Café Müller

Café Müller – spektakl taneczny niemieckiej choreografki Piny Bausch, stworzony dla jej teatru Tanztheater Wuppertal. Premiera odbyła się 20 maja 1978 roku w Wuppertalu. W ciągu następnych 30 lat wystawiany był m.in. w Brazylii, Chile, Argentynie, Kolumbii, Izraelu, Austrii, Francji, USA, Portugalii, Hiszpanii i Japonii[1].

Jako muzykę wykorzystano kompozycję Henry'ego Purcella, scenografię i kostiumy zaprojektował Rolf Borzik. Pierwotnie w przedstawieniu tańczyli Malou Airaudo, Meryl Tankard, Rolf Borzik, Dominique Mercy, Jan Minarik i sama Pina Bausch[1]. Spektakl trwa ok. 35 minut[2], gra w nim 6 aktorów.

Taniec rozgrywa się w opuszczonej kawiarni (być może kantynie szpitala psychiatrycznego[2]), pełnej krzeseł i stołów, które ograniczają ruchy tancerzy. W tej przestrzeni poruszają się z zamkniętymi oczami postacie, wpadające na porozrzucane meble i na ściany; mężczyzna o otwartych oczach próbuje usuwać te przeszkody z drogi niewidzących. Spektakl interpretowano m.in. jako opowieść o nieobecności uczuć[3] lub spektakl o tęsknocie i samotności[4].

Fragment Café Müller został umieszczony na początku filmu Pedro Almodóvara Porozmawiaj z nią[5], fragmenty zostały też włączone do filmu dokumentalnego o Pinie Bausch – Pina Wima Wendersa[6].

Przypisy

  1. ↑ a b Café Müller na stronie Tanztheater Wuppertal (ang.). [dostęp 2011-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-07)].
  2. ↑ a b Pina Bausch Café Müller (ang.). [dostęp 2011-09-15].
  3. ↑ Anna Królica: W cieniu Bausch (pol.). [dostęp 2011-09-15].
  4. ↑ Informacje o przedstawieniu na stronie Opery Narodowej. [dostęp 2011-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-13)].
  5. ↑ "Porozmawiaj z nią" – film z "Café Müller" Piny Bausch. [dostęp 2011-09-15].
  6. ↑ Pina. About the movie (ang.). [dostęp 2011-09-15].