Camillo Ruini
Kardynał prezbiter | |||
Camillo Ruini (2011) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Wikariusz generalny Rzymu | |||
Okres sprawowania | 1991–2008 | ||
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch | |||
Okres sprawowania | 1991–2007 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 8 grudnia 1954 | ||
Nominacja biskupia | 16 maja 1983 | ||
Sakra biskupia | 29 czerwca 1983 | ||
Kreacja kardynalska | 28 czerwca 1991 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji | 16 maja 1983 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | Gilberto Baroni | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Francesco Tarcisio Bertozzi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Camillo Ruini (ur. 19 lutego 1931 w Sassuolo) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy Reggio Emilia w latach 1983–1991, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1986–1991, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1991–2007, wikariusz generalny Rzymu i tym samym archiprezbiter bazyliki św. Jana na Lateranie w latach 1991–2008, kardynał prezbiter od 1991, przewodniczący Peregrinatio ad Petri Sedem w latach 1992–1996, od 2008 emerytowany wikariusz generalny diecezji Rzymu.
Życiorys
Studiował w seminarium w Reggio Emilia; przyjął święcenia kapłańskie 8 grudnia 1954 w Rzymie i podjął dalsze studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, uwieńczone doktoratem z teologii (1957). Pracował jako wykładowca seminarium w Reggio-Emilia, potem seminarium międzydiecezjalnego w Modenie oraz seminarium teologicznego w Bolonii. W diecezji Reggio Emilia zajmował się duszpasterstwem pracowników służby zdrowia, koordynacją diecezjalnej Akcji Katolickiej, kierował Diecezjalnym Centrum Kultury im. Jana XXIII, był wikariuszem biskupim ds. apostolatu świeckich.
W maju 1983 został mianowany biskupem pomocniczym Reggio Emilia; otrzymał tytularną stolicę biskupią Nepte. Sakry biskupiej udzielił mu 29 czerwca 1983 biskup Reggio Emilia, Gilberto Baroni. Od czerwca 1986 biskup Ruini pełnił funkcję sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Włoch; brał udział w szeregu sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w dwóch sesjach specjalnych poświęconych Kościołowi europejskiemu (1991, 1999); zasiadał w sekretariacie generalnym Synodu. W styczniu 1991 został promowany do godności arcybiskupa i mianowany prowikariuszem Rzymu oraz proarchiprezbiterem bazyliki laterańskiej. W tym samym roku został przewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch (pełnił funkcję do marca 2007).
W czerwcu 1991 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej (z tytułem prezbitera S. Agnese fuori le Mura), co oznaczało także podniesienie do pełnoprawnych funkcji wikariusza generalnego Rzymu i archiprezbitera bazyliki laterańskiej. W latach 1992–1996 kardynał Ruini kierował instytucją Peregrinatio ad Petri Sedem.
Wielokrotnie reprezentował papieża Jana Pawła II na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze specjalnego wysłannika; był również legatem na XXIII Narodowym Kongresie Eucharystycznym w Bolonii we wrześniu 1997. Z racji funkcji wikariusza Rzymu brał aktywny udział w obchodach Roku Jubileuszowego 2000, do niego również należał obowiązek poinformowania wiernych o śmierci Jana Pawła II, jednak ostatecznie uczynił to Substytut ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu argentyński arcybiskup Leonardo Sandri. Uczestniczył w konklawe w kwietniu 2005.
W 2002 roku Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa[1].
27 czerwca 2008 papież Benedykt XVI przyjął rezygnację kardynała z funkcji wikariusza generalnego Rzymu i archiprezbitera bazyliki laterańskiej, a jego następcą został kardynał Agostino Vallini.
19 lutego 2011 utracił prawo do czynnego uczestniczenia w konklawe.
8 maja 2011 w Krakowie przewodniczył procesji upamiętniającej męczeństwo św. Stanisława z Wawelu na Skałkę, oraz mszy św. w Ołtarzu Trzech Tysiącleci na Skałce[2].
Przypisy
- ↑ Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. kul.pl. [dostęp 2011-02-23].
- ↑ eKAI.pl – Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, ekai.pl [dostęp 2017-11-22] .
Bibliografia
- Camillo Ruini w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2011-06-29]
- Camillo Ruini w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2008-06-29]
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
Autor: MarkusMark, Licencja: CC BY-SA 3.0
Città del Vaticano - Cupola della Basilica di S. Pietro
Autor: Magul, Licencja: CC-BY-SA-3.0
DETAILED (MULTILINGUAL) DESCRIPTION AT THE HOLY SEE WEBSITE: Coat of Arms of His Holiness John Paul II (The Holy See Press Office).
Herb Jana Pawła II.W błękitnym polu tarczy, krzyż złoty łaciński, (stykający się z krawędzią tarczy jak w przypadku figury zaszczytnej), przesunięty w prawo. Pod poprzeczną belką krzyża, po lewej (heraldycznie) stronie, złota litera M, oznaczająca Maryję.
Dewiza wybrana przez Jana Pawła II brzmiała Totus Tuus (Cały twój). Zgodnie jednak z zasadą konstrukcji stosowaną w herbach papieskich, dewiza ta nie była zamieszczana w herbie.
(c) Rob Croes / Anefo, CC BY 4.0
Jan Paweł II podczas wizyty w Holandii w 1985 roku
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Italian Cardinal Camillo Ruini.
Autor: Grzegorz Artur Górski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tradycyjna Procesja ku czci św. Stanisława z Wawelu na Skałkę.
Kardynał Camillo Ruini