Carl Blechen
Carl Blechen (Karl Blechen) (ur. 29 lipca 1798 w Chociebużu, zm. 23 lipca 1840 w Berlinie) – niemiecki malarz romantyczny, pejzażysta. Od 1835 członek i profesor Akademie der Künste w Berlinie.
Jego twórczość wyróżniało odejście od konwencji akademickich, żywa kolorystka, bogate efekty świetlne i nastrój z pogranicza fantastyki. Pod koniec życia zachorował na ciężką depresję i zmarł przedwcześnie w szpitalu psychiatrycznym.
Wybrane dzieła
- Autoportret (1823), Stara Galeria Narodowa w Berlinie
- Białe skały na Rugii (1828), Schloss Branitz, Chociebuż
- Budowa diabelskiego mostu (ok. 1830), Nowa Pinakoteka, Monachium
- Burza nad rzymską Kampanią (1829), Stara Galeria Narodowa w Berlinie
- Ogrody Tivoli przy Villa d’Este (1831-32), Stara Galeria Narodowa w Berlinie
- Ruiny gotyckiego kościoła (1829), Kunstmuseum, Düsseldorf
- Rybacy nad Zatoka Neapolitańską (1829-30), Stara Galeria Narodowa w Berlinie
- Słońce nad morzem (1829), Stara Galeria Narodowa w Berlinie
- W parku Terni (1828-29), Staatsgalerie, Stuttgart
- Walcownia (ok. 1834), Stara Galeria Narodowa w Berlinie
- Wnętrze palmiarni (1832), Museum Georg Schläfer, Schweinfurt
Bibliografia
- Ilaria Ciseri, Romantyzm, Warszawa: Arkady, 2009. ISBN 978-83-213-4599-4
- Andrzej Dulewicz, Encyklopedia sztuki niemieckiej, Warszawa: WAiF ; Wydaw. Nauk. PWN, 2002. ISBN 83-01-13637-5
- Colin T. Eisler , Berlin. Arcydzieła malarstwa, Wolf-Dieter Dube, Ewa Romkowska (tłum.), Warszawa: Arkady, 2002, ISBN 83-213-4241-8, OCLC 749558204 .