Cairbre I Cinncait

Cairbre I Cinncait („Głowa Kota”) – legendarny zwierzchni król Irlandii z dynastii Fir Bolgów w latach 90-95 n.e., syn Duthacha.

Według średniowiecznej irlandzkiej legendy i historycznej tradycji został zwierzchnim królem po śmierci Crimthanna II Niadnaira w wyniku mordu na członkach Milezjan z rąk jego i ludu Aitheach Tuatha (łac. Attacotti), potomków Fir Bolgów. Z masakry uratowało się tylko kilka osób, w tym: Feradach Finnfechtnach, syn Crimthanna II, Tibraide Tirech, przyszły król Ulsteru oraz Corb Olum (Derg Theine), w piątym stopniu potomek arcykróla Duacha III Dallty Dedada oraz przodek królów Munsteru. Ci byli w łonie swych ciężarnych matek.

Za jego panowania Irlandia była w złym stanie. Zboże było bezowocne, rzeki były bezpłodne, bydło nie dawało mleka, drzewa nie miały obfitych plonów. Po pięciu latach panowania zmarł. Otrzymał przydomek „Cinncait” z powodu swych uszu, swym wyglądem podobnych do kocich. Pozostawił po sobie syna Moranna mac Main (Maein), który przybrał matronimik na cześć matki Mani, córki króla Ulsteru. Nie używał patronimiku zapewne w celu odcięcia się od czynów ojca. Był bowiem szefem sądu królewskiego za rządów następnego arcykróla, Feradacha Finnfechtnacha, który objął tron w wieku około pięciu lat. „Księga najazdów Irlandii” (Lebor Gabála Érenn) wspomniała, że tym królem Ulsteru był wówczas Fiacha I Finnamnas, nie podając wprost ojcostwa względem jego matki.

Bibliografia

• Annala Rioghachta Éireann. Annals of the Kingdom of Ireland by the Four Masters, Vol. I, ed. with translation J. O’Donovan, Second Edition, Dublin 1856, s. 94-97.
• Lebor Gabála Érenn. The Book of the Taking of Ireland, Part V, ed. and transl. with notes etc. by R. A. Stewart Macalister, Irish Texts Society, Dublin 1956, s. 304-305.
• Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 373-374, ​ISBN 3-598-21543-6​.