Carl Daniel Friedrich Bach
Portret Caral Daniela Friedricha Bacha 1780 Muzeum Narodowe we Wrocławiu (malarz nieznany) | |
Data i miejsce urodzenia | maj 1756 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 kwietnia 1829 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Carl Daniel Friedrich Bach (ur. 1 maja 1756 w Poczdamie, zm. 8 kwietnia 1829 we Wrocławiu) – niemiecki malarz barokowy, rysownik i rytownik.
Życie i twórczość
Pochodził z żydowskiej rodziny kupieckiej[a]. Nauki pobierał u mało znanego malarza i rytownika Andreasa Ludwiga Krügera w Poczdamie oraz za sprawą Karla Guicharda, w Berlinie, w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Jego talent i zdolności artystyczne zostały zauważone przez Józefa Ossolińskiego, który w 1780 roku sprowadził go do Warszawy i został jego pierwszym mecenasem. W 1784 roku wraz z Janem Potockim podróżował po Europie, m.in. skupował obrazy w Düsseldorfie, gdzie 15 grudnia 1785 roku został członkiem lokalnej Akademii Sztuki. Następnie odwiedził Paryż a następnie wyjechał do Włoch. Tam, w latach 1786-1792, na koszt Potockiego studiował, początkowo w Rzymie a później w Portici[1]. 9 grudnia 1788 roku został wybrany na członka Akademii Florenckiej. Przebywał w Wenecji, Wiedniu i w Berlinie, gdzie wystawiał swoje prace - głównie kopie dzieł mistrzów włoskich[1].
W 1791 roku został mianowany profesorem i pierwszym dyrektorem Szkoły Sztuki we Wrocławiu (późniejszej Akademii Sztuk Pięknych)[2]. W dniu 23 czerwca 1794 roku został członkiem Królewskiej Akademii Sztuk i Nauk w Berlinie[1]. Z jego inicjatywy utworzono zbiory rysunków zabytków Wrocławia wykonanych przez uczniów. W latach 1796 -1797 współtworzył czasopismo poświęcone sztuce Der Torso[3]. Był członkiem Śląskiego Towarzystwa Kultury Ojczyźnianej.
Carl Bach opublikowała dwa traktaty o sztuce: Umrisse der besten Köpfe und Parthien nach Rafaela Gemälden im Watykan i Anweisung Schöne FORMEN nach Einer einfachen Regel zu 'bilden, futro Künstler, Handwerker, und Freunde des schonen. Carl Bach umarł jako chrześcijański neofita[4].
Twórczość
Malował obrazy zarówno o kompozycji alegorycznej i mitologicznej jak i religijnej i historycznej. Łączył w nich elementy barokowe i klasycystyczne[2]. Jest autorem kilku autoportretów. W Muzeum Narodowym we Wrocławiu znajduje się jego portret z ok. 1780 roku nieznanego autora.
- Kobieta w naszyjniku z pereł - 1829, olej, tektura, 22,5 x 18,5 cm; sygnowany l.d.: F. Bach[5]
- Młody mężczyzna - olej, płyta cynowa, 23 x 18,5 cm; nie sygn[5].
Uwagi
- ↑ Prawdziwe jego nazwisko brzmiało Bacher, które zmienił po zmianie wyznania na katolickie. za:Akademie der Künste
Przypisy
- ↑ a b c Bach, Karl Daniel Friedrich. Deutsche Biographie. [dostęp 2015-09-13]. (niem.).
- ↑ a b Ency 2006 ↓, s. 50.
- ↑ Ency 2006 ↓, s. 966.
- ↑ Bach, Karl Daniel Friedrich. Jewish Encyclopedia. [dostęp 2015-09-13]. (niem.).
- ↑ a b Obraz on-line
Bibliografia
- praca zbiorowa pod red. Jana Harasimowicza: Encyklopedia Wrocławia. Wyd. III poprawione i uzupełnione. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 978-83-7384-561-9. ISBN 83-7384-561-5. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Adamt, Licencja: CC BY-SA 4.0
Portret Carla Bacha z ok. 1780, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, malarz nieznany.
Carl Daniel David Friedrich Bach (1765–1829), 1805 Selbstporträt.jpg