Campino

Campino
Ilustracja
Campino (2013)
Imię i nazwisko

Andreas Frege

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1962
Düsseldorf

Gatunki

punk rock, hard rock[1]

Zawód

muzyk, wokalista, autor tekstów piosenek, aktor

Aktywność

od 1978

Zespoły
Die Toten Hosen

Campino, właśc. Andreas Frege[2] (ur. 22 czerwca 1962 w Düsseldorfie) – niemiecki autor tekstów piosenek, wokalista i frontman zespołu punkrockowego Die Toten Hosen[3], dziennikarz i aktor[4].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Düsseldorfie[5], w Nadrenii Północnej-Westfalii[6] jako jedno z pięciorga dzieci (jeden z jego braci zmarł przed jego urodzeniem) Jennie Fregge i niemieckiego sędziego Joachima Frege[7]. Jego matka była rodowitą Angielką, studiowała na Uniwersytecie Oksfordzkim i kształciła swoje dzieci dwujęzycznie. Jego starsza siostra Judith Frege to odnosząca sukcesy tancerka baletowa i autorka, a jego starszy brat Michael Frege (ur. 1959) to wybitny prawnik[7]. Jest potomkiem Gottloba Frege (Frege House w Lipsku). Jego dziadek Ludwig Frege był prezesem Federalnego Sądu Administracyjnego[8]. Pradziadek Franz Friedrich Konrad Frege (1843-1920) był synem proboszcza Berlin-Schöneberg Ferdinanda Ludwiga Frege (1804-1883)[8].

Kiedy miał dwa lata, jego rodzina przeprowadziła się z Düsseldorfu do Mettmann. Tam uczęszczał do szkoły podstawowej Astrid-Lindgren-Grundschule[9], a następnie naukę kontynuował w Heinrich-Heine-Gymnasium w Mettmann. Jednak po roku przeniósł się do Humboldt-Gymnasium w Düsseldorfie. Tam jego koledzy z klasy nazwali go „Campino” po bitwie w klasie[10].

Od października 1983 przez osiem miesięcy odbywał służbę wojskową.

Kariera

Pod wpływem swojego starszego brata Jana (ur. 1955) zainteresował się punk rockiem[11]. Uczęszczał do klasy z młodszym Michaelem 'Breiti' Breitkopfem, gitarzystą i współzałożycielem Die Toten Hosen. Obaj ukończyli liceum w 1983[10].

Pracował jako dziennikarz dla magazynu „Der Spiegel”, gdzie przeprowadził wywiady m.in. z Paulem McCartneyem i Angelą Merkel. Od 1978 do 1982 był wokalistą punkrockowej grupy KC[9], a następnie został liderem zespołu Die Toten Hosen, gdzie pisał teksty i śpiewał piosenki zarówno w języku niemieckim, jak i angielskim.

Piosenka „Alles ist eins”, która 5 stycznia 1998 ukazała się na singlu „Pushed Again”, dedykowana została Rieke Lax, dziewczynie z Holandii, która zginęła 28 czerwca 1997 na 1000. koncercie zespołu na Rheinstadion w Düsseldorfie.

W 1992 zadebiutował na kinowym ekranie w komedii Dłuższa sobota (Langer Samstag)[12]. W dramacie Wima Wendersa Spotkanie w Palermo (Palermo Shooting (2008)[13] u boku Dennisa Hoppera i Milli Jovovich zagrał postać wziętego fotografa mody[14].

Od sierpnia do października 2006 występował jako Mackie Majcher w musicalu Bertolta Brechta Opera za 3 grosze (Die Dreigroschenoper) w reż. Klausa Marii Brandauera na scenie Admiralspalast w Berlinie.

Życie prywatne

Ze związku z aktorką Kariną Krawczyk ma syna Juliana Lenna (ur. 9 marca 2004)[15][16].

W 2018 podczas gali wręczenia kontrowersyjnych nagród Echo Music Prize, skrytykował i wypowiedział się przeciwko antysemickim, homofobicznym lub mizoginistycznym stwierdzeniom[17]. Campino jest także sponsorem szkoły w Birkenwerder w Brandenburgii, gdzie nadzoruje projekt „Szkoła bez rasizmu – szkoła z odwagą”[15]. Od czasu śmierci rodziców, którzy zmarli na raka jelita grubego, Campino angażuje się w działalność edukacyjną i publicznie zachęca do udziału w badaniach przesiewowych[15].

Campino to zagorzały fan klubu piłkarskiego Fortuna Düsseldorf, który wspierał finansowo. Jest również fanem zespołu Liverpool FC, w którego koszulce wystąpił w teledysku do piosenki „Bayern” (1999). Po jednej z przegranych zespołu, złamał nogę kopiąc z frustracji w pojemnik na śmieci.

Dyskografia (gościnnie)

albumy

  • 1988: The Lurkers – Wild Times Again
  • 1996: Honest John Plain & Friends in den Titeln Thinking of You, Song for Me und Marlene
  • 1997: The Boys – Power Cut
  • 2006: Fehlfarben – 26 1/2
  • 2006: Peter and the Test Tube Babies – A Foot Full Of Bullets
  • 2007: Juanes – La Vida… es un Ratico

single

Filmografia

  • 1987: Zwyciężony (Verlierer, TV)
  • 1987: Miejsce zbrodni (Tatort) – odc.: „Voll auf Haß”
  • 1988: Zdobycz (Die Beute, TV)
  • 1990: Poszukiwany (Der Fahnder; serial TV) – odc.: „Puppe, Atze, Keule” jako Ratte
  • 1992: Dłuższa sobota (Langer Samstag) jako Anton
  • 2004: Kraina obfitości (Land of Plenty) – tekst piosenki „Stand Up”
  • 2008: Spotkanie w Palermo (Palermo Shooting) jako Finn

Literatura

  • Bertram Job: Bis zum bitteren Ende …: Die Toten Hosen erzählen IHRE Geschichte. 1. Auflage. Kiepenheuer & Witsch, 1996. ISBN 3-462-02532-5.
  • Marie-Luise Knopp, Klaus Napp: Reif für die Klapse?: über die Kinder- und Jugendpsychiatrie. Fischer-Taschenbuch-Verlag, 1997. ISBN 3-596-13405-6.
  • Jürgen Teipel: Verschwende Deine Jugend – Ein Doku-Roman über den deutschen Punk und New Wave. 1. Auflage. Suhrkamp, 2001. ISBN 978-3-518-39771-8.
  • Fryderyk Gabowicz: Die Toten Hosen. Live-Backstage-Studio: Fotografien 1986–2006. Schwarzkopf & Schwarzkopf, 2006. ISBN 978-3-89602-732-0.
  • Joachim Lucchesi: Brandauer inszeniert Die Dreigroschenoper von Brecht & Weill.. Suhrkamp. 2006. ISBN 978-3-518-45807-5.

Przypisy

  1. ↑ Campino w bazie Discogs.com (ang.)
  2. ↑ Personalidade: Campino (Alemanha). InterFilmes.com. [dostęp 2018-01-02]. (port.).
  3. ↑ Die Toten Hosen Biography & History. AllMusic. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
  4. ↑ Campino. Listal. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
  5. ↑ Campino (22 de Junho de 1962). Filmow. [dostęp 2017-11-22]. (port.).
  6. ↑ Campino Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).
  7. ↑ a b Martina Uckermann (2017-11-14): Sänger Campino über das Thema Familie. Kölner News Journal. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
  8. ↑ a b Campino – Biografie. Chartsurfer.de. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
  9. ↑ a b Uwe Reimann (2012-10-20): Mettmann: Als Campino noch in die 3c ging. RP Online. [dostęp 2012-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
  10. ↑ a b Campino. Munzinger.de. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
  11. ↑ Punk in der BRD. Der Spiegel. [dostęp 2002-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
  12. ↑ Campino w bazie Filmweb
  13. ↑ Campino w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
  14. ↑ Campino w bazie IMDb (ang.)
  15. ↑ a b c Campino – Starporträt, News, Bilder. Gala.de. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
  16. ↑ Verliebt in eine Schönheitskönigin. Gala.de. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
  17. ↑ Sophie Albers Ben Chamo (2015-08-14): Campino ist nicht Til Schweiger. Stern. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (niem.).
Die Toten Hosen
Albumy studyjne
Albumy nieniemieckojęzyczne
Albumy koncertowe
Kompilacje
  • Reich & Sexy
  • Reich & Sexy II: Die fetten Jahre
Single
  • „Wir sind bereit”
  • „Reisefieber”
  • „Bommerlunder”
  • „Hip Hop Bommi Bop”
  • „Schöne Bescherung”
  • „Kriminaltango”
  • „Liebesspieler”
  • „Faust in der Tasche”
  • „Das Altbierlied”
  • „Im Wagen vor mir”
  • „Alle Mädchen wollen küssen”
  • „Hier kommt Alex”
  • „1000 gute Gründe”
  • „Alles wird gut”
  • „Azzurro”
  • „All die ganzen Jahre”
  • „Carnival in Rio (Punk Was)”
  • „Baby Baby”
  • „Whole Wide World”
  • „If the Kids Are United”
  • „Sascha …ein aufrechter Deutscher”
  • „Wünsch dir was”
  • „Alles aus Liebe”
  • „Kauf mich!”
  • „Sexual”
  • „Nichts bleibt für die Ewigkeit”
  • „Paradies”
  • „Bonnie & Clyde”
  • „Zehn kleine Jägermeister”
  • „Alles aus Liebe – Live”
  • „Pushed Again”
  • „Soul Therapy”
  • „Weihnachtsmann vom Dach”
  • „Auld Lang Syne”
  • „Schön sein”
  • „Unsterblich”
  • „Bayern”
  • „Warum werde ich nicht satt?”
  • „Was zählt”
  • „Kein Alkohol (ist auch keine Lösung)”
  • „Steh auf, wenn du am Boden bist”
  • „Nur zu Besuch”
  • „Frauen dieser Welt”
  • „Ich bin die Sehnsucht in dir”
  • „Walkampf”
  • „Alles wird vorübergehen”
  • „Freunde”
  • „Hier kommt Alex (unplugged)”
  • „The Guns of Brixton (unplugged)”
  • „Strom”
  • „Alles was war”
  • „Auflösen”
  • „Ertrinken”
  • „Pushed Again (Live)”
  • „Der letzte Kuss (Live)”
Videoalbumy
  • „En misión del señor”
  • „Reich & Sexy II: Die fetten Jahre”
  • „Im Auftrag des Herrn/Wir warten auf’s Christkind”
  • „Rock am Ring Live”
  • „Heimspiel! Die Toten Hosen Live in Düsseldorf”
  • „Nur zu Besuch: Unplugged”
  • „3 Akkorde für ein Halleluja”
  • „Hals + Beinbruch – Live bei Rock am Ring 2008”
  • „Machmalauter: Die Toten Hosen Live”
  • „Die Toten Hosen: Auf die harte Tour”

Media użyte na tej stronie

Campino at the Echo music award 2013.jpg
Autor: Avda, Licencja: CC BY-SA 3.0
Campino at the Echo music award 2013