Campo santo

Camposanto w Pizie

Campo santo (wł. dosł. „święte pole”) – rodzaj cmentarza spotykany we włoskich zespołach sakralnych do XIX wieku w kształcie czworoboku otoczonego krużgankami otwartymi do wnętrza. Do jednego boku przylegała kaplica, a grobowce znajdowały się w krużgankach. Epitafia umieszczano na ścianie wewnętrznej[1].

Najbardziej znany historyczny cmentarz tego rodzaju znajduje się w Pizie; pochodzi XIII-XV wieku, położony jest w pobliżu miejscowej katedry. Jego specyficzną scenerię (wraz z opisem) wykorzystał Józef Ignacy Kraszewski we współczesnej powieści obyczajowej Na cmentarzu – na wulkanie, powstałej podczas kolejnej podróży do Włoch w 1863 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 104. ISBN 978-83-213-4726-4.
  2. ↑ J.I. Kraszewski: Na cmentarzu – na wulkanie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1970, s. 10-35.

Media użyte na tej stronie