Carlo Alberto dalla Chiesa

Carlo Alberto dalla Chiesa
Ilustracja
generale di corpo d'armata generale di corpo d'armata
Data i miejsce urodzenia

27 września 1920
Saluzzo

Data i miejsce śmierci

3 września 1982
Palermo

Przebieg służby
Lata służby

1941–1982

Formacja

Coat of arms of the Carabinieri.svg Korpus Karabinierów

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
wielka wojna klanów

Późniejsza praca

prefekt Palermo

Odznaczenia
Order Wojskowy Włoch II Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001)
Ciało generała i jego żony w ich samochodzie

Carlo Alberto dalla Chiesa (ur. 27 września 1920 w Saluzzo, zm. 3 września 1982 w Palermo) – generał karabinierów, prefekt Palermo.

Urodził się w Saluzzo, region Piemontu, prowincja Cuneo, we włoskiej rodzinie o silnych tradycjach patriotycznych. Kolejne pokolenia rodziny Dalla Chiesa służyły w karabinierach od momentu powstania tej formacji (1814) dla obrony prawa i powstałego państwa włoskiego (1861).

W latach 70. odpowiedzialny za antyterrorystyczną kampanię wymierzoną w Czerwone Brygady. We wrześniu 1974 roku doprowadził do aresztowania jej założycieli/przywódców: Renato Curcio i Alberto Franceschini.

30 kwietnia 1982 roku przybył do Palermo – dzień później objął stanowisko prefekta – aby położyć kres przemocy panującej wówczas na ulicach miasta, która była rezultatem krwawej i bezwzględnej wielkiej wojnie klanów.

Po objęciu stanowiska – z biegiem czasu – odkrył, że w wielu urzędach publicznych, a nawet w prefekturze obecni byli ludzie mafii (jednym z pracowników był brat dr. Josepha Miceli Crimiego, który zamieszany był w rzekome porwanie bankiera Michele Sindony. Joseph M.Crimi ujawnił nazwiska wielu członków Loży Masońskiej P-2).

Od tego czasu mafia sycylijska niechętnie przyglądała się jego pracy. Na słowa otuchy i wsparcia mógł liczyć ze strony zwykłych ludzi i osób z najbliższego grona. W prasie pojawiały się uszczypliwe uwagi, a nawet obelżywe pogłoski. Porównywano go z „Żelaznym Prefektem” Cesare Morim (prefekt za czasów Benito Mussoliniego). Pomawiano go o to, że uważa Sycylijczyków za kryminalistów i podważa autonomię Sycylii. Spotykał się z niechęcią ze strony polityków, głównie z Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej (m.in. Salvo Lima i Giulio Andreotti). Jako jeden z nielicznych osób zapoznał się z raportem „Greco + 161” autorstwa komisarza policji Antonino Cassary.

3 września 1982 roku został zastrzelony – razem ze swoją drugą żoną Emanuelą Setti Carraro i agentem Domenico Russo – w zasadzce na Via Carini. Zabójcy (w sumie osiem osób, czterech na motocyklach i czterech w samochodzie BMW) oddali strzały w kierunku pojazdu Autobianchi A112, którym się we trójkę poruszali. Później jeden z zamachowców wysiadł z samochodu i oddał kilka strzałów dla pewności.

Dalla Chiesa zginął na zlecenie bossa mafijnego Salvatore Riina. Wykonawcami zabójstwa byli m.in. Giuseppe Greco (we wrześniu 1985 r. został zastrzelony na polecenie Riiny) i Giuseppe Lucchese (odsiaduje dożywocie).

Tuż przed śmiercią (tego samego dnia) spotkał się z konsulem Stanów Zjednoczonych w Palermo, Ralphem Jonesem. To jemu generał powiedział o niewielkiej (wręcz braku) pomocy ze strony władz włoskich i jawnej współpracy mafii z lokalnymi politykami[1]. Dalla Chiesa liczył, że rząd amerykański wywrze naciski na rząd włoski, aby ten podjął zdecydowane działania.

Reakcją władz włoskich na zabójstwo generała było wysłanie nowego prefekta. W Rzymie powołano Antymafijną Komisję, uchwalono Ustawę La Torre (od nazwiska polityka Partii Komunistycznej Pio La Torre, który zginął tego samego dnia – 30.04.1982 – kiedy do Palermo przybył Dalla Chiesa). Minister spraw wewnętrznych Virginio Rognoni kontynuował dzieło La Torre (Ustawa Rognoni – La Torre).

Mimo to krwawa wojna trwała nadal i mafia w żaden sposób nie chciała odpuścić. 25 stycznia 1983 roku zginął sędzia GianGiacomo Ciaccio Montalto – zastrzelony z broni maszynowej przed swoim domem. 29 lipca tego samego roku zginął w zamachu bombowym inny sędzia Rocco Chinnici – zdążył podpisać nakazy aresztowania m.in. Michela Greco, Salvatora Riiny i Bernarda Provenzano.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Roger Cohen, Wall Street Journal, 12 lutego 1985.
  2. Le onorificenze della Repubblica Italiana, www.quirinale.it [dostęp 2021-04-11].
  3. Le onorificenze della Repubblica Italiana, www.quirinale.it [dostęp 2021-04-11].
  4. Le onorificenze della Repubblica Italiana, www.quirinale.it [dostęp 2021-04-11].

Bibliografia

  • Claire Sterling: Mafia. Sycylia rządzi światem. (Tytuł oryginału: The Mafia. The long reach of the international sicilian mafia). ISBN 83-85249-14-1.

Media użyte na tej stronie

Grande ufficiale OMRI BAR.svg
The ribbon of the Grand Officer medal of the Order of Merit, the Italian Republic
Commendatore OMRI BAR.svg
nastrino della medaglia di Commendatore dell'ordine al merito della Repubblica Italiana
DallaChiesadead.jpg
The slain bodies of Carlo Alberto Dalla Chiesa, his wife Emanuela Setti Carraro. It was taken on September 3, 1982.
DallaChiesa.jpg
Autor: NieznanyUnknown author, Licencja: CC0
Simple photograph created prior to 1976 > out of the protection in Italy & in the public domain in the US.
Grande ufficiale BAR.svg
medal bar of great officer of the Ordine militare d'Italia (Military Order of Italy
Coat of arms of the Carabinieri.svg
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Rank insignia of generale di corpo d'armata of the Army of Italy (1973).svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC-BY-SA-3.0
insignia for the shoulder of the rank of lieutenant general of the Italian Army.