Candida tropicalis

Candida tropicalis
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Saccharomycetes

Rząd

Saccharomycetales

Rodzina

incertae sedis

Rodzaj

Candida

Gatunek

Candida tropicalis

Nazwa systematyczna
Candida tropicalis (Castell.) Berkhout
De Schimmelgesl. Monilia, Oidium, Oospora en Torula, Disset. Ultrecht: 44 (1923)

Candida tropicalis (Castell.) Berkhout — gatunek grzybów należący do rzędu Saccharomycetales[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Candida, incertae sedis, Saccharomycetales, Saccharomycetidae, Saccharomycetes, Saccharomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy, w 1910 roku, takson ten zdiagnozował Aldo Castellani, nadając mu nazwę Oidium tropicale. Obecną, uznaną przez Index Fungorum. nazwę nadał mu w roku 1923 C. M. Berkhout, przenosząc go do rodzaju Candida[1].

Ma ok. 100 synonimów nazwy naukowej[2].

Charakterystyka

C. tropicalis jest drugim, po C. albicans, najbardziej wirulentnym grzybem z rodzaju Candida i, podobnie jak inne Candida, u człowieka i zwierząt może powodować zakażenia oportunistyczne[3]; szczególnie wirulentny jest wobec pacjentów cierpiących na białaczkę lub podobną chorobę[4]. Przebieg zakażenia i objawy są zbliżone do tych przy zakażeniu C. albicans i obejmują: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie wsierdzia, ostrą kandydozę ogólnoustrojową (w tym kandydozę pochwy), odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie przełyku i pochwy u człowieka, a zapalenie sutków i poronienia grzybicze u zwierząt[3].

Według analizy rRNA małej podjednostki rybosomu (18S), C. tropicalis razem z innymi przedstawicielami rodzaju Candida (C. albicans, C. parapsilosis i C. viswanathii) tworzy silnie wyodrębnioną od innych patogennych grzybów grupę[5].

Morfologia

Hodowane na stałej pożywce YPD komórki C. tropicalis są okrągłe lub owalne o wielkości 3,5–7 na 5,5–10 μm. Hodowane przez trzy dni w temperaturze 25 °C na podłożu z mąki kukurydzianej z dodatkiem detergentu Tween 80 tworzą blastokonidia, pojedyncze lub w małych grupach, zebrane wzdłuż osi długiej pseudostrzępki. Czasami obecne są prawdziwe strzępki, a rzadko obserwuje się tworzenie chlamydospor w kształcie wydłużonych kropel[4].

Kolonie na płytkach YPD są okrągłe, w kolorze kremowym, przy brzegach czasami pomarszczone lub ze strzępkami grzybni[4].

Występowanie

Candida tropicalis został wyizolowany z wielu różnych zwierząt ciepłokrwistych i człowieka z różnych części ciała, jak jelita, pochwa i jama ustna, co wskazuje, że mikroorganizmy te są komensalami tych miejsc. W przypadku człowieka, wyniki te są trudne do jednoznacznej interpretacji, gdyż w większości wypadków materiał pochodził od pacjentów, a więc od wypadków klinicznych. Ze stanowisk naturalnych izolowany rzadko, ale stwierdzono jego obecność na wszystkich kontynentach, a także na wyspach Pacyfiku, co wskazuje, że C. tropicalis to gatunek kosmopolityczny[3].

Zastosowanie przemysłowe i naukowe

C. tropicalis znalazł zastosowanie w produkcji poliestrów, poliamidów, ksylitolu i etanolu[6]. Gatunek ten może także znaleźć zastosowanie w produkcji przemysłowej szeregu innych związków (m.in. różnych kwasów organicznych, alkoholi) na drodze fermentacji odpowiednich substratów[7].

W nauce organizm ten jest modelem w badaniach biogenezy peroksysomów i ekspresji białek peroksysomalnych[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2013-11-12].
  2. ↑ Species Fungorum (ang.). [dostęp 2015-12-16].
  3. ↑ a b c C. Davis. CMI Descriptions of pathogenic fungi and bacteria No. 871. „Mycopathologia”. 96 (3), s. 171–196, 1986. CAB International Mycological Institute. DOI: 10.1007/BF00437384. 
  4. ↑ a b c Davise H. Larone: Medically Important Fungi: A Guide to Identification. American Society Microbiology, 2002, s. 119. ISBN 978-1-55581-172-3.
  5. ↑ SM. Barns, DJ. Lane, ML. Sogin, C. Bibeau i inni. Evolutionary relationships among pathogenic Candida species and relatives.. „J Bacteriol”. 173 (7), s. 2250-5, Apr 1991. PMID: 2007550. 
  6. ↑ a b Candida tropicalis (ID 12494) Genome Project Result (ang.). W: NCBI Entrez Genome Project [on-line]. National Center for Biotechnology. [dostęp 2010-11-04].
  7. ↑ George G. Khachatourians: Food Biotechnology: Microorganisms. New York: Wiley-Interscience, 1995, s. 316–320. ISBN 978-0-471-18570-3.

Media użyte na tej stronie

C tropicalis YC466.png
Autor: Djspring, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pseudo-colored scanning electron micrograph of Candida tropicalis YC466 displaying both yeast and pseudohyphae.