Carles Puigdemont

Carles Puigdemont
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1962
Amer

Przewodniczący Generalitat de Catalunya
Okres

od 12 stycznia 2016
do 27 października 2017

Przynależność polityczna

Demokratyczna Europejska Partia Katalonii

Poprzednik

Artur Mas

Następca

Quim Torra

podpis

Carles Puigdemont i Casamajó (wym. wsch. kat. [ˈkar.ɫəs pudʒ.ðə.ˈmon i ka.zə.mə.'ʒo]; ur. 29 grudnia 1962 w Amerze[1]) – hiszpański i kataloński polityk, samorządowiec oraz dziennikarz, alkad Girony (2011–2016), poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji. W styczniu 2016 powołany na przewodniczącego Generalitat de Catalunya, w październiku 2017 został usunięty z urzędu przez premiera Hiszpanii Mariana Rajoya.

Życiorys

Studiował filologię katalońską na Uniwersytecie w Gironie. Zawodowo zajmował się dziennikarstwem. Był redaktorem naczelnym dziennika „El Punt”, dyrektorem agencji prasowej Agència Catalana de Notícies i dyrektorem anglojęzycznego miesięcznika „Catalonia Today”. W latach 2002–2004 kierował wydziałem kultury w prowincji Girona[1]. Posługuje się czterema językami: katalońskim, hiszpańskim, francuskim i rumuńskim[2].

Działał w młodzieżówce Joventut Nacionalista de Catalunya, dołączył do Demokratycznej Konwergencji Katalonii (CDC). W 2006 z ramienia federacji Konwergencja i Unia wybrany na posła do katalońskiego parlamentu, uzyskiwał reelekcję na kolejne kadencje[3]. W 2007 bezskutecznie ubiegał się o urząd burmistrza Girony. Został powołany na to stanowisko po kolejnych wyborach lokalnych w 2011, zajmując je do 2016[1]. W 2015 został prezesem Associació de Municipis per la Independència, zrzeszenia katalońskich gmin na rzecz niepodległości[3].

W tym samym roku ponownie wszedł w skład parlamentu Katalonii z listy Junts pel Sí, współtworzonej przez CDC i Republikańską Lewicę Katalonii[4]; mandat uzyskiwał formalnie także w 2017 i w 2021[5].

W styczniu 2016, po kilkumiesięcznych negocjacjach, został wskazany jako kandydat na nowego przewodniczącego katalońskiego rządu. Urząd ten objął 12 stycznia 2016[1]. Odmówił złożenia przysięgi wierności hiszpańskiej konstytucji i królowi[6].

27 października 2017, po przeprowadzeniu nieuznawanego przez władze Hiszpanii referendum i deklaracji niepodległości Katalonii, premier Mariano Rajoy ogłosił odwołanie autonomicznych władz tej wspólnoty autonomicznej[7]. 30 października Carles Puigdemont i czworo byłych ministrów rządu Katalonii wyjechało do Belgii; na wniosek hiszpańskiego prokuratora generalnego 3 listopada sąd w Madrycie wydał w stosunku do niego europejski nakaz aresztowania[8]. 5 listopada wraz z czterema byłymi ministrami rządu Katalonii zgłosił się do belgijskiej policji. Po przesłuchaniu został zwolniony warunkowo do czasu rozprawy przed belgijskim sądem[9].

W nakazanych przez rząd Hiszpanii przedterminowych wyborach regionalnych w Katalonii zwycięstwo odniosła centroprawicowa unionistyczna partia Obywatele. Większość w miejsc w parlamencie uzyskali jednak przedstawiciele partii separatystycznych, w tym Demokratyczna Europejska Partia Katalonii (PDeCAT) byłego premiera. Carles Puigdemont wymógł na obu głównych ugrupowaniach, by uznały go za wspólnego kandydata na premiera autonomicznego rządu, chociaż sam wraz z częścią nowo wybranych posłów dla uniknięcia aresztowania przebywał od listopada 2017 poza granicami Hiszpanii, co uniemożliwiałoby mu sprawowanie mandatu posła i wykonywanie funkcji premiera[10]. W marcu 2018 został zatrzymany na terenie Niemiec[11]; wkrótce jednak doszło do jego zwolnienia przy zastosowaniu wolnościowych środków zapobiegawczych do czasu ostatecznego zakończenia postępowania[12]. W lipcu tegoż roku niemiecki sąd wyraził zgodę na jego przekazanie Hiszpanii, ograniczając zakres przekazania do zarzutów związanych z defraudacją[13]. W tym samym miesiącu hiszpański Sąd Najwyższy wycofał europejski nakaz aresztowania wobec byłego premiera Katalonii[14].

Organizował przy tym kolejne inicjatywy polityczne Junts per Catalunya i Crida Nacional per la República[15]. W 2019 Carles Puigdemont jako lider katalońskiej listy wyborczej Lliures per Europa został wybrany na eurodeputowanego IX kadencji[16], nie objął jednak początkowo mandatu z uwagi na spór co do legalności jego wyboru[17].

W październiku 2019, po wyroku skazującym innych byłych członków katalońskich władz, ponownie wystawiono za nim europejski nakaz aresztowania[18]. Na początku stycznia 2020 Parlament Europejski uznał go za legalnie wybranego europosła ze skutkiem od początku kadencji[19].

W 2020 Carles Puigdemont wystąpił z PDeCAT[20], inicjując nowe ugrupowanie polityczne, które pozostało przy szyldzie Junts per Catalunya[21][22].

Przypisy

  1. a b c d Biografia (kat.). president.cat. [dostęp 2016-10-01].
  2. Carles Puigdemont: freedom fighter or the enemy within (ang.). euronews.com, 10 października 2017. [dostęp 2017-10-28].
  3. a b Carles Puigdemont i Casamajó (kat.). enciclopedia.cat. [dostęp 2016-10-01].
  4. M. H. Sr. Carles Puigdemont i Casamajó (kat.). parlament.cat. [dostęp 2016-10-01].
  5. Estos son los 135 diputados que han entrado en el Parlament de Catalunya (hiszp.). elperiodico.com, 14 lutego 2021. [dostęp 2021-02-15].
  6. The Catalan cauldron (ang.). newstatesman.com, 25 kwietnia 2016. [dostęp 2016-10-01].
  7. Rajoy destituye a Puigdemont y convoca elecciones en Cataluña el 21 de diciembre (hiszp.). elpais.com, 27 października 2017. [dostęp 2017-10-28].
  8. Catalonia crisis: Spain issues warrant for Puigdemont (ang.). bbc.com, 3 listopada 2017. [dostęp 2017-11-04].
  9. Carles Puigdemont warunkowo zwolniony po trwającym 10 godzin przesłuchaniu. rmf24.pl, 6 listopada 2017. [dostęp 2017-11-06].
  10. Maciej Stasiński: Zbiegły do Belgii Carles Puigdemont znów chce zostać premierem Katalonii. „Korespondencyjnie” – w kraju grozi mu więzienie. wyborcza.pl, 22 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-22].
  11. Carles Puigdemont, former Catalan president, detained in Germany (ang.). bbc.com, 25 marca 2018. [dostęp 2018-03-26].
  12. Puigdemont kommt unter Auflagen frei (niem.). noz.de, 5 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-15].
  13. Carles Puigdemont can be extradited to Spain, German court rules (ang.). theguardian.com, 12 lipca 2018. [dostęp 2018-07-13].
  14. Hiszpania wycofała nakaz aresztowania premiera Katalonii. dziennik.pl, 19 lipca 2018. [dostęp 2018-09-10].
  15. La Crida abre inscripciones para el congreso fundacional del 26 de enero (hiszp.). lavanguardia.com, 13 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-20].
  16. Eurodiputados elegidos en España en las Elecciones al Parlamento Europeo 2019 (hiszp.). 20minutos.es, 27 maja 2019. [dostęp 2019-05-28].
  17. Katalońscy separatyści przegrali przed unijnym sądem. tvn24.pl, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-02].
  18. Sam Jones: Violent clashes over Catalan separatist leaders' prison terms (ang.). theguardian.com, 14 października 2019. [dostęp 2019-10-17].
  19. Parliament to recognize jailed Catalan separatist as MEP next week (ang.). politico.eu, 6 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07].
  20. Puigdemont se da de baja del PDeCAT y confirma la ruptura en el espacio posconvergente (hiszp.). eldiario.es, 31 sierpnia 2020. [dostęp 2021-02-15].
  21. Puigdemont anuncia la creación de un partido al margen del PDECat (hiszp.). elperiodico.com, 2 lipca 2020. [dostęp 2021-02-15].
  22. Puigdemont y el PDECat rompen (hiszp.). lavanguardia.com, 30 sierpnia 2020. [dostęp 2021-02-15].

Media użyte na tej stronie

Carles Puigdemont i Casamajó.ogg
Autor: Martí8888, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pronunciation of Carles Puigdemont i Casamajó.
Carles Puigdemont 2016.jpg

Foto oficial president Puigdemont
Coat of Arms of Catalonia.svg
Autor: Ten obraz wektorowy zawiera elementy, które zostały zaczerpnięte lub zaadaptowane z tego pliku:, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of arms of Catalonia.
The eight rosettes of Bear's Breeches of the Spanish Royal Crown leaves have been replaced with the rosettes of the Crown used by former Aragonse Monarchs.
Signatura de Carles Puigdemont – transparent background.png
Autor: Jordi Roca, Licencja: CC0
Singatura de Carles Puigdemont i Casamajó, President de la Generalitat de Catalunya