1931, s. 48.
  3. ↑ a b c Skrzydlata Polska 1956 ↓, s. 10.
  4. ↑ Źródło: „Skrzydlata Polska” październik 1930, s. 22.

Bibliografia

  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwo Łączności i Komunikacji, 1976, s. 382–383.
Polskie szybowce i motoszybowce do 1939 roku
Warsztaty Szybowcowe ZASPL – Lwów
Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa – Dęblin
Wojskowe Warsztaty Szybowcowe – Kraków
Lwowskie Warsztaty Lotnicze
Warsztaty Szybowcowe w Warszawie
Harcerskie Warsztaty Szybowcowe
Konstrukcje amatorskie

II Rzeczpospolita

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
CWIV 2.png
Szybowiec CW-IV na szybowisku w Bezmiechowej, 1930 r.
CWIV.png
Rzuty szybowca CW-IV konstrukcji Wacława Czerwińskiego
CW-IV na lotnisku.jpg
Szybowiec CW-IV na lotnisku