Carl Gustav Jung (senior)
Carl Gustav Jung (senior) (ur. 1794 w Mannheimie, zm. 1864 w Bazylei) – szwajcarski wolnomularz, rektor i profesor chirurgii, anatomii oraz tworzącej się psychiatrii na Uniwersytecie Bazylejskim, jego wnukiem był znany psychiatra i filozof Carl Gustav Jung (junior).
Studiował medycynę na uniwersytetach w Heidelbergu i Berlinie. Już w młodości fascynował się teologią protestancką Jacoba Friesa i Friedricha Schleiermachera[1].
W 1816 otrzymał z wyróżnieniem doktorat z medycyny. Był żonaty trzykrotnie. W Paryżu ożenił się z Virginią de Lassaulx (1804–1830), następnie poślubił Elisabeth Catharinę Reyenthaler. Jego trzecią żoną była Sophie Frey (1812–1855). Ich najmłodszy syn z tego związku, Johann Paul Achilles Jung był ojcem Carla Gustava Junga juniora.
Przez swoje liberalne poglądy został na krótko osadzony w 1821 w więzieniu. Później wyjechał do Paryża, gdzie poznał Aleksandra von Humboldta.
Od 1822 prowadził praktyki w bazylejskim Spitalgottesacker St. Johann, równolegle był profesorem chirurgii, anatomii i powstającej dopiero psychiatrii. Jedną z jego reform było wprowadzenie pełnej ewidencji szpitala z pełną dokumentacją zgonów, czego wcześniej nie praktykowano[2]. Był również założycielem szpitala Anstalt zur Hoffnung – zakładu dla dzieci upośledzonych umysłowo, czynił także starania o powstanie szpitala psychiatrycznego w Bazylei. W mieście tym został profesorem na wydziale medycznym, który bardzo szybko zreformował w nowoczesną placówkę naukową. W późniejszych latach wybrano go rektorem Uniwersytetu Bazylejskiego[3] Jung senior zmodernizował również szpital uniwersytecki przekształcając go w publiczną klinikę[4].
Według niepotwierdzonych informacji miał być nieślubnym synem Johanna von Goethego[5].
Jako wolnomularz Jung senior został inicjowany w loży Zur Freundschaft und Bestangdigkeit. W latach 1850–1856 był wielkim mistrzem Wielkiej Loży Szwajcarii Alpina[6] Jego wnukiem był psychiatra i filozof, Carl Gustav Jung junior, który tak wspomina seniora w kontekście symboliki masońskiej:
Pierwotnie zwierzęciem heraldycznym rodziny Jungów był feniks, co z pewnością ma jakiś związek z >>jung<< (młody), >>Jugend<< (młodość), >>Verjüngung<< (odmładzanie). To dziadek zmienił elementy tarczy herbowej, pewnie dlatego, że chciał przeciwstawić się swemu ojcu. Dziadek był zapalonym wolnomularzem, Wielkim Mistrzem Loży Szwajcarskiej. Tym należy tłumaczyć szczególną modyfikację, jakiej dokonał w swoim herbie. (...) na mojej tarczy herbowej nie ma już dawnego feniksa; w prawym górnym rogu umieszczono natomiast błękitny krzyż, a w lewym dolnym rogu błękitne winne grono na złotym polu; między jednym a drugim na błękitnej wstędze złota gwiazda. Ta natarczywa symbolika jest wolnomularska czy też różanokrzyżowa. Tak jak róża i krzyż przedstawiają różokrzyżową problematykę przeciwieństw (>>per crucem ad rosam<<) – to, co chrześcijańskie, i to, co dionizyjskie – tak też krzyż i winne grono to symbole ducha niebiańskiego i ducha chtonicznego. Symbol jednoczący jest przedstawiony jako złota gwiazda – Aurum Philosophorum[7].
Carl Gustav Jung senior został pochowany na cmentarzu Wolfgottesacker, jednej z ważniejszych nekropolii w Bazylei, obok takich osobowości jak historyk Rudolf Wackernagel (1855–1925), malarz Ernst Stückelberg (1831–1903) czy uczony oraz badacz Johann Jakob Bachofen (1815–1887)[8].
Przypisy
- ↑ Jay Sherry Carl Gustav Jung, Avant-garde Conservative, Freie Universität Berlin, 2008
- ↑ Spitalgottesacker St. Johann
- ↑ Patrich Vandermeersch The Freud/Jung debate
- ↑ Staatsarchiv Basel Szpital uniwersytecki
- ↑ O tej sytuacji pisze jego wnuk: Otóż dowiedziałem się, że o moim dziadku wieść niesie, jakoby miałby być nieślubnym synem Goethego. Ta irytująca plotka dotknęła mnie, bo wydawała się wzmacniać i jednocześnie wyjaśniać moją dziwną reakcję na >>Fausta<<. w: C.G. Jung Wspomnienia, sny, myśli spisane i podane do druku przez Anielę Jaffé, Warszawa 1993
- ↑ W tej samej loży wielkim mistrzem w latach 1884–1890 był syn Carla Gustava Junga seniora, Ernest Jung (1841–1912) znany i ceniony architekt
- ↑ C.G. Jung Z autobiografii w: Twórczość rok XLIX, nr 3 (568), marzec 1993, s.78
- ↑ Der Wolfgottesacker. [dostęp 2012-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)].
Bibliografia
- Tadeusz Nasierowski: Wolnomularstwo bez tajemnic. Warszawa: DATA Donata Trapkowska, 1996, s. 41–44. ISBN 83-903850-0-7.
Media użyte na tej stronie
Autor: unbekannt, Licencja: CC BY-SA 4.0
Karl Gustav Jung. Foto, zwischen 1850 und 1864. Universitätsbibliothek Basel, Portr BS Jung CG 1794, 3.
Dawny herb rodziny Jung, który został zmieniony przez Carla Gustava Junga (seniora) (1794-1864) [profesora i rektora Uniwersytetu w Bazylei, dziadka Carla Gustava Junga juniora (1875-1961)]