Camillo de Simone
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 grudnia 1737 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2 stycznia 1818 |
| Biskup Sutri | |
| Okres sprawowania | 1782–1818 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia | 9 marca 1783 |
| Kreacja kardynalska | 8 marca 1816 |
| Kościół tytularny | San Giovanni a Porta Latina |
| Data konsekracji | 9 marca 1783 |
|---|---|
| Konsekrator | Paolo Francesco Antamori |
| Współkonsekratorzy | Giuseppe Maria Contesini |
Camillo de Simone (ur. 13 grudnia 1737 w Benewencie, zm. 2 stycznia 1818 w Sutri) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 13 grudnia 1737 roku w Benewencie[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 16 grudnia 1782 roku został biskupem Sutri, a 9 marca 1783 roku przyjął sakrę[2]. Odmówił złożenia przysięgi lojalności władzom Republiki Francuskiej, za co został wtrącony do więzienia[1]. Następnie został wygnany do Belley, a potem do Nicei[1]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 22 lipca i nadano mu kościół tytularny San Giovanni a Porta Latina[2]. Zmarł 2 stycznia 1818 roku w Sutri[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Camillo de Simone (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-06-28].
- ↑ a b c Camillo de Simone (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-06-28].