California Dreams (serial telewizyjny)

California Dreams
Gatunek

serial młodzieżowy

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Oryginalny język

angielski

Twórcy

Brett Dewey
Ronald B. Solomon

Liczba odcinków

78

Liczba serii

5

Produkcja
Produkcja

NBC Productions
Peter Engel Productions

Czas trwania odcinka

24 minuty

Pierwsza emisja
Data premiery

12 września 1992

Stacja telewizyjna

NBC

Lata emisji

1992-1996

California Dreams (1992-1996) – amerykański serial komediowy stworzony przez scenarzystów Bretta Deweya i Ronalda B. Solomona oraz producenta wykonawczego Petera Engela (znany z pracy nad serialem Byle do dzwonka)[1]. Wyprodukowany przez NBC Productions i Peter Engel Productions.

Emitowany był przez NBC od 12 września 1992 roku do 14 grudnia 1996 roku w sobotnich porankach w bloku programowym TNBC (Teen NBC). W Polsce serial nadawany był dawniej w telewizji TVN.

Fabuła

Serial opisuje perypetie Matta i jego siostry Jenny oraz dwójki przyjaciół, którzy wspólnie zakładają grupę rockową. Marzą oni o wielkiej karierze, częstych występach i długich trasach koncertowych. Menadżer grupy Sly oraz rodzice wspierają młodych w ich wysiłkach.

Obsada

  • Brent Gore jako Matt Garrison (1992-1994)
  • Heidi Noelle Lenhart jako Jenny Garrison (1992-1993)
  • Kelly Packard jako Tiffani Smith
  • William James Jones jako Antoine „Tony” Wicks[2]
  • Michael Cade jako Sylvester „Sly” Winkle
  • Jay Anthony Franke jako Jake Sommers (1993-1996)
  • Jennie Kwan jako Samantha „Sam” Woo (1993-1996)
  • Aaron Jackson jako Mark Winkle (1994-1996)
  • Diana Uribe jako Lorena Costa (1994-1996)
  • Burke Bryant jako Keith Del (1996)
  • Michael Cutt jako Richard Garrison (1992-1993)
  • Gail Ramsey jako Melody Garrison (1992-1993)
  • Ryan O’Neill jako Dennis Garrison (1992-1993)

Przypisy

  1. ↑ Greg Braxton. 'Bell' Hearing the Sounds of Success : Television: With a TV movie, foreign broadcasts, syndicated reruns and a plethora of merchandise, 'Saved by the Bell' intends to be noticed.. „The Los Angeles Times”, 27 listopada 1992. [dostęp 2010-10-18]. 
  2. ↑ Brenda You. Beat It, Bad Guys. „Chicago Tribune”, 28 czerwca 1994. [dostęp 2010-10-18]. 

Linki zewnętrzne