Camillo Massimi
| ||
| Kardynał prezbier | ||
 | ||
| Kraj działania | Państwo Kościelne | |
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1620 Rzym | |
| Data i miejsce śmierci | 12 września 1677 Rzym | |
| łaciński patriarcha Jerozolimy | ||
| Okres sprawowania | 1653–1671 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 4 stycznia 1654 | |
| Kreacja kardynalska | 22 grudnia 1670 Klemens X | |
| Kościół tytularny | Santa Maria in Domnica | |
| |||||||||||||||||
| Data konsekracji | 4 stycznia 1564 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Fabio Chigi | ||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Giulio Rospigliosi Taddeo Altini | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Camillo Massimi (ur. w 1620 w Rzymie, zm. 12 września 1677 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1620 roku w Rzymie. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat[1]. 15 grudnia 1653 roku został wybrany łacińskim patriarchą Jerozolimy, a 4 stycznia następnego roku przyjął sakrę[1]. W tym samym roku został asystentem Tronu Papieskiego i nuncjuszem w Hiszpanii[2]. Usiłował doprowadzić do pokoju pomiędzy Hiszpanią a Francją, bez udziału weneckiego ambasadora[2]. Wobec tego Republika Wenecka złożyła protest u papieża i Massimi został odwołany z funkcji nuncjusza w 1656 roku[2]. 22 grudnia 1670 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria in Domnica[1]. Zmarł 12 września 1677 roku w Rzymie[2].
Przypisy
- ↑ a b c Camillo Massimi (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ a b c d Camillo Massimi (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-19].
Media użyte na tej stronie
Portrait of Cardinal Camillo Massimo.
Provenance: probably Palazzo Massimo alle Colonne, Rome, 1744; Private European collection;
where acquired by the present owner