Cao Zhi
 | |||||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Cao Zhi (ur. 192, zm. 232) – poeta chiński, uznany za jednego z najwybitniejszych twórców swej epoki. Syn Cao Cao i brat Cao Pi[1].
Cao Zhi pisał poezje wzorowane na pieśniach ludowych (yuefu, 樂府), przepojone głębokim liryzmem i humanizmem, będące ideologicznym odbiciem konfucjanizmu i taoizmu. Jego teksty odznaczają się bogactwem języka i doskonałą stylistyką. Za najwybitniejszy jego utwór uchodzi poemat Bogini rzeki Luo (洛神赋)[2].
Po przejęciu w roku 220 władzy przez jego brata, pierwszego cesarza państwa Wei, był prześladowany[3]. Został odsunięty od życia politycznego i dworskiego.
Przypisy
- ↑ Mark Edward Lewis: China between empires: the northern and southern dynasties. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press, 2009, s. 227. ISBN 978-0-674-02605-6.
- ↑ Hugh Dunn: Cao Zhi: The Life of a Princely Chinese Poet. Honolulu: The Minerva Group, Inc., 2000, s. 23. ISBN 0-89875-169-1.
- ↑ Merriam-Webster's encyclopedia of literature. Springfield, Massachusetts: Merriam-Webster, 1995, s. 207. ISBN 0-87779-042-6.
Kontrola autorytatywna (osoba):
Media użyte na tej stronie
CaoZhiPortrait.jpg
Portrait of the poet Cao Zhi from a Qing Dynasty edition of The Romance of the Three Kingdoms.
Portrait of the poet Cao Zhi from a Qing Dynasty edition of The Romance of the Three Kingdoms.