Cappella Palatina
kaplica pałacowa | |||||||||||||||
Widok wnętrza kaplicy | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Wezwanie | św. Piotr Apostoł | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
38°06′39″N 13°21′13″E/38,110833 13,353611 |
Kaplica Palatyńska (wł. Cappella Palatina) – rzymskokatolicka kaplica w Pałacu Normanów w Palermo, pierwotnie prywatna kaplica urządzona dla króla Sycylii Rogera II.
W 2015 została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO razem z innymi zabytkami architektury arabsko-normańskiej w Palermo oraz katedrami w Monreale i Cefalù[1].
Budowę kaplicy rozpoczęto w 1130, gdy Roger II został koronowany na króla Sycylii, zaś jej wyświęcenie miało miejsce w 1143[2]. Początkowo był to wolno stojący budynek w sąsiedztwie Pałacu Normanów, jednak gdy ten został rozbudowany, kaplica stała się jego integralną częścią[3].
Obecnie patronem kaplicy jest św. Piotr Apostoł[2].
Architektura i wystrój świątyni łączą elementy normańskie, bizantyjskie, arabskie i sycylijskie. Cappella Palatina jest trójnawową bazyliką, podzieloną na nawy przez rzędy granitowych kolumn[3] o złoconych korynckich kapitelach[2]. W kopule kaplicy oraz w absydach położonych od strony wschodniej znajdują się mozaiki wykonane w latach 1140-1150 przez artystów sprowadzonych z Bizancjum[3]. W kopule znajduje się wizerunek Chrystusa Pantokratora w otoczeniu czterech aniołów i czterech archaniołów[2]. Mozaiki na południowej ścianie kaplicy i we wnętrzu naw powstawały w latach 1150-1170. Przedstawiają one sceny z życia świętych Piotra i Pawła oraz sceny z Księgi Rodzaju[3]. Sufit kaplicy wykonany został z drewna cedrowego i ozdobiony scenami z życia codziennego, najprawdopodobniej przez twórców arabskich. Posadzkę kaplicy wykonali rzymscy murarze Cosmati. Z XII w. pochodzą również marmurowe ściany i ambona[3]. Dziełem twórców z kręgu Cosmatich jest również wielki rzeźbiony świecznik, zwieńczony postacią Chrystusa z Ewangelią[3]. Inskrypcje w kaplicy wykonane są w językach greckim i łacińskim[4].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Italy (Commons photos) → en-Wikipedia Italy.
Autor: Jean-Pierre Dalbéra from Paris, France, Licencja: CC BY 2.0
L'abside tournée vers l'Orient est dominée par le Christ Pantocrator au-dessus de la Vierge, Le Vierge est entourée de Madeleine, Jean-Baptiste, Gabriel, Michel, Jacques, Pierre.
Dans l'abside de droite Saint Paul L'intérieur de la chapelle est de style byzantin, il date de la fin de la décennie 1130, jusque dans les années 1150-1160
Au Xe siècle, la Sicile est rattachée au califat fatimide du Caire. L’île reste sous domination musulmane jusqu’à l’arrivée des Normands, qui, en 1059, obtiennent la souveraineté des mains de la Papauté décidée à rechristianiser des territoires que Byzance n’était plus capable de reconquérir.
La conquête normande s’échelonne entre 1060 à 1090. Finalement, en 1130, Roger II (1130-1154) obtient la couronne de l’antipape Anaclet II (1130-1138) et rassemble les territoires normands en un royaume, choisissant naturellement Palerme comme capitale. Il y fait construire un palais et, dans celui-ci, un riche édifice cultuel, la Chapelle palatine, qui, par son architecture et son décor, demeure un exemple exceptionnel de métissage des arts chrétiens d’Orient et d’Occident, et d’art islamique.
Article de Qantara sur la chapelle palatine www.qantara-med.org/qantara4/public/show_document.php?do_...
Article de Wikipedia sur le palais des Rois Normands
fr.wikipedia.org/wiki/Palais_des_Normands