Camel (zespół muzyczny)
 Colin Bass, Denis Clement i Andrew Latimer podczas koncertu w Holandii (2003) | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność | |
| Wydawnictwo | |
| Skład | |
| Andrew Latimer Colin Bass | |
| Byli członkowie | |
| Doug Ferguson Andy Ward Peter Bardens Mel Collins Richard Sinclair Jan Schelhaas Kit Watkins David Paton Chris Rainbow Ton Scherpenzeel Paul Burgess Mickey Simmonds Dave Stewart Guy Le Blanc Denis Clement | |
| Strona internetowa | |
Camel – brytyjska grupa grająca rock progresywny, aktywna z przerwami od 1971 do dziś.
W czasie swej długoletniej działalności grupa przeszła wiele zmian personalnych i jedynym muzykiem grającym w zespole przez wszystkie lata był jej współzałożyciel i lider – Andy Latimer.
Muzyka grupy charakteryzowała się bogatym brzmieniem opartym na melodyjnej grze gitary i elektronicznych instrumentów klawiszowych. Ważnym elementem w muzyce Camela jest improwizacja. Wyraźnie też słychać w niej wpływy muzyki poważnej, jazzu i hard rocka.
Do najważniejszych albumów należą: Camel, Mirage, Nude (album koncepcyjny opowiadający historię Japończyka, który po 20 latach po zakończeniu wojny siedzi w dżungli czekając na rozkaz). Drugim koncept albumem grupy jest wydany w 1975 roku The Snow Goose, oparty na książce Paula Gallico pod tym samym tytułem.
W twórczości grupy można odróżnić 2 etapy: pierwszy bardziej progresywny, który odznaczał się używaniem dużej ilości organów oraz fletu. Drugi okres, trwający od płyty Stationary Traveller, jest okresem spod znaku rocka artystycznego z użyciem instrumentów „tradycyjnych” oraz smyczkowych. Muzykę grupy w obu okresach cechują oryginalne teksty piosenek.
Wartą zauważenia jest też struktura obu albumów koncepcyjnych (Nude, The Snow Goose): pierwsze 3-4 utwory są jakby swoistym wprowadzeniem do treści właściwej płyt. Są to krótsze utwory, w których główny nacisk jest kładziony na melodykę, a rolę drugoplanową odgrywają inne cechy. Następnie następują 2 „poważniejsze” utwory. Ta kolejność różni się pomiędzy dwoma albumami, ponieważ Nude ma 15 nagrań, a Snow Goose 16 (2 ostatnie to nagrania koncertowe).
W 2000 roku jeden z muzyków grupy, Colin Bass, zagrał koncert dla radiowej Trójki.
Ważnym etapem w istnieniu grupy były albumy: Dust and Dreams, Harbour of Tears, Rajaz (w którym słychać fascynacje muzyką wschodnią) oraz A Nod and a Wink. Są to niemalże solowe albumy Andy’ego Latimera.
Skład
Aktualni członkowie
- Andrew Latimer – śpiew, gitara, flet, keyboard, bas (od 1971)
- Colin Bass – śpiew, gitara basowa, keyboard, gitara akustyczna (1979–1981, od 1984)
- Denis Clement – perkusja, od 2000
- Ton Scherpenzeel – keyboard (1984, 1991, 1999, od 2003)
- Ahmed Amr G. – keyboard, wokal (od 2003)
Byli członkowie
- Doug Ferguson – śpiew, gitara basowa (1971–1977)
- Pete Bardens – śpiew, instrumenty klawiszowe (1971–1978)
- Andy Ward – perkusja, instrumenty perkusyjne (1971–1983)
- Richard Sinclair – śpiew, gitara basowa (1977–1978)
- Mel Collins – saksofon, Flet (1977–1979)
- Jan Schelhaas – instrumenty klawiszowe (1979–1981)
- Kit Watkins – instrumenty klawiszowe, flet (1979–1982)
- Paul Burgess – perkusja (1984–1992)
- Dave Stewart – perkusja (1992–2000)
- Guy LeBlanc – instrumenty klawiszowe, śpiew, (2000−2003)
Dyskografia
Albumy studyjne
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [2] | UK [3] | NLD [4] | SWE [5] | NOR [6] | GER [7] | JPN [8] | |||
| 1973 | Camel
| – | – | – | – | – | – | — | |
| 1974 | Mirage
| 149 | – | – | – | – | – | — | |
| 1975 | The Snow Goose
| 162 | 22 | – | – | – | – | 233 |
|
| 1976 | Moonmadness
| 118 | 15 | 16 | 48 | – | – | 225 |
|
| 1977 | Rain Dances
| 146 | 20 | – | 30 | 17 | – | 250 | |
| 1978 | Breathless
| 134 | 26 | – | – | – | – | 272 | |
| 1979 | I Can See Your House From Here
| – | 45 | – | 36 | 18 | – | — | |
| 1981 | Nude
| – | 34 | 11 | 24 | 12 | 65 | — | |
| 1982 | The Single Factor
| – | 57 | 10 | – | 32 | – | — | |
| 1984 | Stationary Traveller
| – | 57 | 16 | 48 | – | – | — | |
| 1991 | Dust and Dreams
| – | – | 39 | – | – | – | — | |
| 1996 | Harbour of Tears
| – | – | 58 | – | – | – | — | |
| 1999 | Rajaz
| – | – | – | – | – | – | — | |
| 2002 | A Nod and a Wink
| – | – | – | – | – | – | — | |
| „—” pozycja nie była notowana. | |||||||||
Albumy koncertowe
- A Live Record (live) (1978, reedycja poszerzona 2002)
- Pressure Points (live) (1984, reedycja 2CD 2009)
- On the Road 1972 (live) (1992)
- Never Let Go (live, 5 września 1992, Enschede, NL) (1993)
- On the Road 1982 (live) (1994)
- On the Road 1981 (live) (1997)
- Coming of Age (live, 13.03.1997, Billboard, Los Angeles, USA) (1998)
- Gods of Light (live) (2000)
- The Paris Collection (live, 30.10.2000, Bataclan-Club, F) (2001)
Kompilacje
- Chameleon – The Best of Camel (1981)
- The Collection (1985)
- A Compact Compilation (1986)
- Landscapes (1991)
- Echoes: The Retrospective (1993)
- Camel – Master Series (25th Anniversary Compilation) (1997)
- Lunar Sea (2001)
- Rainbow’s End: An Anthology 1973–1985 (2010)
Single
- Curiosity (1973)
- Flight Of The Snow Goose (1975)
- The Snow Goose (1975)
- Another Night (1976)
- Highways of the Sun (1977)
- Remote Romance (1980)
- Your Love is Stranger than Mine (1980)
- Lies (1981)
- No Easy Answer (1982)
- Long Goodbyes (1984)
- Cloak And Dagger Man (1984)
Wideo i DVD
- Pressure Points - Live in Concert (VHS oraz laserdisc, Recorded Live At Hammersmith Odeon 1984) (1984, reedycja DVD 2003)
- Coming of Age (VHS, live, trasa koncertowa 1997) (1999, reedycja DVD 2002)
- Curriculum Vitae (DVD, historia zespołu) (2003)
- Camel Footage (DVD) (2004)
- Camel Footage 2 (DVD) (2005)
- Total Pressure (DVD, live, trasa koncertowa 1984) (2006)
- Moondances (DVD, Live in Concert in the Hammersmith Odeon, 14-4-1976 + Live in Concert at the Hippodrome, Golders Green, London, 22-9-1977) (2007)
- The Opening Farewell (DVD, live at the Catalyst, Santa Cruz, California 2003) (2010)
- In From The Cold (DVD, live at the Barbican, London, 28-10-2013) (2014)
- Ichigo Ichie (DVD, live in Japan 2016) (2016)
- Royal Albert Hall (BD, Royal Albert Hall, London, 2018) (2019)
Przypisy
- ↑ a b Camel Biography (ang.). allmusic.com. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ Camel Billboard Chart (ang.). allmusic.com. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Camel UK Albums Chart (ang.). officialcharts.com. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Camel Dutch Albums Chart (ang.). dutchcharts.nl. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Camel Swedish Albums Chart (ang.). swedishcharts.com. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Camel Norwegian Albums Chart (ang.). norwegiancharts.com. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Camel/Longplay-Chartverfolgung (niem.). musicline.de. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Oricon: Camel (jap.). oricon.co.jp. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ a b BPI: Camel (ang.). bpi.co.uk. [dostęp 2014-04-19].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: http://www.progressive-newsletter.de, Licencja: CC BY 2.0
Die Band Camel bei einem Konzert am 25.10.2003