Carl Carlsson Gyllenhielm

Carl Carlsson Gyllenhielm
Carl Carlsson Gyllenhielm, portret pędzla Jacoba Heinricha Elbfasa
marszałek polny, admirał
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1574 ?↗
Data i miejsce śmierci	17 marca 1650 ?↗
Przebieg służby
Lata służby	1616–1650
Siły zbrojne	siły zbrojne Szwecji
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-szwedzka 1600-1611

Nagrobek Carla Carlssona Gyllenhielma i Christiny Ribbing

Carl Carlsson Gyllenhielm (ur. 4 marca 1574, zm. 17 marca 1650) – baron od 1615 roku, feldmarszałek szwedzki od 1616. W 1617 został tajnym radcą dworu i gubernatorem generalnym Ingrii. W 1620 został admirałem floty królewskiej.

Nieślubny syn króla Szwecji Karola IX Sudermańskiego z jego związku z Karin Nilsdotter, córką pastora z prowincji Östergötland.

Gyllenhielm dowodził armią szwedzką, która w 1601 skapitulowała w bitwie pod Kokenhausen, stoczonej przeciwko wojskom polskim i poddał się w grudniu po oblężeniu Wolmaru. Uwięziono go na zamku w Rawie Mazowieckiej. Do 1613 przebywał w polskiej niewoli, gdzie przez sześć i pół roku chodził w kajdanach, które dziś wiszą w jego grobowcu w katedrze w Strängnäs. Zajmował się w tym czasie pisaniem i tłumaczeniem hymnów. Został wymieniony za księcia Karola Koreckiego^[1] W 1615 został ogłoszony baronem Bergkvary, leżącej w Smalandii. W 1632 przywiózł do Szwecji ciało swojego przyrodniego brata, Gustawa II Adolfa, zabitego w bitwie pod Lützen.

Ożeniony w 1615 z Kristiną Ribbing, następnie z Anną Gyllenstierną. Z obu związków nie posiadał potomstwa.

Linki zewnętrzne

L.O. Larsson Frillosonen som blev vasaätten gudfader – Artykuł z pisma Populär Historia 8/1999 (szw.) [dostęp 18 lutego 2010]

Przypisy