Cain Velasquez

Cain Velasquez

(c) The Doppelganger z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0 Velasquez w 2011
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1982 Salinas
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	185 cm
Masa ciała	109 kg
Styl walki	zapasy, boks
Trenowany przez	Daniel Cormier – zapasy Javier Mendez – boks tajski Leandro Vieira – brazylijskie jiu-jitsu Joe Grosso – treningi siłowe Rosendo Sanchez – boks
Debiut	2006
Kategoria wagowa	ciężka
Klub	American Kickboxing Academy
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	17
Zwycięstwa	14
Przez nokauty	12
Przez poddania	0
Przez decyzje	2
Porażki	3
Remisy	0
Nieodbyte	0
↑ Bilans walk aktualny na 3 marca 2022.

Cain Ramirez Velasquez (ur. 28 lipca 1982 w Salinas) − amerykański zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, dwukrotny mistrz organizacji Ultimate Fighting Championship (2010-2011 i 2012-2015).

Wczesne życie i edukacja

Urodził się w Salinas, w Kalifornii jako syn Efraína i Isabel Velasquez^[1]. Jego ojciec przeniósł się do USA z Sonory jako nielegalny imigrant, gdzie poznał urodzoną w Ameryce Isabel^[2]. Związali się, a później pobrali, co pozwoliło Efraínowi uzyskać obywatelstwo amerykańskie^[3]. Rodzina Velasquezów miała troje dzieci: Efraína Jr., Adelę i Caína.

Velasquez wychował się w Yumie, w Arizonie^[4]. Ukończył Kofa High School, gdzie w ciągu czterech lat wrestlingu ustanowił rekord 110-10 i dwukrotnie wygrał 5A Arizona Wrestling Championship. Grał także w piłkę nożną przez trzy lata. Jako senior służył jako kapitan zarówno swoich drużyn zapaśniczych, jak i piłkarskich. Jako piłkarz grał na linii obrońcy^[4].

Po ukończeniu szkoły średniej uczęszczał do Iowa Central Community College, walcząc przez jeden sezon (2001–2002) i wygrywając krajowe mistrzostwa National Junior College Athletic Association w wadze ciężkiej^[5]. Następnie przeniósł się na Uniwersytet Stanu Arizona. Walczył dla Sun Devils przez trzy sezony i osiągnął rekord 86-17, zajmując 5. miejsce w kraju w 2005 r. i 4. w 2006 r. Podczas pobytu w ASU Velasquez walczył u boku przyszłych zawodników UFC Ryana Badera i C. B. Dollaway^[6]. Ukończył ASU w 2006 roku, uzyskując tytuł licencjata na studiach interdyscyplinarnych^[7].

Kariera MMA

Wczesna kariera i początki w UFC

W październiku 2006 roku zanotował profesjonalny debiut w MMA, walcząc dla Strikeforce^[8]. W 2008 roku podpisał kontrakt z UFC. Po wygraniu w tej organizacji 5 walk z rzędu (4 przez KO/TKO) został wyznaczony do zmierzenia się z Antônio Rodrigo Nogueirą, jednym z czołowych zawodników wagi ciężkiej na świecie. Pokonał go 20 lutego 2010 roku w Sydney (UFC 110) przez nokaut w pierwszej rundzie. Dzięki temu otrzymał szansę walki o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej przeciw dotychczasowemu mistrzowi, Brockowi Lesnarowi^[9]. Doszło do niej 23 października w Anaheim, podczas gali UFC 121.

Mistrz UFC w wadze ciężkiej

Velasquez odebrał Lesnarowi tytuł, pokonując go przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie na skutek ciosów pięściami w parterze^[10]. W styczniu 2011 roku został wyróżniony przez branżowy portal sherdog.com tytułem „zawodnika roku”^[11].

W pierwszej obronie tytułu jego przeciwnikiem miał być Junior dos Santos^[12]. Do walki tej jednak nie doszło z powodu doznanej przez Velasqueza pod koniec 2010 roku kontuzji barku, która wymagała operacji i wyłączyła go ze startów na około 8 miesięcy. W międzyczasie dos Santos ugruntował swoją pozycję pretendenta, pokonując Sahne'a Carwina. Ostatecznie walka między Velasquezem a Brazylijczykiem odbyła się 12 listopada 2011 roku w Anaheim − Amerykanin został znokautowany w 1. rundzie i stracił tytuł^[13]. W swojej pierwszej walce po stracie pasa mistrzowskiego pokonał przez techniczny nokaut ciosami w parterze Brazylijczyka Antonio Silvę^[14].

29 grudnia stoczył rewanż z Juniorem dos Santosem^[15]. Po pięciorundowej walce, w której Velasquez zdominował przeciwnika zarówno w parterze jak i w stójce, sędziowie orzekli jednogłośne zwycięstwo Amerykanina^[16]. Tym samym odzyskał on mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej.

W pierwszej obronie odzyskanego pasa ponownie zwyciężył Antonio Silvę przez TKO w 1. rundzie^[17]. Po czasie ogłoszono trzecie starcie Velasquez vs Dos Santos do którego doszło 19 października 2013^[18]. Kolejny raz Velasquez był lepszy od pretendenta dominując go i praktycznie stosując tą samą taktykę co w ich drugim starciu czyli wpadanie w klincz z serią ciosów oraz obalenia ale tym razem Velasquez był bardziej zdeterminowany by skończyć walkę przed czasem i dopiął swego w ostatniej rundzie mistrzowskiego boju pokonując kompletnie rozbitego Dos Santosa przez TKO^[19].

Po serii kontuzji które trapiły Velasqueza przez ostatnie lata dopiero 13 czerwca 2015 mógł ponownie stanął do obrony tytułu^[20]. Rywalem Meksykanina był kolejny Brazylijczyk Fabricio Werdum, który nieoczekiwanie poddał go w 3. rundzie duszeniem gilotynowym i odebrał mu pas^[21].

Kariera od 2016

9 lipca 2016 na jubileuszowej gali UFC 200, pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Travisa Browna^[22].

Walka rewanżowa przeciwko Werdumowi została przełożona i miała się odbyć 30 grudnia 2016 roku na gali UFC 207. Stanowa Komisja Sportowa w Nevadzie nie zatwierdziła Velasqueza do walki, stwierdzając po badaniach fizycznych i wywiadach, że był niezdolny do startu w zawodach ze względu na ostrogi^[23].

W pierwszej walce w swoim nowym kontrakcie, Velasquez był bohaterem walki wieczoru na gali UFC on ESPN 1, gdzie zmierzył się z Francisem Ngannou 17 lutego 2019 roku^[24]. Przegrał walkę przez nokaut w pierwszej rundzie^[25].

4 października 2019 r., po jego pierwszym występie w WWE, ujawniono, że Velasquez wycofa się z puli testowej USADA, aby skupić się na swojej zawodowej karierze wrestlingowej. 11 października 2019 roku ogłosił odejście z MMA^[26].

Styl walki

Styl walki Velasqueza charakteryzuje się chęcią poruszania się do przodu, które daje przeciwnikom bardzo mało miejsca w oktagonie^[27]. Często używa niezwykle szybkich kombinacji ciosów. Jest silny w klinczu, gdzie zadaje długie kombinacje, które zwykle kończą się obaleniem^[28].

Po obaleniu przeciwnika często używa umiejętności grapplingowych, aby utrzymać dominującą pozycję, podczas gdy kontynuuje atak z góry - ciosami w tej pozycji, lub decyzją sędziowską^[27].

Był często chwalony za swoją kondycję i niesamowitą wytrzymałość, która pozwoliła mu kontynuować walkę po tym, jak jego przeciwnicy byli wyczerpani. Dzięki temu zyskał przydomek „Cardio Cain”^[28]. W lipcu 2013 był rekordzistą pod względem liczby trafionych ciosów na minutę w UFC^[29].

Życie prywatne

Biegle posługuje się językiem angielskim i hiszpańskim^[30]. Występował gościnnie w hiszpańskojęzycznych sieciach telewizyjnych Telemundo i Univision. Oprócz występów w telewizji, był także gościem w nocnym programie TBS Lopez Tonight^[31].

Jest znany z tego, że nosi widoczny tatuaż „Brown Pride” na górnej części klatki piersiowej. Mówi, że jest on hołdem dla jego meksykańskiego dziedzictwa^[32].

Wraz z żoną Michelle mają córkę urodzoną w 2009 roku i syna urodzonego w 2018 roku^[33]. Para pobrała się 28 maja 2011 roku^[34].

Oskarżenia o morderstwo

3 marca 2022 poinformowano, że prokuratura postawiła Velasquezowi aż 10 zarzutów, w tym zarzut próby zabójstwa. Do strzelaniny z jego udziałem doszło w stanie Kalifornia, w San Jose. Jej inicjatorem był właśnie Velasquez, który strzelał w samochód. Znajdowały się w nim dwie osoby, w tym 43 letni Harry Eugene Goularte, który nieoficjalnie miał molestować jego nastoletnią córkę. Chcąc zemścić się, postrzelił przypadkowo drugiego pasażera - ojca wspomnianego człowieka, który trafił do szpitala z ranami niezagrażającymi życiu. Według wielu dziennikarzy Velasquez oddalił się z miejsca zdarzenia, ale szybko został zatrzymany przez policję^[35][36].

10 listopada po dwóch dniach opuścił areszt w Santa Clara, w którym przebywał od ośmiu miesięcy^[37]. Wyjście Velasqueza jest związane z kaucją ustanowioną przez sędziego i innymi warunkami, które dotyczą wpłacenia miliona dolarów, zakazu posiadania broni, trzymania się z dala od Harry’ego Goularte i jego rodziny i poddaniu się monitoringowi GPS, który oznacza, że bez zgody sądu nie może opuścić miejsca zamieszkania^[38].

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki

• 2010-2011: mistrz UFC w wadze ciężkiej
• 2012-2015: mistrz UFC w wadze ciężkiej (do 120 kg)

Zapasy

• 2000: mistrz Arizony w wadze ciężkiej
• 2001: mistrz Arizony w wadze ciężkiej
• 2002: mistrz USA NJCAA w wadze ciężkiej
• 2005: NCAA Division I − 5. miejsce w wadze ciężkiej
• 2006: NCAA Division I − 4. miejsce w wadze ciężkiej

Lista walk w MMA

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	14-3	Francis Ngannou (12-3)	KO (ciosy pięściami)	1	0:26	UFC on ESPN 1: Ngannou vs. Velasquez	17.02.2019	Phoenix	Main Event
Wygrana	14-2	Travis Browne (18-3-1)	TKO (ciosy pięściami)	1	4:57	UFC 200	09.07.2016	Las Vegas	Bonus za występ wieczoru
Przegrana	13-2	Fabricio Werdum (19-5-1)	Poddanie (duszenie gilotynowe)	3	2:13	UFC 188	13.06.2015	Meksyk	Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana	13-1	Junior dos Santos (16-2)	TKO (ciosy pięściami)	5	1:51	UFC 166	19.10.2013	Houston	Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana	12-1	Antônio Silva (18-4)	TKO (ciosy pięściami)	1	1:21	UFC 160	25.05.2013	Las Vegas	Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana	11-1	Junior dos Santos (15-1)	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	UFC 155	30.12.2012	Las Vegas	Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana	10-1	Antônio Silva (16-3)	TKO (ciosy pięściami)	1	3:36	UFC 146	26.05.2012	Las Vegas	Co-Main Event
Przegrana	9-1	Junior dos Santos (13-1)	KO (ciosy pięściami)	1	1:04	UFC on Fox: Velasquez vs. Dos Santos	12.11.2011	Anaheim	Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana	9-0	Brock Lesnar (5-1)	TKO (ciosy pięściami)	1	4:12	UFC 121	23.10.2010	Anaheim	Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru. Main Event
Wygrana	8-0	Antônio Rodrigo Nogueira (32-5-1)	KO (ciosy pięściami)	1	2:20	UFC 110	21.02.2010	Sydney	Bonus za nokaut wieczoru. Main Event
Wygrana	7-0	Ben Rothwell (30-6)	TKO (ciosy pięściami)	2	0:58	UFC 104	24.10.2009	Los Angeles	Co-Main Event
Wygrana	6-0	Cheick Kongo (14-4-1)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 99	13.06.2009	Kolonia	Co-Main Event
Wygrana	5-0	Denis Stojnić (5-1)	TKO (ciosy pięściami)	2	2:34	UFC Fight Night: Lauzon vs. Stephens	22.02.2009	Tampa	Bonus za nokaut wieczoru. Co-Main Event
Wygrana	4-0	Jake O’Brien (10-1)	TKO (ciosy pięściami)	1	2:02	UFC Fight Night: Silva vs. Irvin	19.07.2008	Las Vegas
Wygrana	3-0	Brad Morris (10-2)	TKO (ciosy pięściami)	1	2:10	UFC 83	19.04.2008	Montreal	Debiut w UFC
Wygrana	2-0	Jeremiah Constant (4-0)	TKO (ciosy pięściami)	1	4:00	Bodog Fight: St. Petersburg	16.12.2006	Petersburg
Wygrana	1-0	Jesse Fujarczyk (3-1)	TKO (ciosy pięściami)	1	1:58	Strikeforce: Tank vs. Buentello	07.10.2006	Fresno	Debiut w zawodowym MMA

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Statystyki i lista walk MMA