Carel Fabritius

Carel Fabritius
ilustracja
Imię i nazwisko

Carel Pieterszoon Fabritius

Data i miejsce urodzenia

ochrz. 27 lutego 1622
Middenbeemster

Data i miejsce śmierci

12 października 1654
Delft

Narodowość

holenderska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Ważne dzieła
  • Wskrzeszenie Łazarza (1643)
  • Autoportret (1647)
  • Widok Delftu (1652)
  • Szczygieł (1654)

Carel Pieterszoon Fabritius (ochrzczony 27 lutego 1622 w Middenbeemster, zm. 12 października 1654 w Delfcie)[1]holenderski malarz epoki baroku.

Życiorys

Był bratem Barenta Fabritiusa i jednym z najzdolniejszych uczniów Rembrandta[2][3].

Od 1643 mieszkał w Amsterdamie, gdzie studiował pod kierunkiem Rembrandta, którego wpływ widoczny jest w początkowych pracach Fabritiusa, np. we Wskrzeszeniu Łazarza. Z czasem jednak wypracował swój własny, indywidualny styl, w którym w przeciwieństwie do Rembrandta, postaci znajdują się na jasnym tle. Ponadto wyspecjalizował się w przedstawianiu subtelności efektów światła dziennego, z doskonałym wyczuciem harmoniii chłodnych barw[2][3].

W 1651 osiadł w Delfcie, a rok później przystąpił do tamtejszej gildii malarskiej[3].

Zmarł z powodu ran odniesionych podczas wybuchu prochowni w Delfcie, 12 października 1654. Wówczas zniszczeniu uległo wiele jego prac[4].

Malował portrety, sceny rodzajowe, pejzaże oraz obrazy o tematyce religijnej[2][3]. Wywarł wpływ na innych malarzy tworzących w Delfcie, m.in. na Pietera de Hoocha i Jana Vermeera[3][4].

Najważniejsze dzieła

Galeria

Zobacz też

  • Obrazy Carela Fabritiusa

Przypisy

  1. Barent Fabritius, RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2021-06-04] (ang. • niderl.).
  2. a b c Lothar Altmann (red.), Leksykon malarstwa i grafiki, Warszawa: Arkady, 2012, s. 158, ISBN 978-83-213-4729-5 (pol.).
  3. a b c d e Ian Chilvers, Concise Oxford Dictionary of Art and Artists, Oxford University Press, 1990, s. 155, ISBN 0-19-866166-5 (ang.).
  4. a b Herbert Edward Read, Nikos Stangos (red.), The Thames & Hudson Dictionary of Art and Artists, Londyn: Thames & Hudson, 1994, ISBN 978-0-500-20274-6 (ang.).

Bibliografia

  • Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 231. ISBN 83-213-4157-8.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie