Capreolini

	Capreolini
	Brookes, 1828
	; Przedstawiciel plemienia – samiec sarny syberyjskiej (Capreolus pygargus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	Cetartiodactyla
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	jeleniowate
Podrodzina	sarny
Rodzaj	Capreolini
	Typ nomenklatoryczny
	Capreolus J.E. Gray, 1821
Synonimy
	Capreolidae Brookes, 1828; Capreolinae Blyth, 1863; Hydropotinae Trouessart, 1898; Capreolini Simpson, 1945; Hydropotini Simpson, 1945;
	Capreolidae Brookes, 1828; Capreolinae Blyth, 1863; Hydropotinae Trouessart, 1898; Capreolini Simpson, 1945; Hydropotini Simpson, 1945;
Rodzaje
	3 rodzaje (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	3 rodzaje (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Capreolini – plemię ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Eurazji^[5].

Do plemienia należą następujące występując współcześnie rodzaje^[5]^[6]:

Hydropotes Swinhoe, 1870 – jelonkowiec – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Hydropotes inermis Swinhoe, 1870 – jelonkowiec błotny
Capreolus J.E. Gray, 1821 – sarna

Opisano również rodzaj wymarły^[7]:

↑ ^a ^b J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. Cz. 16. London: Richard Taylor, 1828, s. 62. (ang.).
↑ E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 157. (ang.).
↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 865. (łac.).
↑ ^a ^b G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 155, 1945. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 314. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 171, 176. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ M. Schlosser. Über die systematische Stellung jungtertiären Cerviden. „Centralblatt für Mineralogie, Geologie und Paläontologie”. 20, s. 637, 1924. (niem.).